Fráleit andstaða Pírata við Brynjar Níelsson sem formann stjórnsýslu- og eftirlitsnefndar

Í Mbl.is-frétt lætur Birgitta Jóns­dóttir sem það séu "stór­furðu­leg vinnu­brögð Sjálf­stæðis­flokks" að hafa fært for­mennsku í nefnd­inni í hendur stjórn­ar­liða. En óstjórn­tækur er flokk­ur Pír­ata og við­búið að neyð­ar­ástand gæti skapazt í m.a. stjórnar­skrár­málum ef Birgitta fengi leiðandi hlut­verk í nefndinni, með áherzlu þessa þing­manns á tillögur hins ólög­mæta stjórn­laga­ráðs, sem skipað var þvert gegn lögum um stjórn­laga­þing, eins og undir­ritaður hefur fjallað um víða, m.a. á Fullveldis­vaktinni.

Jón Valur Jensson.

„Stórfurðuleg vinnubrögð“

Skoðanakannanir benda strax til breytinga frá fylgi flokka í kosningunum

Sú nýjasta var hjá Útvarpi Sögu 18.-21. nóv. Þar var fylgi D-lista 31,3%, B 17,8%, P 6,6% aðeins, VG 4,7%, Samfylkingar 2,7%, BF um 2%, Við­reisn­ar undir 2%. Mistök voru það að hafa ekki með smærri flokkana, því að "annað" kusu heil 32,9%. Víst er, að þar á Íslenska þjóðfylkingin eitthvað í þeim at­kvæðum, enda var hún á leið upp á við fram undir miðjan október, þegar hún var svikin í tryggðum af nokkrum tals­mönnum sínum, og meðal hlustenda Útvarps Sögu hefur hún notið vinsælda, fekk þar raunar lygileg 32,93% i könnun fyrir miðjan október.

Könnun MMR 15. nóv. er sýnd hér á eftir. Þar er augljóst, að dregið hefur úr fylgi Pírata, sá flokkur stefnir í sömu átt og Samfylkingin hefur gert. Íslenska þjóð­fylkingin er þar með o,6%, eftir hið mikla afhroð sem hún galt vegna árása fjór­menn­inga­hóps innan hennar á framboðin 13.-14. okt. En einmitt í MMR-könnun birtri 14. okt. var Þjóð­fylkingin með 2,8% stuðning, áhrif svikanna þá ekki komin í ljós, en gerðu það vitaskuld í kosn­ingunum, þar sem þau höfðu valdið því, að einungis var hægt að bera fram í tveimur kjördæmum (í NV-kjördæmi fengum við 0,5%, en 0,8% í Suður­kjördæmi). Heildar-hrun flokks­ins var í þessu ljósi skiljanlegt, en við erum að safna kröftum á ný og munum bjóða fram aftur og ekki síðar en í sveitar­stjórnar­kosn­ing­unum vorið 2018.JVJ.

Afhroð Íslensku þjóðfylkingarinnar átti sér óeðlilegar ástæður!

Flokkurinn hlaut aðeins 0,5% atkvæða í NV-kjördæmi (90 atkvæði) og 0,8% í Suðurkjördæmi (213 atkvæði) sem er jafnvel minna en lág­marks­fjöldi meðmæl­enda þar (240+300). Augljóslega hrundu vonir margra um að flokkurinn gæti náð þingsæti í þessum tveimur kjördæmum, þegar ekki var boðið fram í hinum fjórum, með t.d. enga von um uppbótar- eða jöfnunarþingsæti.

Atkvæðin samanlögð voru ekki nema 303, þ.e. 0,2% af þeim 195.204 atkvæðum, sem greidd voru í kosningunum um allt land, en á kjörskrá voru 246.511 og kjörsókn því undir 80% og sú minnsta í 80 ár.

Þórðargleði andstæðinga Þjóðfylkingarinnar yfir úrslitunum fór ekki leynt!

En þessar munu vera helztu ástæður fyrir því, að flokkurinn var fjarri því að ná því 3,2% fylgi, sem hann hafði mælzt með í Gallupkönnun (hvað þá meira):

1) Aðalástæðan er vitaskuld ótrúlegt skemmdarverk, sem "fjórmenninga­klíka", sem sjálf nefndi sig svo, framdi á flokknum daginn áður en skila bar inn framboðum í síðasta lagi. Svo að gripið sé til orða eins fylgismanns þeirrar klíku á Facebók hans, í færslu um flokkinn:

"Hann var sprengdur í tætlur á sögulegum blaðamannafundi í Hörpu 14. október síðastliðinn þegar oddvitar framboðsins í Reykjavík norður og suður drógu framboð sitt til baka."

Þetta -- og meðfylgjandi aðrar skemmdaraðgerðir a.m.k. sumra í klíkunni -- var hin virka höfuðorsök fyrir því, að ekki tókst að bera fram fulla lista 70 frambjóðenda og fulla meðmælendalista (1.050 manns) í Reykjavíkur­kjör­dæm­unum tveimur og SV-kjördæmi. Uppreisnin hafði hins vegar engin áhrif á hina þrjá listana, þ.e.a.s. þá tvo sem tókst að bera fram (Norðvestur- og Suður­kjördæmi) og einn þar sem ekki náðist að safna nægum nöfnum á lista (NA-kjördæmi), en ástæðan í síðastnefnda tilvikinu kom til af mannfæð í röðum stuðningsmanna flokksins í því kjördæmi og að söfnun undirskrifta fór þar allt of seint af stað, einkum á Austurlandi.

Getgátur og kvittur hefur verið uppi um, að viss stjórnmálaflokkur hafi jafnvel mútað einum fjórmenninganna til að hafa forgöngu um eða til þátttöku í skemmdarverkinu, þessari afdrifaríku atlögu að flokknum, en við höfum ekkert fast í hendi um það mál og engar sannanir, og því verður nákvæmlega ekkert um það fullyrt hér.

2) Önnur ástæða er bersýnilega sú, að flokkur okkar er nýstofnaður (snemma á þessu ári) og hefur ekki náð að byggja sig upp að félagatölu, enda úr nánast engum efnum að spila til að boða til fjölmennra funda. Þó voru þeir, sem haldnir voru, mjög gagnlegir og bæði lög samtakanna og grunnstefna unnin með miklu samráði og samþykkt með vönduðum hætti. Samskiptanet náðist líka að byggja upp á opinni Facebók flokksins, þar sem 1.339 manns teljast meðlimir (en það merkir ekki, að þeir séu beinlínis flokksfélagar, heldur a.m.k. áhuga­samir eða forvitnir um flokkinn). Auk þess hafa stofnanir flokksins sín eigin samskiptanet. En dirfskan var mikil að sækja strax fram, með glænýjan flokk, til framboða í öllum kjördæmum landsins, í stað þess til dæmis að einbeita sér að þremur. Þar að auki er vitund almennings um eitt helzta baráttumál flokksins, gegn galopnu Útlendingalögunum, sem taka munu gildi 1. janúar nk., naumast orðin nægileg til að menn átti sig almennt á nauðsyninni á því að hnekkja þeim.

Dæmi um ný framboð flokka, sem ná strax nokkrum árangri, eru yfirleitt klofningsframboð úr öðrum flokkum eða sameining tveggja eða fleiri flokka. Það fyrrnefnda átti t.d. við um Bændaflokkinn 1934, Samtök frjálslyndra og vinstri manna 1971, Borgaraflokkinn árið 1987 og jafnvel "Viðreisn" á þessu ári, en hið síðarnefnda (sameining flokka) átti við um Sósíalistaflokkinn 1938, Alþýðubandalagið 1956 og Samfylkinguna árið 2000 (helzta undantekningin frá því að falla í aðra hvora þessa kategóríu er Þjóðvarnarflokkurinn á 6. ára­tugnum). Í hvoru tveggja tilviki er hægara um vik að hefja skyndilega kosningabaráttu á landsvísu heldur en fyrir glænýjan flokk sem gefizt hefur sáralítið tækifæri til undirbúnings. Menn geta þó bent á furðugóðan árangur Flokks fólksins í þessum kosningum -- að hafa náð fylgi sem í raun var ígildi tveggja þingsæta (án þess að fá þau, vegna ranglátra kosningalaga) -- en í 1. lagi náði sá flokkur að vera með framboð í öllum kjördæmum, ótruflaður af óvildaröflum, og var svo í 2. lagi með mjög svipað kjörfylgi (3,5%) og Íslenska þjóðfylkingin var á leið með að ná (3,2% í Gallupkönnun), og hefði sá síðarnefndi flokkur þannig getað farið fram úr Flokki fólksins, ef hið ótrúlega hermdarverk, áðurnefnt, gegn framboði okkar hefði ekki verið unnið af fólki sem treyst hafði verið til lykilhlutverka!

3) Áhrif algerrar vöntunar á flokkssjóðum til baráttunnar voru gríðarleg. Allur Sexflokkurinn á því löggjafarþingi, sem nú er lokið, naut samtals yfir eins milljarðs króna stuðnings úr ríkissjóði, þ.e.a.s. vösum okkar skattgreiðenda, til að kosta rekstur á flokksskrifstofum sínum, starfsmannahaldi, erindrekum um allt land, skipulagi á félaga- og netfangaskrám til að virkja flokksmenn með litlum fyrirvara o.s.frv., auk fjármögnunar auglýsinga í fjölmiðlum, áróðurs­funda og prentunar hágæða-kynningarpésa til að laða til sín kjósendur, að ógleymdu kynningar­myndbandinu sem flokkarnir klykktu út með stuttu fyrir kosningarnar, til viðbótar við sínar sjónvarpsauglýsingar! Í samanburði við allt þetta var Íslenska þjóðfylkingin eins og tötrum búin aukapersóna úti í horni, og jafnvel kynningarmyndband hennar var af vanefnum gert, tæknilega og að flestu leyti, enda litlu kostað til.

Að svokölluð "Viðreisn" naut ekki ríkisstyrks eins og Sexflokkurinn á þingi til að reka sínar flokksmiðstöðvar og sinn áróður, virðist ekki hafa komið að neinni sök á þeim bænum eða í þeirri höllinni, enda líklegt, að flokkurinn (sem er ekki miðju-, heldur ótvíræður hægriflokkur) hafi notið ómældra styrkja frá atvinnu­rekendasamtökum eins og SA og SI (rétt eins og þau samtök studdu ESB-Benedikt og hans óþjóðræknu félaga til að agitera fyrir því, að Íslendingar skyldu greiða Icesave-kröfur Breta, Hollendinga og ESB), ef ekki beinlínis frá Brussel, enda vinnur flokkurinn einbeittur í þágu ESB-innlimunarstefnunnar. Og ekki var annað að sjá en að "Viðreisn" hafi vaðið í peningum, með tvær meiri háttar ráðstefnur hennar í Hörpu í huga og dýra auglýsingaherferð sem m.a. birtist í líflegu, kjörþokka-ítrekandi auglýsinga-myndefni efst á Eyjunni (eyjan.is) og víðar, auk heilsíðuauglýsinga í blöðum. Vitaskuld gnæfði þetta fokríka fyrirtæki eins og risi yfir fjárvana Þjóðfylkinguna. En það er sannarlega harmsefni, ef hér var um leið verið að innleiða erlend áhrif á íslenzka kosningabaráttu!

En svo má að endingu taka hér undir með Helga Helgasyni, formanni ÍÞ, sem í viðtali á Vísir.is í fyrradag "segir kjósendur ekki hafa verið að hafna málflutningi Íslensku þjóðfylkingarinnar," sjá nánar þar.

Jón Valur Jensson.

Færri atkvæði en meðmælendur

Upplýsingafælni dugir ekki !

Fyrrv. félagi Ísl. þjóðfylkingarinnar, Ágúst Örn Gíslason, setti á Facebók sína harkalega gagnrýni á flokkinn 28. okt. Undirritaður frétti af þessu, las og undraðist og setti inn gagnrýna athugasemd. Þannig hófst mikil rökræða á þeirri facebókar-slóð, fram á nótt 31. okt., en að morgni þess dags ákvað svo síðu­hafinn að eyða út allri rökræðunni og öllum innleggjum, bæði undirritaðs og hans eigin vonlausu svörum! En ... honum sást yfir eitt! 

Eftir hádegi átti undirritaður þar eitt innlegg, svohljóðandi:

Upplýsingafælinn Ágúst síðuhafi eyddi út allri rökræðunni og öllum innleggjum mínum og sínum eigin vonlausu svörum! En ... honum sást yfir, að ég tók AFRIT! Vesalings Ágúst, ég vorkenni þér.

Hér á eftir má nú lesa afritið af umræðunni (sleppt er örfáum innleggjum fyrst, sem komu ÍÞ ekkert við, heldur öðrum framboðum). Þetta er einungis af þeim ástæðum endurbirt hér, að það er upplýsandi um atburðina í kringum upphlaup og uppreisn "fjórmenningaklíkunnar" í Þjóðfylkingunni 13. október, en Ágúst Örn tók afstöðu með henni í orðum sínum, ef ekki gerðum.

 

Ágúst Örn Gíslason

28. október kl. 20:10 ·[Upphafsfærsla hans öll.]

Það er gaman að vera í pólitík. Sérstaklega þegar maður er hættur.

Það stefndi allt í það um tíma að ég yrði í framboði í kosningunum til Alþingis á morgunn. Ég hafði tekið 5. sæti á lista Íslensku Þjóðfylkingarinar í Reykjavík norður. En þessi flokkur - sem varla stendur undir nafni að kallast flokkur, því þetta er í raun klíka örfárra manna - er búinn að vera. Hann var sprengdur í tætlur á sögulegum blaðamannafundi í Hörpu 14. október síðastliðinn þegar oddvitar framboðsins í Reykjavík norður og suður drógu framboð sitt til baka. Margir fleiri frambjóðendur drógu framboð sitt til baka, þar á meðal ég. Þetta var sannarlega glæsilegur pólitískur gjörningur.

Því miður tókst Íslensku Þjóðfylkingunni, með herkjum, að klambra saman listum í Norðvestur- og Suðurkjördæmum. Ef einhver sem les þetta er á kjörskrá í þessum kjördæmum og er í alvöru að hugsa um að kjósa þennan flokk, þá hvet ég ykkur eindrægið til að kjósa alls ekki flokkinn. Þetta eru svikahrappar sem stjórna flokknum. Það er enginn áhugi hjá þessu liði að búa til alvöru stjórnmálaflokk, þetta snýst um eitthvað allt annað. Það er mikilvægt að ÍÞ fái slíka útreið í kosningunum að forystumenn flokksins skilji að þeirra tími í pólitík sé algjörlega liðinn. Þannig er æskilegt að ÍÞ endi með fæst atkvæði allra framboða, fari helst undir Húmanistaflokkinn, sem býður fram aðeins í einu kjördæmi (Reykjavík suður).

En hvað á maður að kjósa á morgunn? Í raun koma bara þrír flokkar til greina: Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur og Flokkur fólksins.

Þrátt fyrir alla spillinguna í Sjálfstæðisflokknum er þetta góður valkostur, sérstaklega til að koma í veg fyrir vinstri stjórn.

Framsóknarflokkurinn kemur líka til greina. En sú glórulausa vitleysa hjá þessum flokki að hafna Sigmundi Davíð sem formanni fær mann til að efast um kjark og dómgreind framsóknarmanna. EF SDG væri ennþá formaður fengi Framsókn mitt atkvæði.

Niðurstaðan af þessum vangaveltum er sú að ég mun kjósa Flokk fólksins. Líklega er það besti kosturinn. Stefna flokksins er góð, með áherslu á að bæta hag öryrkja, aldraðra og fátækra. Best er þó að Magnús Þór Hafsteinsson leiðir listann í mínu kjördæmi, Reykjavík norður. Þar er á ferðinni öflugur og glæsilegur stjórnmálamaður.

[Athyglisvert að félagi okkar í ÍÞ, Örvar Harðarson, lækaði þetta!! (innskot JVJ).]

12

Örvar Harðarson, Gunnlaugur Ingvarsson og 10 í viðbót

Ummæli

Gunnar Fr. Rúnarsson Vel skrifað. Sammála þér með Sigmund Davíð. Þetta var bara aftaka i boði Soros. Flokkur heimilana nær 3% og það mun þýða nokkrar milljónir í kassann. Vona samt að það fari ekki allt i hund og kött vegna peninganna...

Svanhvít Brynja Tómasdóttir Ágúst minn við verðum að fara að safna meðmælum ég spái því að þú verðir næsti Borgarstjóri ....bæði flottur og frambærilegur og með sterka réttlætiskennd....... Fyrir þig skal ég vinna frítt !!!!

 2 · 28. október kl. 21:36

Guðlaug Elísabet Bóasdóttir Amen 

· 2 · 28. október kl. 22:07

Jón Valur Jensson  Hvernig datt þér í hug, Ágúst, að kalla forystu Íslensku þjóðfylkingarinnar "svikahrappa"? –––Rök, please!! –– Og hvernig telst það "glæsilegur pólitískur gjörningur" að "spreng[ja] í tætlur" flokkinn eða framboð hans "á sögulegum blaðamannafundi í Hörpu"? Hvað er svona glæsilegt við það?! Og þetta var og er engin "klíka örfárra manna", ég þekki það betur en þú eftir örstutta veru þína í flokknum. Hér ertu greinilega undir áhrifum af óhróðri fjórmenningaklíkunnar sem eyðilagði framboð flokksins í þremur fremur en tveimur kjördæmum. Og engin nauðung dró þau til þess verks, frumkvæðið var algerlega þeirra. En þú ritar um forystu ÍÞ: "Það er enginn áhugi hjá þessu liði að búa til alvöru stjórnmálaflokk, þetta snýst um eitthvað allt annað." ––Jæja, eins og hvað, og hver eru rökin? Svaraðu því. –––En þú komst vel fyrir, það litla sem ég sá til þín á fundum, en hefur algerlega brugðizt vonum mínum og miklum meirihluta hinnar 21 manns flokkstjórnar. –––Og greinilega hefurðu alls ekki gert neina skýra og skipulega grein fyrir ásökunum þínum á hendur forystu flokksins, nokkrar almennar blammeringar í stíl Gústafs duga ekki.

Ágúst Örn Gíslason Ég sé mig knúinn til að "like"a þessa ræðu þína,Jón Valur Jensson svo mjög er hún tilkomumikil. Þú ert öflugur í spuna í þínum. Ertu á launum frá flokknum við að skrifa þetta? Er búið að skipa þig sérlegan áróðurs- og bloggmeistara ÍÞ?

Ágúst Örn Gíslason Hér eru svo margar spurningar sem þú setur fram að ég þarf smá tíma til að svara þeim.

Ágúst Örn Gíslason Margt að þessu höfum við rætt um áður á hinum og þessum síður og þráðum á facebook.

Jón Valur Jensson Ég hef aldrei þegið eina einustu krónu fyrir neitt fyrir flokkinn, bara lagt út fé og gefið mína vinnu. Ertu í alvöru að eigna mér ágóðahvöt?! ––Orð mín verða ekki "spuni" þótt þú með rakalausum hætti kallir þau það. Hefurðu engin rök? Hver mataði þig á "upplýsingum"?

Ágúst Örn Gíslason Í raun og veru setur þú mig í svolítið erfiða stöðu. Vegna þess að ég hef alltaf kunnað að meta þig. Sérstaklega fyrir það hvað þú ert fróður og klár, að mínu mati. Þykir mér þess vegna leiðinlegt að þurfa að vera rífast við þig, hvort sem hér eða annars staðar. En skrif þín upp á síðkastið og aðdróttanir gagnvart þeim Gústaf, Gunnlaugi, Ingu og Svanhvíti eru fyrir löngu komnar út yfir allt velsæmi.

Ágúst Örn Gíslason Framboð Íslensku Þjóðfylkingar fyrir þessar kosningar og hvernig kosningabaráttunni var hagað var slíkt gígantískt klúður að ég efast um að annað eins rugl hafi nokkurn tímann sést í stjórnmálabaráttu á Íslandi. Hræðilegt, skelfilegt og átakanlegt í alla staði. Það veist þú auðvitað jafn vel og ég.

Ágúst Örn Gíslason Hvenær fáum við ferðasögu þína af leiðangrinum mikla um NA - kjördæmi til að bjarga framboði ÍÞ þar?

Ágúst Örn Gíslason En mér sýnist á öllu að forystumenn ÍÞ, Helgi formaður, bloggmeister Jón Valur og fleiri kappar séu staðráðnir í að halda áfram sinni baráttu. Kannski þeim takist að bjóða fram í þremur kjördæmum í næstu Alþingiskosningum.

Jón Valur Jensson Ég hef einfaldlega sagt satt og rétt frá atburðum í kringum þessa ódrengilegu skemmdarverkaaðgerð Ingu, Svanhvítar, Gústafs og Gunnlaugs. Eða hverju telurðu mig skrökva?

Jón Valur Jensson Þú ert, Ágúst, engan veginn fær um að vera með yfirlýsingar um klúður í þessu sambandi, hafandi verið þar skamman tíma og sjálfur réttlætandi þessa árás þriggja ÍÞ-manna og eins í Sjálfstæðisflokknum (GN) á framboð flokksins. Hver talaði þig til, svo að þú drægir þitt framboð til baka?

Ágúst Örn Gíslason Ég hef eyru og augu.

Jón Valur Jensson Og hvað kallarðu það annað en klúður hjá Ingu að hafa ca. 11 dögum eftir samþykkt kjördæmaráðs á 2 x 10 efstu mönnum Reykjavíkur-listanna upplýst mig um, að hún væri búinn að finna EINN í viðbót á listann – enda bæri hún ekki ábyrgðina frekar en hinir í kjördæmaráðinu á því að fá fólk á listann! Vitaskuld bárum við öll ábyrgð á því, en hún sem form. ráðsins bar vitaskuld meiri ábyrgð á því en aðrir að hafa yfirlit um og eftirlit með því, hvernig gengi að fá frambjóðendur á listann; þarna voru komnir aðeins 20, en 24 eftir og allt of hægur gangur hjá henni að komast ekki yfir nema einn á svo mörgum dögum. Ekki var hún hress með að ég benti henni á þennan hægagang, og hún réttlætti sig með því að benda á aðra, en vissulega tók hún svo af alvöru til við verkið eins og við fleiri vorum að gera, svo að það fór að ganga hratt, en öllu verra var hitt, að hún fór svo að sabotera framboðið og hélt m.a. eftir hjá sér tveimur af frambjóðendum sem ég hafði útvegað flokknum undirskriftir frá! Sjá um það bloggsíðu flokksins. –––Ég spurði ekki, hvort þú hefðir eyru og augu, heldur HVER talaði þig til.

Ágúst Örn Gíslason Ég sendi formanni flokksins Helga Helgasyni facebook skilaboð um hádegisbil þriðjudaginn 11. október. Þar sagði ég einfaldlega að ef hróflað yrði við fólkinu fyrir framan mig á listanum (þ.e. 1. Gústaf, 2. Ingu, 3. Svanhvíti, eða 4. Marteini) drægi ég líka framboð mitt til baka. Vildi bara láta formanninn vita hvar ég stæði í þessu máli. Það var löngu orðið ljóst að hugmyndir um að hrekja Gústaf og Ingu burt af listanum voru upp á borði.

Ágúst Örn Gíslason Inga var að standa sig vel í mjög erfiðri stöðu. Í hvaða alvöru stjórnmálaflokki (ÍÞ var og er auðvitað ekki alvöru stjórnmálaflokkur) er það sett á hendur einnar manns að stilla upp lista? Er þetta ekki flokkur? Erfiðast var auðvitað fyrir Ingu að hafa framkvæmdastjórn (þ.e. formann og ritara) sem veittu henni nákvæmlega 0% stuðning, heldur þvert á móti sýndu henni mikinn fjandskap og reyndu að spilla fyrir. Þannig var nú ástandið á kærleiksheimili Íslensku Þjóðfylkingarinnar.

Jón Valur Jensson Þú ferð rangt með þetta, Ágúst, og sjálf var það Inga sem mestum tíma eyddi í niðurrifstal og raunar paranoju-tal um formanninn : var farin að gefa sér það fullum fetum, að hann ætlaði sér að fremja fjárdrátt á því fé, sem koma mundi eftir kosningarnar í hlut flokksins!! Maðurinn er alsaklaus af öllu slíku, af góðu fólki kominn og ekki minnsti fótur fyrir þessum fáránlega grófu ásökunum, sem hún þó dreifði út (m.a. láku þau af hennar vörum inn í eyru Árna Thoroddsen, sem var einn frambjóðenda), vitaskuld án minnstu raka, hvað þá sannana. Það gefst ekki vel að hlusta um of á þá eða þær, sem sökkva sér í tilfinningasamar ímyndanir. ––Og það er engin sönnun til fyrir því, að formaðurinn hafi ætlað sér að ryðja efsta fólki af listanum, enda (1) hefur hann ekkert vald til þess, (2) hann þyrfti meirihluta löglegs flokksstjórnarfundar til þess, og enginn slíkur var boðaður, (3) ég og aðrir þar hefðum að sjálfsögðu greitt atkvæði gegn því að henda út okkar efsta fólki, enda (4) hefði það ekki styrkt flokkinn og raðir frambjóðenda, og (5) slíkt hefði vitaskuld verið lagt flokknum til lasts í fjölmiðlum og talað um klofning o.s.frv. og framboðin verið rýrð í áliti almennings og þar með einnig tapað fylgi. En þetta var partur af paranoiunni í hópi samsærisfólksins sem boðaði til þessa dæmalausa blaðamannafundar í Hörpu, þegar allir áttu þvert á móti að vera að sameinast á skrifstofu flokksins við það leggja saman listana og hafa þá klára fyrir hádegi 14. okt., til að skila inn framboðunum í Rvík og í Kraganum.

Ágúst Örn Gíslason Hér kemur þú inn á margt. Og ferð líka rangt með margt. Engin flokksstjórnarfundur boðaður? Þetta er rangt hjá þér. Það var boðaður flokksstjórnarfundur fimmtudagskvöldið 13. október. Raunar átti sá fundur upphaflega að vera 12. október - en var frestaτοῦτοSjá meira  [Því miður láðist mér, JVJ, að taka afrit af frh. þessa innleggs hans og hafði raunar ekki lesið það (viðbót var það inni í aukaþræði þar).]

Ágúst Örn Gíslason Annar var þín sárt saknað þessa daga áður en framboðsfrestur rann út. Þú varst vissulega einn af öflugustu mönnum flokksins og slæmt að missa þig norður á land á svona mikilvægum tíma.

Ágúst Örn Gíslason En verst finnst mér samt, Jón Valur Jensson, að hafi ekki getað slegist með för norður á land. Að fá að vera með þér og Snorra Óskarssyni í Betel og riðið um héruð Norðurlands í framboði - trúboði? - fyrir Íslensku Þjóðfylkingu hefði vissulega verið minn hápunktur í pólitískum ferli.

Ágúst Örn Gíslason Það er eitt atriði, Jón Valur Jensson, sem hef reyndar nefnd við þig áður, og geri aftur hér: Var ekki hægt að koma formanni flokksins, Helga Helgasyni, í skilningum um það, að með því að grafa undan Gústaf Níelssyni og Ingi G. Halldórsdóttir og hugsanlega að flæma þau af listanum, myndi framboðslisti ÍÞ í Reykjavík norður hrynja eins og spilaborg? Þó Helgi Helgason sjálfur, hafi ekki haft hugmynd um hvað væri að gerast í þeim flokki sem svo átti að heita að hann veitt forystu, gat ekki gefið sér að sama gilti um aðra frambjóðendur flokksins. Inga G Halldorsdottir var hjartað í framboðslista flokksins í RN og margir sem tóku þar sæti gerðu það í gegnum tengsl við Ingu. Með því að grafa undan, var um leið verið að grafa undan framboðslistanum í heild.

Jón Valur Jensson Eg hef þegar svarað þessu fyrstnefnda frá þér hér í aukatenglunum ofar. Það var ekkert verið að grafa undan þeim, ekki í mín eyru, gerði HH það í þín eyru? Og Inga var ekkert "hjartað í kjördæmaráðinu" og eyddi reyndar fundartímum í mas um óviðkomandi hluti eins og aukalandsfund og tal um gjaldkeraembætti í flokknum, sem var hvort tveggja gersamlega ótímabært í þessari annasömu lokaviku fyrir skil framboða. Hún hélt ekki á þessum málum af neinni skynsemd og virtist gera í því að búa sér til ágreiningsefni við formanninn.

Ágúst Örn Gíslason Merkilegt er líka að í kosningunum árið 2013 gátu Hægri Grænir boðið fram í öllum kjördæmum og ekki man ég eftir neinni umræðu um að það hafi verið vesen þá. Nú var Íslenska Þjóðfylkingin mun stærri og fjölmennari hópur. Af hverju var þetta svona mikið rugl núna? Hvernig fóru þeir að þessu árið 2013? Hvar voru mennirnir, sérfræðingarnir, sem komu þessu á koppinn þá?

Jón Valur Jensson Mig varðar ekkert um Hægri græna, og hvorki þú né ég né aðrir lesendur hér þekkja mál þeirra "árið 2013"! ––Ekki fleiri smjörklípur, takk!

Ágúst Örn Gíslason Smjörklípur! Íslenska Þjóðfylkingin varð til fyrr á þessu ári þegar flokkurinn Hægri Grænir var lagður niður og ÍÞ stofnað á hans grunni. Nokkrir helstu frammámenn í Hægri Grænum eru áhrifamenn í ÍÞ, þar með talið formaðurinn.

Ágúst Örn Gíslason Það er ótrúlegt að ekki skyldi takast að bjarga flokknum þessa daga áður en framboðsfrestur rann út. Þá er ég sérstaklega að tala um dagana frá sunnudegi 9. október til miðvikudags 12. október. Hvað gekk á þá daga veit ég ekki nákvæmlega. Líklega geta bara Gústaf, Gunnlaugur og Helgi svarað því.

Jón Valur Jensson Þeir, sem klúðruðu fram­boð­unum í Reykjavíkur-kjör­dæm­unum og trúlega í SV-kjörd. voru þínir bandamenn, þau fjögur sem í Vísi.is kölluðu sig fjórmenninga­klíkuna, og þeir sem lögðu eyru við rógburði um formanninn. Bara sorglegt dæmi um ófélagslega niðurrifs­starfsemi sem náði hámarki í undanskoti framboðsyfirlýsinga og meðmælendalista með framboð­unum. T.d. má spyrja sjálfan þig, sem vildir endilega fá meðmæl­endalista frá Hildi Hrönn (einum okkar duglegasta safnara undirskrifta) til að þú gætir fengið fleiri nöfn á hann morguninn eftir hjá vinnufélögum þínum –– hvað gerðirðu við þann lista? Ekki fekk hún hann í hendur aftur og hefur ekki frétt af honum síðan. Tókstu þátt í því með Ingu og Svanhvíti að gera lista upptæka?

Ágúst Örn Gíslason Þú ert í ruglinu hér. Jón Valur Jensson

Jón Valur Jensson Nei. Hvað gerðirðu við listann?

Ágúst Örn Gíslason Vildi ég endilega fá meðmælalista frá Hildi Hrönn!?! Ég tók listann og kom honum til skila til formanns Kjördæmisráðs flokksins í Reykjavík.

Jón Valur Jensson Hann fór sem sagt til Ingu –– en þaðan EKKI þangað, sem hann átti að fara, um hendur flokksins til yfirkjörstjórnar í Ráðhúsi Rvíkur f.h. 14. okt.

Ágúst Örn Gíslason Þú ert ótrúlegur! Hvernig getur þú haldið því fram að þeir herramenn Gústaf og Gunnlaugur hafi "eyðilagt" framboðið í SV kjördæmi?

Ágúst Örn Gíslason Af hverju var ekki boðinn fram listi ÍÞ í Suðvestur kjördæmi?

Jón Valur Jensson Og náðirðu engum vinnufélaga á listann? Varstu kannski að biðja Hildi um listann til þess eins að koma honum í hendur Ingu?!

Ágúst Örn Gíslason Ég bað ekki um neina lista.

Ágúst Örn Gíslason Hvað vakir fyrir þér, Jón Valur Jensson?

Jón Valur Jensson Reyndu ekki að tala um annað mál (SV-kjörd.), það heitir smjörklípa.

Ágúst Örn Gíslason Bíddu. Ert þú stjórnandi á þessarri síðu minni?

Jón Valur Jensson Nei, ég er bara að anza þér. ––Mundu svo orð Árna Thoroddsen um þá sem vilja gerast flokksbanar og það með þessari aðferð Gústafs, Gunnlaugs, Ingu, Svanhvítar & Co.: "Þeir gera sig algerlega óhæfa til að fara í nokkur framboð í framtíðinni. Það treystir þeim enginn til [þess]".

Ágúst Örn Gíslason Ég veit ekki hvaða tilgangi það þjónar að vera að þrasa hér við þig.

Ágúst Örn Gíslason Hvað mig varðar og þetta framboð, þá var ég aldrei að sækjast eftir neinum vegtyllum eða sæti framarlega á lista. Ég ætlaði mér bara vera einhversstaðar aftarlega, frá 10. - 20. sæti. Gaf "kost" á mér þar og sagði Gunnlaugi og fleirum að þeim væri frjálst að nota nafnið mitt ef þau vildu.

Ágúst Örn Gíslason Það sem mér sárnar mest í þessu er sú framkoma sem Gústaf, Gunnlaugi, Ingu og Svanhvít er sýnd. Mín reynsla af þeim er sú að þetta er heiðarlegt fólk sem var að vinna að framboðinu af heiðarleika og einurð. Það var hins vegar heimska og þrjóska formannins sem felldi framboðið í Reykjavík og flokkinn í leiðinni.

Ágúst Örn Gíslason Jæja. Við getum masað um þetta endalaust. Kveð að sinni. Góðar stundir.

Jón Valur Jensson Við söfnun okkar margra á lista í Rvík komu einnig iðulega nöfn á lista í SV-kjörd. (Kópav., Garðabæ, Hfj., Mosó etc.), og þær Inga og Svanhvít hafa örugglega verið með slíka lista eins og ég (sem fór með mína á skrifstofu ÍÞ) og sennilega verið búnar að gefa upp fjölda nafnanna á þeim til ritara/flokksstjórnar, og talið var að þar væru komin nógu mörg nöfn, en vitaskuld voru þau ekki komin nógu mörg til flokksins, ef þær stöllur notuðu þá lista til að vera með hótanir við Helga og að endingu að gera alvöru úr þeim hótunum með því að misfara með listana og láta þá ekki skila sér til yfirkjörstjórnar SV-kjördæmis í Hafnarfirði. –––Tilgangur? Ég byrjaði upphaflega hér á því að inna eftir rökum fyrir því, að þú kallaðir flokksforystuna "svikahrappa" (og hef ekki enn fengið rökin), og svo bættust við fleiri atriði frá þér sem svara þurfti. Er ekki gott að gera grein fyrir þínu máli, ef þú ert með hreinan skjöld af öllu í ætt við samsæri gegn flokknum og framboðum hans? ––En hartnær 2000 meðmælendur og upp undir 100 frambjóðendur gætu verið ósáttir við, hvernig þið skilduð við flokkinn, klofinn í herðar niður og stungið af með gögn hans, ekki satt?

Jón Valur Jensson Skrýtið að tala um, að Gústaf hafi unnið "að framboðinu af heiðarleika og einurð," hann sem 1) stóð ekki við að skrifa greinar úti á Spáni í blöð á Íslandi í þágu framboðsins, 2) stóð ekki við orð sín um að útvega flokknum styrki frá peningamönnum sem hann þekkti, 3) vann ekkert að því að útvega frambjóðendum flokksins meðmælenda, sbr. orð hans sjálfs þar um í Harmageddon-viðtali sem þú ert sjálfur með tengil hér inná á Facebókarsíðu þinni, og 4) hann gekk aldrei úr Sjálfstæðisflokknum, segir hann í sama viðtali, þótt komizt hafi í 1. sæti ÍÞ í Rvík–N.! ––Og enginn í stjórn flokksins hefur séð, að Gústaf hafi formlega gengið í Þjóðfylkinguna. Sér er nú hver eljan og einurðin hjá mínum gamla kunningja!

Jón Valur Jensson Ég bið hann og þetta nefnda fólk bara vel að lifa og helzt betur með hverjum nýjum degi; en svona aðfarir gegn hugsjónum fólks og félagsskap einlægra, græskulausra manna að því að bera þær hugsjónir fyrir land og þjóð fram til sigurs, slíkar aðfarir ganga náttúrlega ekki upp í eðlilegu, mannlegu samfélagi, og vertu ekki hissa, að einhver skuli voga sér að nefna það hér við þig. Lifðu svo heill og í lukku og ekki í krukku Fjórflokksins og heldur ekki Sjöflokksins sem hampar sínum uppáhalds Útlendingalögum!

 

                  (Þetta er það síðasta.) 

 

Jón Valur Jensson tíndi saman.

Fjór­menn­inga­klíkan braut lög og rétt á frambjóðendum Íslensku þjóðfylkingarinnar

Að mis­fara með undir­skrifta­lista og með­mæli með fram­boðs­listum til þing­kosn­inga er refsi­vert athæfi. Sjálf­nefndri fjór­menn­inga­klíku tókst að koll­varpa fram­boði í 2-3 kjör­dæm­um með skyndi­árás í kjölfar hótana, gerði það á versta tíma fyrir flokkinn. Athæfið ber merki þess að vera skipulagt.

Í nefndri klíku voru Gústaf Níelsson, sem í tilkynningu um fram­boðs­lista flokksins í efstu 10 sætum í Reykjavík-norður var í 1. sæti, Inga G. Halldórs­dóttir í 2. sæti sama lista, var ennfremur formaður kjördæmaráðs Reykja­víkur­list­anna, og Svanhvít Brynja Tómasdóttir, í 3. sæti sama lista. Ennfremur Gunnlaugur Ingvarsson, í efsta sæti flokksins í Reykjavík-suður. 

Fjarri fer því, að þessar fjórar persónur hafi látið sér nægja að draga sig í hlé af framboðs­listum flokksins og halda blaðamannafund í Hörpu til að tilkynna þetta, með ýmsum niðrandi ásökunum á hendur forystu flokksins -- ásök­unum sem fylgt var eftir í fleiri viðtölum við fjölmiðla, en var þó svarað að verðleikum.

Allt þetta, eins ósanngjarnt og það má teljast gagnvart félags­mönnum flokksins og hug­sjónum þeirra -- jafnvel þetta hefði ekki þurft að koma að sök, ef þau, fjögur talsins, hefðu látið sér það nægja, þ.e.a.s. að hverfa frá eigin fram­boð­um, jafnvel þótt þau kysu að að tjá sig með lítils­virðandi, en órök­studd­um hætti um formann flokksins. Allt það tjón, ef ekki hefði meira komið til, hefði mátt yfir­vinna með því að fylla í fjórar eyður á framboðs­listum flokksins og tefla nýjum mönnum fram til forystu þar.

En hér er sögunni komið að því misferli sem áður var getið um. Fjórmenn­ingarnir bættu gráu ofan á svart með eftir­farandi aðgerðum, sem eru stóralvarlegt mál: 

1) Þau hótuðu flokksstjórninni því að halda aftur ýmsum undir­skrifta­listum, afhenda þá ekki til flokksins, heldur halda þeim í sínum höndum og réttlættu það með því, að þau hefðu sjálf safnað þeim undir­skriftum, enda var t.d. Svanhvít ofur­meðvituð um að hún hefði safnað svo mörgum. En út í þessa hótun voru þau komin í gagnrýni sinni á Helga formann og ritarann Sigurlaugu á síðustu dögum áður en framboðsfrestur rann út 14. okt. Gunnlaugur Ingvarsson talaði við undir­ritaðan (þá á Austurlandi) í síma allt til 13. okt. um deilumálin og var mikið niðri fyrir um það sem hann kallaði annars vegar stífni foryst­unnar um undir­skrifta­listana og hins vegar að þær stöllur Inga og Svanhvít væru farnar að hóta ofangreindu, að halda eftir listum.

Þetta var svo einmitt það sem mun beinlínis hafa gerzt, því að ekki komu til flokksins listar um svo marga sem áður voru samkvæmt talningu orðnir meira en nógu margir í Reykjavíkur­kjör­dæm­unum báðum (lágmark gildra meðmæla í hvoru var 330). Líklegt er einnig, að þetta hafi átt við um einhverja meðmæl­enda­lista í SV-kjördæmi, þar sem skyndilega kom í ljós 14. okt., að ekki hefðu allir tilskildir og áður útreiknaðir meðmæl­endur komið fram.

Hér ber að hafa í huga, að meðmælendur skráðu nöfn sín í þágu þess, að Íslenska þjóð­fylkingin fengi að bjóða fram eins og aðrir flokkar, en ekki í þágu neinna einstakra safnenda nafnanna, sem þar með gætu slegið eign sinni á með­mælin í stað þess að skila þeim til flokksins sem síðan myndi afhenda þau yfirkjörstjórn 14. okt.

Að afhenda ekki þessi gögn, sem stefndu að því að verða opinber gögn frá bæði meðmæl­endum og frambjóð­endum, virðist fela í sér tvöfalt lögbrot (sjá neðar).

2) Staðfestar upplýsingar liggja fyrir um, að (a) Inga G. Halldórsdóttir hélt fyrir sig undirrituðum framboðsyfirlýsingum frá ýmsum frambjóðendanna í stað þess að leyfa þeim að komast til yfirkjörstjórnar Reykjavíkurkjördæmanna og (b) að hún beitti undirróðri í einkasamtölum við a.m.k. nokkra (ef ekki marga) skráða frambjóðendur í kjördæmunum báðum, í þeim bersýnilega tilgangi að fæla þá frá því að standa við framboð sín. Undarlega fljót varð hún til þes að fullyrða opinberlega, að "um 30" af frambjóðendunum 44 í Reykjavíkurkjördæmum hefðu "hætt við framboð sín", og er þó ekki vitað til, að boðað hefði verið til neins fundar með þeim. En vitnisburður a.m.k. tveggja þeirra liggur fyrir um þessar baktjaldaaðferðir Ingu, eins og fram kemur hér á eftir, en nánar mun svo undirritaður fjalla um hin ætluðu lagabrot sem áður var vísað til.

Af upplýsingum í símtölum við tvo frambjóðendur í Rvík-suður, Hilmar Sigurðsson iðnmeistara og Árna Thoroddsen, gat undirritaður greint mynztrið í baktjaldamakki Ingu og persónuárásar-aðferð: að hún hafi í símtölum gert mikið úr þörf þeirra fjögurra í klíkunni til að standa gegn meintu einræði og lögleysum af hálfu formannsins/forystunnar og haldið því að mönnum, að brýnt væri að koma í veg fyrir yfirvofandi fjárhagslega misnotkun Helga formanns á flokkssjóðum eftir kosningarnar (!!!), ásamt öðrum falsásökunum eins og t.d. þeirri, að HH og félagar hafi ætlað að ryðja burt 2X2 efstu mönnum af báðum Rvíkurlistunum! -- ásökunum sem hún hefur talið sig eiga létt með að smyrja á HH með tilvísan til þess, að þau hin þrjú í efstu sætum á listunum stæðu með henni í þessu, og með hliðsjón af því, að áheyrendur þessara ásakana töldu hana vita mun betur um málin en þeir sjálfir! Það var nóg, að þeim leizt ekki á blikuna og yrðu "skeptískir" á forystuna (orð HS um áhrif orða hennar á sig) og litist ekki á þetta meinta ástand, það hafði þessi áhrif t.d. á Hilmar (hans orð): "... það sem hún var að segja mér konan [Inga], að mér leizt ekki á þetta," og "mér féllust hendur", sagði hann "hún dró úr mér allan kjark", og þar með sótti hann ekki gula framboðs­blaðið sitt heim til hennar til að fara með það á flokks­skrifstofuna, eins og undir­ritaður hafði hvatt hann til; og þetta túlkar hún svo, að hann hafi dregið framboð sitt til baka! "En auðvitað hefði ég átt að ígrunda þetta betur sem hún var að segja mér," sagði Hilmar ennfremur við undir­ritaðan eftir þennan afdrifaríka föstudag 14. okt. og viðurkenndi, að hann hefði þá betur borið þetta undir mig. En: "Hún náði mér alveg að fæla mig frá þessu hún Inga, þannig að ég var orðinn skeptískur á þetta." 

Annar frambjóðandi var á sama gula undirskriftablaðinu, Árni Thoroddsen kerfishönnuður, sem upplýsti undirritaðan JVJ eftir á í símtali: "Hún [Inga] hringdi í mig [eftir blaðamannafund fjórmenninganna, sem sé 13. eða 14. okt.] og spurði hvort ég ætlaði þá ekki að fara af listanum. Ég sagði nei," sagði Árni, "því að ég gaf þér [JVJ] þetta loforð [að vera frambjóðandi í Rvík-suður] og yrði að ræða við þig. Hún sagði mér þessa sögu um að formaðurinn ætlaði að ræna sjóðnum, þegar framboðið væri komið í gang ..." (!). Ennfremur sagði Árni (og allt þetta hripaði undirritaður niður á umslag, sem hann skrifar upp eftir hér í þessa færslu): "Hún var mjög efins um að hún myndi leggja fram listann. Ég sagði bara að ég væri bundinn af mínu ..." (náði ekki að rita niður frh. orðalagsins). "Mér sýnist það refsivert að hún hafi verið að reyna að koma listum undan sem áttu að fara annað," bætti hann við. Ekki lagði hann í að fara upp í Breiðholt til að ná í gula blaðið til hennar og koma því á skrif­stofuna, enda ekki á eigin bíl, en vitaskuld átti Inga sjálf að koma þessu og trúlega fleiri blöðum á skrifstofuna í stað þess að draga t.d. svo úr Hilmari, að hann hætti við ferð til hennar til að koma sjálfur blaðinu á skrifstofu flokksins í Dalshrauni í Hafnarfirði.

Þessi var lokaályktun Árna um upphlaupsmál fjórmenninganna: "Þeir gera sig algerlega óhæfa til að fara í nokkur framboð í framtíðinni. Það treystir þeim enginn til að [bjóða sig fram fyrir annan flokk]."

Við erum komin hér að hugleiðingum um lögbrot. Lögfróður maður í flokks­stjórn ÍÞ taldi, að hér hefðu átt sér stað umboðs­svik í meðförum undirskrifta­listanna. En eftirfarandi fann undirritaður um umboðssvik í blaðagrein á netinu:

Umboðssvik er skv. 249.gr. almennra hegningarlaga það þegar menn misnota umboð sem þeir hafa fengið, t.d fjárreiður fyrir aðra, þannig að sá sem veitir umboðið sé bundinn af því. En í greininni segir: "Ef maður, sem fengið hefur aðstöðu til þess að gera eitthvað, sem annar maður verður bundinn við, eða hefur fjárreiður fyrir aðra á hendi, misnotar þessa aðstöðu sína, þá varðar það fangelsi allt að 2 árum, og má þyngja refsinguna, ef mjög miklar sakir eru, allt að 6 ára fangelsi."

Reyndar eiga umboðssvik í skilningi laganna ekki endilega við um alla misnotkun umboðs, sbr. eftirfarandi:

Eins og um önnur brot sem falla undir auðgunarbrotakafla almennra hegningarlaga þarf brotið að vera framið í auðgunarskyni. Þ.e. ásetningur þarf að vera til staðar um fjárhagslegan ávinning. Umboðssvikin eru svokallað hættubrot, þ.e það er nóg að brotið hafi skapað hættu á tjóni. „Nægilegt er að slík skuldbinding feli í sér verulega fjártjónshættu fyrir viðsemjanda eða annan aðila, endanlegt tjón þarf ekki hafa hlotist af," sagði Jónatan Þórmundsson, prófessor emeritus í refsirétti, á erindi um umboðssvik á lagadeginum 2010. 

En hér kemur samt til skoðunar, hvort skilyrðin, sem brotið þarf að uppfylla, svo að 249. gr. eigi við um þau, séu ekki einmitt uppfyllt þegar um er að ræða frambjóðendur, sem hafa verið settir í "hættu á tjóni" með eyðileggingu eða undanskoti nefndra fjórmenninga á framboðs­gögnum. Þetta getur átt við um hvort heldur frambjóðendur, sem reynt hafi verið að ryðja út af lista fram­bjóð­enda eða jafnvel þá, sem stóðu þar eftir óhnekktir í sæti ofarlega á lista eins og átti við um undirritaðan (nr. 2 á lista í Rvík-suður), en fóru í raun á mis við það sæti vegna þess að formaður kjördæmaráðs hafi vanrækt ábyrgð sína á list­anum og unnið beint gegn því umboði sem henni var falið í flokknum. "Endan­legt tjón þarf ekki að hafa hlotizt af," segir hinn sérfróði próf. em. Jónatan.

Í 2. lagi kemur hér einnig til skoðunar hugsanlegt brot gegn ákvæði í almennum hegningarlögum nr. 19/1940, skv. nýjustu gerð eins og hún finnst á alþingis­vefnum. Hér er það umfram allt 2. málsliður 162. greinar sem kemur til álita, en 1. málsliðurinn er þó tekinn hér með fyrir samhengið:

XVII. kafli. Skjalafals og önnur brot, er varða sýnileg sönnunargögn.

162. gr., 1. málsliður: Hver, sem rangfærir sönnunargögn eða kemur fram með röng sönnunargögn í því skyni að hafa áhrif á úrslit dómsmáls, skal sæta fangelsi allt að 2 árum. Ef málsbætur eru og brot varðar ekki þyngri refsingu að lögum má beita sektum eða fangelsi allt að 1 ári.

2. málsliður sömu greinar: Hver, sem til þess að halla eða fyrirgera rétti annarra, eyðileggur sönnunargagn, kemur því undan eða gerir það ónothæft að öllu eða einhverju leyti, skal sæta fangelsi allt að 2 árum …

Nokkuð ljóst virðist liggja fyrir, að undanskot með hálfopinber gögn geti í breiðri merkingu fallið undir hugtakið skjalafals, og með ætluðu undanskoti meðmælendalista og jafnvel frambjóðendalista virðist tilgangurinn hafa verið að "halla eða fyrirgera rétti annarra", þ.e. flokksmanna sem í góðri trú skráðu sig sem frambjóðendur, en voru blekktir til að aðhafast ekki, þegar sýnt var, að unnið var gegn framboði þeirra með illu umtali um meinta stjórnunarhætti for­manns eða framkvæmdastjórnar flokksins og jafnvel um meint framtíðarbrot (!) for­mannsins með stórfelldum fjársvikum í meðförum ríkisstyrks!

Ennfremur má ætla, að tilgangur þess að skjóta undan meðmælenda­listum hafi verið að koma að fullu í veg fyrir framboð flokksins í viðeigandi kjördæmum og að með þessu hafi þess verið freistað að "halla eða fyrirgera rétti ann­arra", bæði meðmæl­enda og frambjóð­enda og kjósenda, til að eiga sitt lýðræðislega val til jafns við aðra í frjálsu samfélagi.

Fróðlegt verður að sjá álit lögfræðinga á þessum álitaefnum.

* Sbr. yfirskrift meðmælendalistanna: "Undirritaður samþykkir að Íslenska þjóðfylkingin bjóði fram lista sinn í næstkomandi alþingiskosningum í Reykjavík­ur­kjördæmi norður [eða öðrum kjördæmum]". 

Jón Valur Jensson, fyrrverandi tilvonandi frambjóðandi í 2. sæti í Reykjavík­ur­kjördæmi-suður! - á sæti í 21 manns flokksstjórn Íslensku þjóð­fylk­ingarinnar.

Sjá einnig fyrri grein hér um sama mál, með öðruvísi nálgun þó og með fleiri upplýsingum að auki: Af blekkingarleik samsærishóps.

„Þetta er ákaflega óþverralegt“

Af blekkingarleik samsærishóps

Kynlegt er, að Gunnlaugi Ingvarssyni skiljist ekki það skaðræðisverk sem hann tók þátt í að vinna gegn Íslensku þjóðfylkingunni og biðjist ekki afsökunar. Í staðinn ásakaði hann formanninn og aðra hástöfum í viðtalsþætti hjá Edith Alvarsdóttur á Útvarpi Sögu í fyrradag og hélt þar áfram fyrri ásökunum sinnar fjórmenningaklíku (þau völdu sér sjálf það heiti í viðtali á Visir.is).

Einhliða var blekkingartal Gunnlaugs til að réttlæta gerræðisverk klíkunnar sem vann flokknum okkar óbætanlegt tjón. Enga iðrun var á honum að heyra – bara bætt við fyrri óhróður um flokksforystuna! Hann einkenndist ekki sízt af því að talað var niður til formannsins, hann sagður verklítill og ekki drífa flokkinn áfram í brýnum verkefnum hans. Ekki höfðu þessir gagnrýnendur þó kveðið upp úr um þær hugmyndir sínar á flokksstjórnarfundum og heldur ekki tekið að sér myndun málefnanefnda, þótt þau kvörtuðu yfir vöntun þeirra eftir á. En 22 manna flokksstjórn ber vitaskuld þá ábyrgð ekkert síður en formaður.

Svo langt gekk níðið í upphlaupshópnum (að meðtalinni einni félagskonu, sem gerðist annað sinni afar hávær á síðustu dögum), að jafnvel þurfti að búa sér til óframinn glæp formannsins einhvern tímann eftir þingkosningarnar! - þar sem sefasjúk ímyndunarveikin var komin á það stig að ætla honum fjárdrátt úr sjóði flokksins, þegar í hann færi að berast ríkisstyrkur! (slíkur hlotnast a.m.k. þeim flokkum sem ná 2,5% atkvæða). Er Helgi Helgason, formaður flokksins og stjórnmálafræðingur, þó vammlaus maður, af góðum foreldrum kominn og með tandur­hreina sakaskrá. En jafnvel það, að hann hafði lært stjórn­mála­fræði á háskóla­stigi, varð þessari viðbættu Gróu á Leiti í nefndum hópi tilefni til að rita á Facebók undirritaðs:

þessi reynsla ykkar í ÍÞ ætti að kenna fólki að taka ekki mann í for­mennsku flokks sem lærður er í fjór-flokks-fræðum frá HÍ.... það verður aldrei heiðarlegt afl frá svoleiðis manni.... einfalt... 

Þvílíkir fordómar! Þvílík ályktunargeta! En í takt við þetta fór hún (Ingibjörg Hafberg) líka létt með að rita þessi ófyrirleitnu orð um formanninn 16. þ.m. og það á Facebók undirritaðs:

er fólk búið að fatta hvað Helgi er búinn að vera að gera undanfarna mánuði? Hann lagði minnst fram í vinnuframlagi .... Hann er einn með prókúru fyrir flokkinn.... Hann einn hefur aðgang að bankareikningi flokksins... Hann hefur hegðað sér eins og "Erdogan Íslands" ... og sjálfsagt hefur Hann aldrei ætlað að flokkurinn færi á þing ... því Hann einn ætlar að þyggja styrkinn sem flokkurinn fær ... ef hann nær ekki 5% .... það eru nokkrar milljónir sem renna í Hans eigin sjóð....

 

Og þá svarar sú, sem undirritaður hyggur hafa verið virkasta í samsærinu gegn framboðunum, Inga G. Halldórsdóttir (sem var formaður kjördæmaráðs Reykjavíkur og 2. á listanum í Rvík-norður):

Nkl.. [= Nákvæmlega]. Það vill enginn formaður haga hlutunum svona sé hann heiðarlegur...

Hún tekur þarna m.ö.o. undir örgustu dylgjur um fyrirhugaðan fjárdrátt. Þessi vitaskuld tilhæfulausi, alls ósannaði rógur var látinn kvisast út og malla meðal frambjóðenda nokkra daga áður en skila bar framboðunum (14/10) og reynt að rökstyðja hann með því, að það væri enginn gjaldkeri í flokknum - að formaður færi sem sé með þau mál og það gert tortryggilegt, eins og hér sýndi sig, og látið sem brýnt væri, að slíkur gjaldkeri yrði skipaður, en ekki höfðu Ingurnar þó gert tillögu um það embætti á landsfundi flokksins 29. júní sl., þar sem lögin voru samþykkt. Þar að auki er nánast ekkert í flokkssjóði nema framlög flokksmanna sem rétt duga til að borga húsaleigu fyrir skrifstofu hans í Hafnarfirði og fyrir takmörkuðum auglýsingum og öðrum brýnustu útgjöldum eins og fjölföldun kynningarefnis.

Að auki var nefnd Ingibjörg engan veginn fær um að fullyrða neitt um vinnuframlag Helga formanns fyrir flokkinn, enda lét hún sig hverfa úr honum eftir fund í sumar þegar hún æstist öll upp út af nánast engu og salurinn gapti yfir látunum i henni. Síðan hefur hún ekki, að frétzt hafi, komið nálægt flokksstarfinu, t.d. líklega aldrei litið inn á skrifstofuna. Hún getur því engan samanburð gert á öðrum sjálfboðaliðum flokksins við helzta sjálfboðaliða hans: Helga formann! –––Enginn taki mark á henni, enda er þetta sú hin sama Ingibjörg, sem ritaði á Facebók undirritaðs að kveldi 16. október:

"Eina í stöðunni eins og hún er núna er að tryggja það að flokkurinn fái engin atkvæði." (!!!)

og sýnir þetta augljósan skemmdarverkahug hennar gagnvart flokknum. En nógu góð er hún samt í augum fyrrv. formanns kjördæmisráðs flokksins, Ingu, til að hafa sem bandamann í niðurrifs­sbaráttunni og í rógsherferð gegn kjörnum formanni flokksins!

Með dylgjum sínum á bak við tjöldin og masi um þessa ótímabæru hluti var klíkan í senn að eyða dýrmætum tíma annarra síðustu vikuna fyrir skil framboðanna, þegar mestu skipti, að allir listar (126 frambjóðenda og 1.890 til 2.520 meðmælenda um land allt) næðust heilir í höfn. En þarna var klíkan auðvitað að sá þeim efasemdafræjum, sem leitt gátu til tortryggni og ósam­lyndis sem nægði ásamt herhvöt fjórmenninganna á blaðamannafundi í Hörpu 13. þ.m. til að koma því höggi á flokkinn, að ýmsir  frambjóðendur yrðu fældir frá því að standa við framboð sín!

Þetta eru nokkur meginatriði atburða sem leiddu til uppreisnar fjórmenninganna og skaðræðisverka þeirra gegn flokknum. Þó er frásögninni hér hvergi nærri lokið, og bætist fleira við með nýjum degi.

Jón Valur Jensson.

Blekkingarleikur samsærismanna

Afhjúpandi grein um þetta efni birtist hér bráðlega á þessu vefsetri -- og full ástæða til, enda tókst saman­svörnum fjand­mönnum flokksstjórnar Íslensku þjóð­fylk­ingar­innar að koll­varpa fram­boðum flokks­ins í þremur fólks­flestu kjör­dæmunum, svo að einungis tvö standa eftir: í Norðvestur- og Suður­kjördæmum!