Kristin stjórnmálasamtök styðja Íslensku þjóðfylkinguna

Kristin stjórnmála­samtök, 17 manna samtök sem stofnuð voru 2007 og standa að Mogga­blogg­síð­unni Krist.blog.is, lýsa yfir stuðn­ingi við Ís­lensku þjóð­fylk­ing­una í kom­andi kosn­ing­um, m.a. vegna stuðn­ings þess flokks við full­veldi lands­ins, krist­in gildi og mál­efni fjölskyldna, heimila og fátækra; ennfremur að flokkurinn styðji trúfrelsi, en hafni trúarbrögðum sem eru andstæð stjórnar­skrá. Andstöðu Íslensku þjóðfylk­ingarinnar við hugsanlega islams­væðingu landsins á komandi árum skoða Kristin stjórn­mála­samtök sem eðlilega í ljósi reynslu nágranna­þjóða. Þau vænta einnig stuðnings flokksins við samvizku­frelsi lækna og hjúkrunar­stétta í mál­efnum ófæddra barna, sem og presta og kennara í störfum þeirra.

Aths.

Geta má þess, að ekki færri en fimm félagsmenn í Kristnum stjórnmála­samtök­um höfðu lagt Þjóðfylk­ingunni lið til að vera á framboðs­listum hennar. Vegna brott­hvarfs fjögurra af efsta fólki á Reykjavíkur­listunum og sorglegrar atlögu þeirra að framboð­unum 13. þ.m. misstu bæði Jón Valur Jensson og Tómas Ibsen Halldórsson af því að vera á listanum í Rvík-suður, og ekki náðist tímans vegna að safna nógu mörgum til stuðnings lista í NA-kjördæmi, þar sem KS-félaginn Snorri Óskarsson átti að leiða listann. Eftir eru þá tveir af KS-félagsmönnum í gildu framboði fyrir Þjóðfylkinguna: María Magnúsdóttir (í Keflavík) og Steindór Sigursteinsson (á Hvolsvelli) á Suðurlandslistanum.

Auk framboðs á Suðurlandi (frá Hornafirði til Reykjanesbæjar) býður Íslenska þjóðfylkingin einnig fram í Norðvesturkjördæmi (frá Akranesi og Hvalfirði vestur og norður um land, allt til Fljóta í Skagafirði). Er efsti maður í NV-kjördæmi Jens G. Jensson skipstjóri, en í Suðurkjördæmi Guðmundur Karl Þorleifsson rafiðnfræðingur.

XE fyrir Íslensku þjóðfylkinguna!

JVJ. 

Bregðast ekki við fyrstu tölum í sjónvarpssal

Fjór­menn­inga­klíkan braut lög og rétt á frambjóðendum Íslensku þjóðfylkingarinnar

Að mis­fara með undir­skrifta­lista og með­mæli með fram­boðs­listum til þing­kosn­inga er refsi­vert athæfi. Sjálf­nefndri fjór­menn­inga­klíku tókst að koll­varpa fram­boði í 2-3 kjör­dæm­um með skyndi­árás í kjölfar hótana, gerði það á versta tíma fyrir flokkinn. Athæfið ber merki þess að vera skipulagt.

Í nefndri klíku voru Gústaf Níelsson, sem í tilkynningu um fram­boðs­lista flokksins í efstu 10 sætum í Reykjavík-norður var í 1. sæti, Inga G. Halldórs­dóttir í 2. sæti sama lista, var ennfremur formaður kjördæmaráðs Reykja­víkur­list­anna, og Svanhvít Brynja Tómasdóttir, í 3. sæti sama lista. Ennfremur Gunnlaugur Ingvarsson, í efsta sæti flokksins í Reykjavík-suður. 

Fjarri fer því, að þessar fjórar persónur hafi látið sér nægja að draga sig í hlé af framboðs­listum flokksins og halda blaðamannafund í Hörpu til að tilkynna þetta, með ýmsum niðrandi ásökunum á hendur forystu flokksins -- ásök­unum sem fylgt var eftir í fleiri viðtölum við fjölmiðla, en var þó svarað að verðleikum.

Allt þetta, eins ósanngjarnt og það má teljast gagnvart félags­mönnum flokksins og hug­sjónum þeirra -- jafnvel þetta hefði ekki þurft að koma að sök, ef þau, fjögur talsins, hefðu látið sér það nægja, þ.e.a.s. að hverfa frá eigin fram­boð­um, jafnvel þótt þau kysu að að tjá sig með lítils­virðandi, en órök­studd­um hætti um formann flokksins. Allt það tjón, ef ekki hefði meira komið til, hefði mátt yfir­vinna með því að fylla í fjórar eyður á framboðs­listum flokksins og tefla nýjum mönnum fram til forystu þar.

En hér er sögunni komið að því misferli sem áður var getið um. Fjórmenn­ingarnir bættu gráu ofan á svart með eftir­farandi aðgerðum, sem eru stóralvarlegt mál: 

1) Þau hótuðu flokksstjórninni því að halda aftur ýmsum undir­skrifta­listum, afhenda þá ekki til flokksins, heldur halda þeim í sínum höndum og réttlættu það með því, að þau hefðu sjálf safnað þeim undir­skriftum, enda var t.d. Svanhvít ofur­meðvituð um að hún hefði safnað svo mörgum. En út í þessa hótun voru þau komin í gagnrýni sinni á Helga formann og ritarann Sigurlaugu á síðustu dögum áður en framboðsfrestur rann út 14. okt. Gunnlaugur Ingvarsson talaði við undir­ritaðan (þá á Austurlandi) í síma allt til 13. okt. um deilumálin og var mikið niðri fyrir um það sem hann kallaði annars vegar stífni foryst­unnar um undir­skrifta­listana og hins vegar að þær stöllur Inga og Svanhvít væru farnar að hóta ofangreindu, að halda eftir listum.

Þetta var svo einmitt það sem mun beinlínis hafa gerzt, því að ekki komu til flokksins listar um svo marga sem áður voru samkvæmt talningu orðnir meira en nógu margir í Reykjavíkur­kjör­dæm­unum báðum (lágmark gildra meðmæla í hvoru var 330). Líklegt er einnig, að þetta hafi átt við um einhverja meðmæl­enda­lista í SV-kjördæmi, þar sem skyndilega kom í ljós 14. okt., að ekki hefðu allir tilskildir og áður útreiknaðir meðmæl­endur komið fram.

Hér ber að hafa í huga, að meðmælendur skráðu nöfn sín í þágu þess, að Íslenska þjóð­fylkingin fengi að bjóða fram eins og aðrir flokkar, en ekki í þágu neinna einstakra safnenda nafnanna, sem þar með gætu slegið eign sinni á með­mælin í stað þess að skila þeim til flokksins sem síðan myndi afhenda þau yfirkjörstjórn 14. okt.

Að afhenda ekki þessi gögn, sem stefndu að því að verða opinber gögn frá bæði meðmæl­endum og frambjóð­endum, virðist fela í sér tvöfalt lögbrot (sjá neðar).

2) Staðfestar upplýsingar liggja fyrir um, að (a) Inga G. Halldórsdóttir hélt fyrir sig undirrituðum framboðsyfirlýsingum frá ýmsum frambjóðendanna í stað þess að leyfa þeim að komast til yfirkjörstjórnar Reykjavíkurkjördæmanna og (b) að hún beitti undirróðri í einkasamtölum við a.m.k. nokkra (ef ekki marga) skráða frambjóðendur í kjördæmunum báðum, í þeim bersýnilega tilgangi að fæla þá frá því að standa við framboð sín. Undarlega fljót varð hún til þes að fullyrða opinberlega, að "um 30" af frambjóðendunum 44 í Reykjavíkurkjördæmum hefðu "hætt við framboð sín", og er þó ekki vitað til, að boðað hefði verið til neins fundar með þeim. En vitnisburður a.m.k. tveggja þeirra liggur fyrir um þessar baktjaldaaðferðir Ingu, eins og fram kemur hér á eftir, en nánar mun svo undirritaður fjalla um hin ætluðu lagabrot sem áður var vísað til.

Af upplýsingum í símtölum við tvo frambjóðendur í Rvík-suður, Hilmar Sigurðsson iðnmeistara og Árna Thoroddsen, gat undirritaður greint mynztrið í baktjaldamakki Ingu og persónuárásar-aðferð: að hún hafi í símtölum gert mikið úr þörf þeirra fjögurra í klíkunni til að standa gegn meintu einræði og lögleysum af hálfu formannsins/forystunnar og haldið því að mönnum, að brýnt væri að koma í veg fyrir yfirvofandi fjárhagslega misnotkun Helga formanns á flokkssjóðum eftir kosningarnar (!!!), ásamt öðrum falsásökunum eins og t.d. þeirri, að HH og félagar hafi ætlað að ryðja burt 2X2 efstu mönnum af báðum Rvíkurlistunum! -- ásökunum sem hún hefur talið sig eiga létt með að smyrja á HH með tilvísan til þess, að þau hin þrjú í efstu sætum á listunum stæðu með henni í þessu, og með hliðsjón af því, að áheyrendur þessara ásakana töldu hana vita mun betur um málin en þeir sjálfir! Það var nóg, að þeim leizt ekki á blikuna og yrðu "skeptískir" á forystuna (orð HS um áhrif orða hennar á sig) og litist ekki á þetta meinta ástand, það hafði þessi áhrif t.d. á Hilmar (hans orð): "... það sem hún var að segja mér konan [Inga], að mér leizt ekki á þetta," og "mér féllust hendur", sagði hann "hún dró úr mér allan kjark", og þar með sótti hann ekki gula framboðs­blaðið sitt heim til hennar til að fara með það á flokks­skrifstofuna, eins og undir­ritaður hafði hvatt hann til; og þetta túlkar hún svo, að hann hafi dregið framboð sitt til baka! "En auðvitað hefði ég átt að ígrunda þetta betur sem hún var að segja mér," sagði Hilmar ennfremur við undir­ritaðan eftir þennan afdrifaríka föstudag 14. okt. og viðurkenndi, að hann hefði þá betur borið þetta undir mig. En: "Hún náði mér alveg að fæla mig frá þessu hún Inga, þannig að ég var orðinn skeptískur á þetta." 

Annar frambjóðandi var á sama gula undirskriftablaðinu, Árni Thoroddsen kerfishönnuður, sem upplýsti undirritaðan JVJ eftir á í símtali: "Hún [Inga] hringdi í mig [eftir blaðamannafund fjórmenninganna, sem sé 13. eða 14. okt.] og spurði hvort ég ætlaði þá ekki að fara af listanum. Ég sagði nei," sagði Árni, "því að ég gaf þér [JVJ] þetta loforð [að vera frambjóðandi í Rvík-suður] og yrði að ræða við þig. Hún sagði mér þessa sögu um að formaðurinn ætlaði að ræna sjóðnum, þegar framboðið væri komið í gang ..." (!). Ennfremur sagði Árni (og allt þetta hripaði undirritaður niður á umslag, sem hann skrifar upp eftir hér í þessa færslu): "Hún var mjög efins um að hún myndi leggja fram listann. Ég sagði bara að ég væri bundinn af mínu ..." (náði ekki að rita niður frh. orðalagsins). "Mér sýnist það refsivert að hún hafi verið að reyna að koma listum undan sem áttu að fara annað," bætti hann við. Ekki lagði hann í að fara upp í Breiðholt til að ná í gula blaðið til hennar og koma því á skrif­stofuna, enda ekki á eigin bíl, en vitaskuld átti Inga sjálf að koma þessu og trúlega fleiri blöðum á skrifstofuna í stað þess að draga t.d. svo úr Hilmari, að hann hætti við ferð til hennar til að koma sjálfur blaðinu á skrifstofu flokksins í Dalshrauni í Hafnarfirði.

Þessi var lokaályktun Árna um upphlaupsmál fjórmenninganna: "Þeir gera sig algerlega óhæfa til að fara í nokkur framboð í framtíðinni. Það treystir þeim enginn til að [bjóða sig fram fyrir annan flokk]."

Við erum komin hér að hugleiðingum um lögbrot. Lögfróður maður í flokks­stjórn ÍÞ taldi, að hér hefðu átt sér stað umboðs­svik í meðförum undirskrifta­listanna. En eftirfarandi fann undirritaður um umboðssvik í blaðagrein á netinu:

Umboðssvik er skv. 249.gr. almennra hegningarlaga það þegar menn misnota umboð sem þeir hafa fengið, t.d fjárreiður fyrir aðra, þannig að sá sem veitir umboðið sé bundinn af því. En í greininni segir: "Ef maður, sem fengið hefur aðstöðu til þess að gera eitthvað, sem annar maður verður bundinn við, eða hefur fjárreiður fyrir aðra á hendi, misnotar þessa aðstöðu sína, þá varðar það fangelsi allt að 2 árum, og má þyngja refsinguna, ef mjög miklar sakir eru, allt að 6 ára fangelsi."

Reyndar eiga umboðssvik í skilningi laganna ekki endilega við um alla misnotkun umboðs, sbr. eftirfarandi:

Eins og um önnur brot sem falla undir auðgunarbrotakafla almennra hegningarlaga þarf brotið að vera framið í auðgunarskyni. Þ.e. ásetningur þarf að vera til staðar um fjárhagslegan ávinning. Umboðssvikin eru svokallað hættubrot, þ.e það er nóg að brotið hafi skapað hættu á tjóni. „Nægilegt er að slík skuldbinding feli í sér verulega fjártjónshættu fyrir viðsemjanda eða annan aðila, endanlegt tjón þarf ekki hafa hlotist af," sagði Jónatan Þórmundsson, prófessor emeritus í refsirétti, á erindi um umboðssvik á lagadeginum 2010. 

En hér kemur samt til skoðunar, hvort skilyrðin, sem brotið þarf að uppfylla, svo að 249. gr. eigi við um þau, séu ekki einmitt uppfyllt þegar um er að ræða frambjóðendur, sem hafa verið settir í "hættu á tjóni" með eyðileggingu eða undanskoti nefndra fjórmenninga á framboðs­gögnum. Þetta getur átt við um hvort heldur frambjóðendur, sem reynt hafi verið að ryðja út af lista fram­bjóð­enda eða jafnvel þá, sem stóðu þar eftir óhnekktir í sæti ofarlega á lista eins og átti við um undirritaðan (nr. 2 á lista í Rvík-suður), en fóru í raun á mis við það sæti vegna þess að formaður kjördæmaráðs hafi vanrækt ábyrgð sína á list­anum og unnið beint gegn því umboði sem henni var falið í flokknum. "Endan­legt tjón þarf ekki að hafa hlotizt af," segir hinn sérfróði próf. em. Jónatan.

Í 2. lagi kemur hér einnig til skoðunar hugsanlegt brot gegn ákvæði í almennum hegningarlögum nr. 19/1940, skv. nýjustu gerð eins og hún finnst á alþingis­vefnum. Hér er það umfram allt 2. málsliður 162. greinar sem kemur til álita, en 1. málsliðurinn er þó tekinn hér með fyrir samhengið:

XVII. kafli. Skjalafals og önnur brot, er varða sýnileg sönnunargögn.

162. gr., 1. málsliður: Hver, sem rangfærir sönnunargögn eða kemur fram með röng sönnunargögn í því skyni að hafa áhrif á úrslit dómsmáls, skal sæta fangelsi allt að 2 árum. Ef málsbætur eru og brot varðar ekki þyngri refsingu að lögum má beita sektum eða fangelsi allt að 1 ári.

2. málsliður sömu greinar: Hver, sem til þess að halla eða fyrirgera rétti annarra, eyðileggur sönnunargagn, kemur því undan eða gerir það ónothæft að öllu eða einhverju leyti, skal sæta fangelsi allt að 2 árum …

Nokkuð ljóst virðist liggja fyrir, að undanskot með hálfopinber gögn geti í breiðri merkingu fallið undir hugtakið skjalafals, og með ætluðu undanskoti meðmælendalista og jafnvel frambjóðendalista virðist tilgangurinn hafa verið að "halla eða fyrirgera rétti annarra", þ.e. flokksmanna sem í góðri trú skráðu sig sem frambjóðendur, en voru blekktir til að aðhafast ekki, þegar sýnt var, að unnið var gegn framboði þeirra með illu umtali um meinta stjórnunarhætti for­manns eða framkvæmdastjórnar flokksins og jafnvel um meint framtíðarbrot (!) for­mannsins með stórfelldum fjársvikum í meðförum ríkisstyrks!

Ennfremur má ætla, að tilgangur þess að skjóta undan meðmælenda­listum hafi verið að koma að fullu í veg fyrir framboð flokksins í viðeigandi kjördæmum og að með þessu hafi þess verið freistað að "halla eða fyrirgera rétti ann­arra", bæði meðmæl­enda og frambjóð­enda og kjósenda, til að eiga sitt lýðræðislega val til jafns við aðra í frjálsu samfélagi.

Fróðlegt verður að sjá álit lögfræðinga á þessum álitaefnum.

* Sbr. yfirskrift meðmælendalistanna: "Undirritaður samþykkir að Íslenska þjóðfylkingin bjóði fram lista sinn í næstkomandi alþingiskosningum í Reykjavík­ur­kjördæmi norður [eða öðrum kjördæmum]". 

Jón Valur Jensson, fyrrverandi tilvonandi frambjóðandi í 2. sæti í Reykjavík­ur­kjördæmi-suður! - á sæti í 21 manns flokksstjórn Íslensku þjóð­fylk­ingarinnar.

Sjá einnig fyrri grein hér um sama mál, með öðruvísi nálgun þó og með fleiri upplýsingum að auki: Af blekkingarleik samsærishóps.

„Þetta er ákaflega óþverralegt“

Bretar stefna á stórfellda stækkun Heathrow-flugvallar í Vestur-Lundúnum, meðan vantrúaðir vinstrimenn á Íslandi þrengja að miðstöð okkar innanlandsflugs!

Ekki er ónýtt að 1000 manns starfi á Reykjavíkurflugvelli, en um 77.000 ný störf myndast við lagningu 3. flugbrautar við Heathrow. Flug­vél­um yfir London mun fjölga um nær 50% og 200.000 í viðbót búa við hávaða þaðan. Sjötta flug­stöðin bætist og við. Kosta mun verkið allt um 17,6 millj­arða punda, þ.e. 2500 mill­jarða ís­lenskra króna, og þorpið Harmondsworth í ná­grenni Heathrow verður rifið.

Þarna skortir ekki á stórhug og róttækar breytingar, enda mikið um þetta deilt og t.d. bæði Boris Johnson utanríkisráðherra og múslimski borgarstjórinn í London andvígir þessum áformum.

En hér heima láta menn það sumir ægja sér, að flugvöllur sé yfirhöfuð í höfuð­borginni, eins og það sé ekki alvanalegt í borgum heims, og aðrir ætlast fyrst og fremst til að fá þarna lóðir (sem verða raunar dýrkeyptar), þótt gnægð lóða sé til á borgarlandinu!

Snorri Óskarsson, sem vera átti oddamaður framboðs Þjóðfylk­ingarinnar í NA-kjördæmi, var með athyglis­verðar hugmyndir um Reykja­víkur­flugvöll og fleira, er undir­ritaður hitti hann í lok ferðar um kjördæmið, þar sem reynt var að leggja hans mönnum á Austurlandi lið við söfnun undirskrifta vegna fram­boðs­ins (of seint, því miður, við hefðum þurft allt að hálfri viku til viðbótar til að ná þessu; en það fer bara í reynslubankann).

Við Snorri erum báðir eindregið fylgjandi því, að Reykjavíkurflugvöllur fái að vera þar sem hann er, og báðir vissum við, að lengja mætti neyðarbrautina með nýjum hætti þrátt fyrir hryðjuverkið sem Valsmenn og meirihluti borgar­stjórnar eru að vinna á NA-hluta þeirrar flugbrautar; en með því verki er verið að stórskaða flugöryggi í landinu og umfram allt að tefla lífi sjúklinga í hættu á komandi árum. En í stefnuskrá Íslensku þjóðfylk­ingarinnar segir: ÍÞ vill að staðsetning núverandi innanlands­flugvallar verði til frambúðar.

Tillaga Snorra um nauðsynlega, tiltölulega auðvelda lenginu neyðar­brautar­innar út í sjó er bæði raunhæf og innan viðráðan­legra kostnaðar­marka. Ekki þyrfti að ryðja burt nema einu litlu húsi við SV-enda núverandi brautar (rétt við það svæði þar sem undir­ritaður átti heima fimm fyrstu æviár sín á Shellvegi), en þar má svo lengja brautina að vild út í Skerja­fjörð. Yrði það mjög lítið mál saman­borið við hugmynd­irnar stórtæku sem menn voru með um að leggja glænýjan flugvöll (og byggja flugstöð sömuleiðis) á Löngu­skerjum úti í firðinum.

Allt þetta er hægt, ef vilji er fyrir hendi. En treysta menn borgar­stjór­anum Degi til annars en að þvælast fyrir því sem orðið getur lands­mönnum og borgarbúum til gagnkvæmra nytja?

Jón Valur Jensson. 

Samþykktu stækkun á Heathrow

Af blekkingarleik samsærishóps

Kynlegt er, að Gunnlaugi Ingvarssyni skiljist ekki það skaðræðisverk sem hann tók þátt í að vinna gegn Íslensku þjóðfylkingunni og biðjist ekki afsökunar. Í staðinn ásakaði hann formanninn og aðra hástöfum í viðtalsþætti hjá Edith Alvarsdóttur á Útvarpi Sögu í fyrradag og hélt þar áfram fyrri ásökunum sinnar fjórmenningaklíku (þau völdu sér sjálf það heiti í viðtali á Visir.is).

Einhliða var blekkingartal Gunnlaugs til að réttlæta gerræðisverk klíkunnar sem vann flokknum okkar óbætanlegt tjón. Enga iðrun var á honum að heyra – bara bætt við fyrri óhróður um flokksforystuna! Hann einkenndist ekki sízt af því að talað var niður til formannsins, hann sagður verklítill og ekki drífa flokkinn áfram í brýnum verkefnum hans. Ekki höfðu þessir gagnrýnendur þó kveðið upp úr um þær hugmyndir sínar á flokksstjórnarfundum og heldur ekki tekið að sér myndun málefnanefnda, þótt þau kvörtuðu yfir vöntun þeirra eftir á. En 22 manna flokksstjórn ber vitaskuld þá ábyrgð ekkert síður en formaður.

Svo langt gekk níðið í upphlaupshópnum (að meðtalinni einni félagskonu, sem gerðist annað sinni afar hávær á síðustu dögum), að jafnvel þurfti að búa sér til óframinn glæp formannsins einhvern tímann eftir þingkosningarnar! - þar sem sefasjúk ímyndunarveikin var komin á það stig að ætla honum fjárdrátt úr sjóði flokksins, þegar í hann færi að berast ríkisstyrkur! (slíkur hlotnast a.m.k. þeim flokkum sem ná 2,5% atkvæða). Er Helgi Helgason, formaður flokksins og stjórnmálafræðingur, þó vammlaus maður, af góðum foreldrum kominn og með tandur­hreina sakaskrá. En jafnvel það, að hann hafði lært stjórn­mála­fræði á háskóla­stigi, varð þessari viðbættu Gróu á Leiti í nefndum hópi tilefni til að rita á Facebók undirritaðs:

þessi reynsla ykkar í ÍÞ ætti að kenna fólki að taka ekki mann í for­mennsku flokks sem lærður er í fjór-flokks-fræðum frá HÍ.... það verður aldrei heiðarlegt afl frá svoleiðis manni.... einfalt... 

Þvílíkir fordómar! Þvílík ályktunargeta! En í takt við þetta fór hún (Ingibjörg Hafberg) líka létt með að rita þessi ófyrirleitnu orð um formanninn 16. þ.m. og það á Facebók undirritaðs:

er fólk búið að fatta hvað Helgi er búinn að vera að gera undanfarna mánuði? Hann lagði minnst fram í vinnuframlagi .... Hann er einn með prókúru fyrir flokkinn.... Hann einn hefur aðgang að bankareikningi flokksins... Hann hefur hegðað sér eins og "Erdogan Íslands" ... og sjálfsagt hefur Hann aldrei ætlað að flokkurinn færi á þing ... því Hann einn ætlar að þyggja styrkinn sem flokkurinn fær ... ef hann nær ekki 5% .... það eru nokkrar milljónir sem renna í Hans eigin sjóð....

 

Og þá svarar sú, sem undirritaður hyggur hafa verið virkasta í samsærinu gegn framboðunum, Inga G. Halldórsdóttir (sem var formaður kjördæmaráðs Reykjavíkur og 2. á listanum í Rvík-norður):

Nkl.. [= Nákvæmlega]. Það vill enginn formaður haga hlutunum svona sé hann heiðarlegur...

Hún tekur þarna m.ö.o. undir örgustu dylgjur um fyrirhugaðan fjárdrátt. Þessi vitaskuld tilhæfulausi, alls ósannaði rógur var látinn kvisast út og malla meðal frambjóðenda nokkra daga áður en skila bar framboðunum (14/10) og reynt að rökstyðja hann með því, að það væri enginn gjaldkeri í flokknum - að formaður færi sem sé með þau mál og það gert tortryggilegt, eins og hér sýndi sig, og látið sem brýnt væri, að slíkur gjaldkeri yrði skipaður, en ekki höfðu Ingurnar þó gert tillögu um það embætti á landsfundi flokksins 29. júní sl., þar sem lögin voru samþykkt. Þar að auki er nánast ekkert í flokkssjóði nema framlög flokksmanna sem rétt duga til að borga húsaleigu fyrir skrifstofu hans í Hafnarfirði og fyrir takmörkuðum auglýsingum og öðrum brýnustu útgjöldum eins og fjölföldun kynningarefnis.

Að auki var nefnd Ingibjörg engan veginn fær um að fullyrða neitt um vinnuframlag Helga formanns fyrir flokkinn, enda lét hún sig hverfa úr honum eftir fund í sumar þegar hún æstist öll upp út af nánast engu og salurinn gapti yfir látunum i henni. Síðan hefur hún ekki, að frétzt hafi, komið nálægt flokksstarfinu, t.d. líklega aldrei litið inn á skrifstofuna. Hún getur því engan samanburð gert á öðrum sjálfboðaliðum flokksins við helzta sjálfboðaliða hans: Helga formann! –––Enginn taki mark á henni, enda er þetta sú hin sama Ingibjörg, sem ritaði á Facebók undirritaðs að kveldi 16. október:

"Eina í stöðunni eins og hún er núna er að tryggja það að flokkurinn fái engin atkvæði." (!!!)

og sýnir þetta augljósan skemmdarverkahug hennar gagnvart flokknum. En nógu góð er hún samt í augum fyrrv. formanns kjördæmisráðs flokksins, Ingu, til að hafa sem bandamann í niðurrifs­sbaráttunni og í rógsherferð gegn kjörnum formanni flokksins!

Með dylgjum sínum á bak við tjöldin og masi um þessa ótímabæru hluti var klíkan í senn að eyða dýrmætum tíma annarra síðustu vikuna fyrir skil framboðanna, þegar mestu skipti, að allir listar (126 frambjóðenda og 1.890 til 2.520 meðmælenda um land allt) næðust heilir í höfn. En þarna var klíkan auðvitað að sá þeim efasemdafræjum, sem leitt gátu til tortryggni og ósam­lyndis sem nægði ásamt herhvöt fjórmenninganna á blaðamannafundi í Hörpu 13. þ.m. til að koma því höggi á flokkinn, að ýmsir  frambjóðendur yrðu fældir frá því að standa við framboð sín!

Þetta eru nokkur meginatriði atburða sem leiddu til uppreisnar fjórmenninganna og skaðræðisverka þeirra gegn flokknum. Þó er frásögninni hér hvergi nærri lokið, og bætist fleira við með nýjum degi.

Jón Valur Jensson.

Blekkingarleikur samsærismanna

Afhjúpandi grein um þetta efni birtist hér bráðlega á þessu vefsetri -- og full ástæða til, enda tókst saman­svörnum fjand­mönnum flokksstjórnar Íslensku þjóð­fylk­ingar­innar að koll­varpa fram­boðum flokks­ins í þremur fólks­flestu kjör­dæmunum, svo að einungis tvö standa eftir: í Norðvestur- og Suður­kjördæmum!

 

 

Sexflokkurinn er gjaldþrota í innflytjendamálum

Augljóst var af sjónvarpsþætti um utanríkismál í gærkvöldi, að fulltrúar flokk­anna þar voru allir galopnir fyrir áfram­haldandi aðstreymi hælis­leit­enda, þótt fjöld­inn verði á bilinu 1000-1500 á árinu. Nokkrir mæla því þar bót, að af því að við séum ekki strangt til tekið bundin við Dyfl­innar­samn­inginn, getum við bara leyft aðkomnum að vera!

Þetta er ekki að gæta hagsmuna Íslands: að láta fólk frá Albaníu og Makedóníu umfram allt hafa sjálfval um að koma hingað, þótt engin sé stríðsneyðin hjá þeim heima fyrir. Yfirvöld láta hafa okkur öll að fíflum með því að beita ekki brottvís­unarrétti okkar tafarlaust, enda er augljóst, að við höfum ekki pláss fyrir allt þetta fólk, sem nú þegar býr afar þröngt og við jafnvel heilsuspillandi og félagslega varasamar aðstæður, eins og átök innan hópa þar hafa sýnt.

En Sexflokkinn og "Viðreisn" og Alþýðufylk­inguna að auki skortir bein í nefið til að taka á þessum málum. Þau þora jafnvel ekki að fylgja fordæmi jafnaðar­manna í Skandinavíu um að fækka stórlega í veitingu innflytjendaleyfa. Hræðsla við aðkast (hinna) vinstri flokkanna, í formi harla kjánalegra kynþáttahaturs-aðdróttana, virðist stýra þessum flokkum, en á meðan þau blaðra hástemmt um gæzku sinna flokka í þessum efnum, leggur enginn fram eitt einasta herbergi til að létta á aðstæðunum.

Vel má taka við fleiri flóttamönnum frá Sýrlandi en þeim 50 sem hafa verið að koma hingað. Æskilegt væri þó að leita sérstaklega eftir kristnum flótta­mönn­um, sem mest hafa liðið af völdum ISIS-manna, eins og allir ættu að vita, jafnvel Össur Skarphéð­insson, sem er þó enn við sama heygarðshornið og fann sér ástæðu til að bjóða alla aðra velkomna hingað fremur en kristna menn. En bæði yrði líka aðlögun að íslenzku samfélagi auðveldari kristnum flótta­mönnum en múslimum og einnig auðveldari okkur sem þjóð, því að kristnir samlagast okkur betur en hinir -- geta t.d. gengið hér að kirkjusamfélögum við hæfi og skjótt tekið þátt í helgihaldi og safnaðarstarfi.

En yfirboð Vinstri grænna (að við eigum að taka við 500 flóttamönnum á ári hverju!), pírata og "Bjartrar framtíðar eru jafn óskynsamleg og þjóðfélagslega óábyrg eins og margt annað í stefnu þeirra flokka. Það mun aldrei stefna í, að landsmenn verði orðnir 800.000 um miðja öldina, þótt óraunsæja pírata dreymi um það, enda mun íslenzka þjóðin taka fast á móti slíkri stjórnarstefnu og mun fremur margfalda félagatölu Íslenskrar þjóðfylkingar en að sjá slíkt verða að veruleika.

Þótt flokkur þessi hafi vissulega beðið mikinn hnekki við óverjanlega uppgjöf ýmissa frambjóðenda hans á Reykjavíkurlistunum, manna og kvenna sem bera ábyrgð á því, að þar er ekki unnt að bjóða fram þetta árið, þá mun hann aftur rísa til meiri áhrifa eftir þær raunir, og fátt er betri auglýsing fyrir hann en ömurleg vettlingatök stjórnarflokkanna á málunum og gapuxaleg meðvirkni vinstri manna með sjálfvöldum aðsækjendum hingað til lands úr röðum albanskra og makedónskra múslima -- allt á sama tíma og þessir hælisleitendur eru að áttfaldast eða jafnvel tólffaldast í fjölda frá árinu 2014! (voru þá 127, verða nú 1000-1500!).

Jón Valur Jensson.

Skemmdarverk gegn framboði Íslensku þjóðfylkingarinnar blasir við

Án efa er það rétt að unnið hafi verið skaðræðisverk gegn ÍÞ með því að m.a. odda­menn tveggja kjör­dæma drógu fram­boð sitt til baka. Meðmæl­enda­listar komu ekki allir fram til skrif­stofu flokksins, enda höfðu a.m.k. tvær konur í þessum hópi hótað því beinlínis.

Hlutur hins lítt virka Gústafs kann að hafa verið annar, ekki svo að skilja að hann hafi verið óvirkur í þessu samsæri, heldur hafði hann vanrækt bæði fyrirheitin skrif sín fyrir flokkinn í fríi á Spáni nokkrar vikur nýlega og mun lítt hafa safnað meðmælendum.

En belgingur tveggja kvenna vegna undirskriftalista þeirra (þótt margir aðrir hafi komið að þeim verkefnum og sumir af mikilli elju) virðist hafa ýtt undir árásarhvöt þeirra gegn framkvæmdastjórn flokksins, og hefur önnur þeirra gersamlega misst taumhald á ímyndunarafli sínu á því sviði og reynir á Facebók að fá aðra til að trúa jafnvel fráleitasta óhróðri. Andmæli henni einhver, er við­komandi gjarnan upp­teiknaður sem hand­bendi formannsins, jafnvel bein­lín­is á launum hjá honum! Hefur undirritaður t.d. fengið slíka skapofsaárás frá við­kom­andi á minni eigin Facebók, og er það í takti við, að formann og ritara ÍÞ kallar hún "glæpagengi", vitaskuld án minnsta snefils af sönnunum.

Það er á slíkum stundum sem maður leiðir hugann að því að slíta Facebókar-vináttu við viðkomandi fólk, og það varð undirritaður að gera rétt í þessu, þegar 3. persónan, sem áður var virk í Þjóðfylkingunni, hafði á Facebók minni misnotað hana til ekki aðeins argasta persónuníðs gegn forystu flokksins, heldur og hvatt eindregið til þess "að flokkurinn fái engin atkvæði" og að það sé það, sem gamlir stuðningsmenn flokksins eigi nú að "tryggja"! Hér var því eðlilega komið að þolmörkum hjá undirrituðum, enda myndi svona framkoma ekki líðast innan neins annars flokks.

Meðmælendalistarnir eru nú í brennidepli, rætt er um umboðssvik í sambandi við skil þeirra hér á suðvesturhorninu -- að skemmdarverkamenn hafi ekki skilað þeim til skrifstofu flokksins né til yfirkjörstjórnar, heldur haldið þeim vísvitandi eftir. Þetta mun nú reynt að fá á hreint, bæði með kæru til lögreglu og frestun á afgreiðslu málsins til kl. 14 í dag hjá yfirkjörstjórn í Kraganum, Suðvesturkjördæmi.

Jón Valur Jensson.

Þjóðfylkingin kærir stuld

Að skirrast ekki við að skemma fyrir öðrum

Stuðningsmenn Ísl. þjóðfylkingarinnar í Reykjavík eru í sárum eftir niðurbrot liðsmanna hennar af hálfu nokkurra leiðandi manna sem höfðu ekki taumhald á sér á ögurstundu.

Ekki var það mikil pólitísk dómgreind sem sýndi sig í þeirri ákvörðun oddamannsins í Rvík-suður að fórna góðri von um þingsæti vegna alls óþarfrar og fyrirhyggjulausrar samstöðu með upphlaupsfólki. En svo fór sem fór, og sá annars hæfileikamikli Gunnlaugur Ingvarsson varð bæði af þingsætinu og tiltrúnaði margra með þátttöku sinni í ótrúlega bíæfnu skemmdarverki á flokknum.

JVJ.

Þjóðfylkingin ekki fram í Reykjavík

Íslenska þjóðfylkingin getur enn keyrt áfram á fullum hraða inn í kosningabaráttuna

Engin ástæða er til að láta hug­fallast þótt ein­stak­lingar hlaup­ist undan merkj­um. Þeim, sem standa að fram­boðs­list­um flokks­ins, ber sið­ferð­is­leg skylda gagn­vart með­mæl­end­um sínum og fram­bjóð­end­um til að af­henda yfir­kjör­stjórn­um sín fram­boðs­gögn og inn­sigla þar með form­legt fram­boð sitt, en það hef­ur engin stofnun flokks­ins, hvorki kjör­dæma­ráðin né flokks­stjórnin, dregið til baka, þótt nokkrir meðal leið­andi manna hafi af óskilj­an­legum ástæð­um kastað frá sér gullnu tæki­færi til að taka þátt í meiri háttar glæsi­legri inn­komu þessa stjórn­mála­afls inn á hið pól­itíska svið, þ.m.t. inn á lög­gjafar­þing Íslendinga.

Róðurinn verður að sönnu þyngri með fráhvarfi svo sterks manns sem Gunn­laugs Ingv­ars­sonar, eins vinnu­samasta og mesta aktívista flokksins, manns sem þar að auki á sér nánast engan sinn líka í mælsku og rökfestu í sambandi við innflytjendamál (sbr. hér).

En við látum engan bilbug á okkur finna, hug­sjónir okkar eru ekki bundnar við nokkra ein­staklinga eða öfluga menn sem móti fram­vindu sögunnar, heldur samvinnu­afl samhuga liðs­manna, sem í trúmennsku við hugsjónir sínar og af þjónustu­lund við heill og hag landsins halda ótrauðir áfram baráttunni.

Þessi hugsjónamál eru fjarri því að vera bundin við innflytj­enda­mál, því að snöggtum þungvægara málefni er full­veldi þjóðar­innar, sjálf­stæði okkar gagn­vart erlendum ríkja­blokkum, velferð alþýðu til sjávar, sveita og þétt­býlis, réttlæti fyrir fólk sem hefur skilað sínu lífs­verki á vinnu­markaðnum, sem og fyrir stétt sjálf­stæðra sjómanna, lýðræðis­væðing bæði lífeyris­sjóða og sjávar­útvegsins, sem felur í sér endur­reist frelsi hins vinnandi manns til athafna sinna og framlags í þágu síns samfélags og átthaga.

Síðustu forvöð til að skila meðmælenda- og frambjóðendalistum ÍÞ til skrifstofu flokksins, Dalshrauni 5, Hafnarfirði, eru í dag, föstudag 14., kl. 11.30, en þeim ber að skila fyrir kl. 12 á hádegi í Ráðhús Reykjavíkur vegna kjördæmanna þar og í öðrum kjördæmum til yfirkjörstjórna á Akureyri og víðar samkvæmt auglýs­ingum þeirra. Hafi einhverjir slíka lista enn undir höndum, með hve mörgum eða fáum nöfnum sem er, er skorað á þá að hafa strax samband við skrifstofu flokksins í síma 789-6223.

Jón Valur Jensson.

Gunnlaugur telur Ísl. þjóðfylkinguna geta orðið stærsta flokkinn með tímanum, ef ...

... hinir skella skollaeyrum við ábend­ingum hennar. Glæsi­lega stóð hann sig í löngu viðtali á Stöð 2. Þar var hann þrá­fald­lega spurður út úr, en hafði svör við öllu. Hér er það augljóst öllum að sjá og frammistaða hans frábær:

„Ef hinir flokk­arnir hlusta ekki á þau varnaðarorð sem Íslenska þjóð­fylk­ingin hefur fram að færa þá skal ég lofa ykkur því að Íslenska þjóð­fylk­ingin verður innan skamms orðin stærsti flokkur á Íslandi,“ sagði Gunn­laugur Ingvars­son, oddviti Íslensku þjóðfylk­ingarinnar í Reykja­víkur­kjör­dæmi suður, í beinni útsendingu í Kosn­inga­spjalli Vísis í morgun.

Gunnlaugur sagðist aðspurður finna fyrir hræðslu meðal fólks að opinbera stuðning sinn við flokkinn. „Fólk er hrætt við það að vegna þess að það er hér í gangi svo pólitískur rétt­trúnaður og rétthugsun að ég hugsa að þetta sé verra heldur en þetta var nokkurn tímann í Austur-Þýskalandi á tíma kommúnismans og Erichs Honecker, því hér er fólki hreinlega hótað,“ sagði hann og bætti við að hann hefði sjálfur orðið fyrir aðkasti vegna skoðana sinna.

 

Orð hans um, að ÍÞ gæti orðið flokka stærst, styðjaast ekki aðeins við það, hvílíkt leiðtogaefni hér er augljóslega komið fram í sjálfum honum (já, horfið á myndbandið!), heldur nefnir hann sjálfur dæmin frá Danmörku og Svíþjóð þar sem einmitt þetta hefur verið að gerast, með Sví­þjóð­ar­demókrata með mesta fylgið nú í skoðanakönnunum og danska Þjóðarflokkinn sem stærsta og leiðandi flokkinn á þinginu.

Og þannig ritar fréttakona 365 um málið og vitnar í Gunnlaug Ingvarsson:

Íslenska þjóðfylkingin, sem býður fram í öllum kjördæmum, er einna helst þekkt fyrir umdeildar skoðanir sínar á málefnum innflytjenda. Hefur flokkurinn verið kallaður rasískur, þjóðernisflokkur, flokkur sem ali á andúð á útlendingum og þar fram eftir götunum. Gunnlaugur hafnar því þó alfarið að um sé að ræða rasískan flokk.

„Við viljum halda í okkar menningu, í okkar tungu og okkar sérkenni. Við erum enginn rasistaflokkur. Við viljum bjóða útlendinga velkomna sem eru tilbúnir að samlagast okkar þjóðfélagi og vinna landinu hér gagn. [...] Við erum bara venjulegt fólk. Við erum bara að segja að lærum að reynslu nágrannaþjóða okkar þar sem þessi reynsla er mjög slæm.“

Það var sannarlega tími til kominn asð þessi rödd fengi að heyrast hátt og snjallt og án þess að vera kveðin í kútinn með því að meina henni umfram aðra um málfrelsi, eins og andinn hefur gjarnan verið á RÚV.

Hér er kjördæmasíða flokksins (smellið á línuna, skrollið aðeins niður til að sjá Íslandskortið, smellið þar á línu ykkar kjördæmis, og þá blasir við undirskriftalisti meðmælenda). Hafið samband við skrifstofu flokksins um skil á meðmælendalistum í kjördæmum á höfuðborgarsvæðinu, í síma 789-6223 (Dalshrauni 5, Hafnarfirði) en um skil á listum í Norðausturkjördæmi, hringið annaðhvort í Snorra Óskarsson á Akureyri: 897-1174, hs. 481-1876, eða í mig í síma 616-9070, og við reddum málunum og útvegum hjálp til að koma öllum meðmælenda- og frambjóðendalistum í NA-kjördæmi til yfirkjörstjórnar á Akureyri í tæka tíð fyrir kl. 12 á hádegi nk. föstudag 14. okt., hálfum mánuði fyrir kosningarnar þar sem við þurfum koma rækilega á óvart með fylgi í takt við hinn góða málstað sem Gunnlaugur flutti svo vel í rökræðu sinni á Stöð 2 í gær.

Hér er hægt að skrá sig í flokkinn (afritið): x-e.is

Hér er stefnuskrá flokksins: thjodfylking.is/stefnan

Jón Valur Jensson.

Sjálfstæðisflokkurinn stærstur