Þegar gott er launað með illu, er ástæða til að staldra við og breyta kannski um stefnu!

Við eigum öll að taka af­stöðu gegn kyn­þátta­hyggju, en það merk­ir ekki, að öll lönd eigi að vera öll­um op­in (m.a.s. eru mörg araba­lönd lok­uð öðr­um aröb­um eða músl­im­um). "No bord­ers"-stefna er gap­andi heimska. Mikið inn­flæði músl­ima (frem­ur en t.d. hindúa) er bein­línis hættu­legt og verður lang­tíma­vandamál eins og það er þegar orðið í Vestur-Evrópu, Svíþjóð og víðar, og versti áhættu­þátt­ur­inn er þó aukn­ing hryðju­verka -- manna sem hafa ekki snefil af virð­ingu fyrir því nýja þjóð­félagi sem fæðir þá þó og klæðir og eys í þá styrkjum!

Jón Valur Jensson.

Níundi maðurinn ákærður

Óvissar horfur fram undan í Reykjavík

Rétt er hjá Sönnu Magdalenu í Sósíalistaflokknum nýja að vilja ekkert hafa með fráfarandi meirihluta Dagsmanna að gera, enda gagnrýndi flokkur hennar meirihlutann eindregið, en sér ekki færi á því að koma einn og óstuddur inn í samstarf þeirra, ófær um að hnika þeim nokkuð til.

En hér er aðsendur pistill frá Guðjóni Helgasyni:

Blessaður!

Jæja, flokkar fengu mismörg atkvæði.

Er barátta Þjóðfylkingarinnar einhverju að skila í dag ?

Að minnsta kosti vill almenningur ekki skipta sér af þessum útlendingamálum, vegna þess að þá er hinn sami stimplaður rasisti.

Já svona er nú umræðan í dag. Meðan flestir hafa vinnu þá láta þeir sig þessi mál engu skipta, en þó eru hugsanlega breyttir tímar í vændum og þá fer þjóðin kannski að vakna. Það eru t.d. allstaðar teikn á lofti um samdrátt í þjóðfélaginu, sem getur leitt til efnahagskreppu. Það er hugsanlega ekki svo langt í hana !

 

Fleiri mættu senda okkur hugleiðingar og annað efni.

Sendist til [e-mail] eða [e-mail]

Taka ekki þátt í meirihlutaviðræðum

Um trúfrelsi, moskur, harðlínu-islam og kynþáttahyggju

Spurt er, hvort Íslenska þjóðfylk­ingin virði ekki trú­frelsi.

All­ir hafa trú­frelsi á Ís­landi og mega hafa sín bæna­hús. Mosk­ur eru allt annað og meira. Þar er hið pólit­íska islam í fullri virkni og ætlazt til að sjaría­lögum sé beitt.

Að auki var rangt og ekki samkvæmt lögum lands­ins og reglu­gerðum um trúfélög, að Félagi múslima á Íslandi var gefin lóð á bezta stað, gjalda­laust, milli Suður­lands­brautar og Miklubrautar, en kristnu trúfélagi, sem starfað hefur hér að mannúðar­málum frá lokum 19. aldar, Hjálpræðis­hernum, var NEITAÐ um slíka fría lóð og eftirgjöf gatnagerðar­gjalda, sem múslimarnir fengu þó! Þeir, á 4. hundrað manns, hafa ekkert fjármagn í að reisa mosku af þeirri stærð sem reiknað er með, og vitað er, að Saudi-Arabar, sem leyfa ekki að reistar séu kirkjur í landi sínu, eru áfjáðir í að gefa hingað hundruð milljóna króna (og þegar byrjaðir) til moskubygginga hér. En þar mundi einmitt sá böggull fylgja skamm­rifi, að þeir ætlast til að fá að koma sínum aftur­halds­sömu kenni­mönnum (ímömum) að í viðkomandi moskum --- þetta er mynztrið hjá þeim í Evrópu!

Við viljum engan harðlínu-salafisma hér! Þetta er okkar stefna í ÍÞ, en við erum þó engir rasistar og höfum ekki talað um að útiloka hér fólk af neinum kynþætti, þótt fara þurfi varlega í innflytjenda­málum, nokkuð sem ekki var gert við setningu Útlendinga­laganna 2016. Hér þarf líka sannarlega að huga vel að framtíðinni og komast hjá neikvæðum áhrifum af hugs­anlega of hröðum innflytjenda­straumi á menningu okkar, samfélagshætti og -gildi; dæmin frá Skandinavíu eru ekki til eftir­breytni, og þar stefnir enn í mun meiri fjölgun múslima en annarra, þótt skorður sé verið að reisa við móttöku nýrra flóttamanna. Í Svíþjóð er búizt við að múslimar verði orðnir nær 31% lands­manna eftir 32 ár.

Við í ÍÞ erum andvíg þeirri harðlínu-trúarboðun sem andstæð kann að vera samfélags­gildum okkar sem þjóðar, frelsi okkar og jöfnum rétti manna, hvað þá þegar moskur eru notaðar til að aðgreina múslima sem mest frá "vantrúuðum", þ.m.t. kristnum, og þeir vanvirtir. Stað­reynd er, að í Danmörku, Þýzkalandi og Bretlandi hefur með földum hljóðnema tekizt að koma upp um hatursboðskap kennimanna í moskum gegn kristnum eða vestrænum gildum. Moskum, studdum af harðlínumönnum í Saudi-Arabíu, verður engan veginn líkt við kristnar kirkjur né við friðsamlegt starf annarra trúfélaga. 

Þótt sumir fáfróðir kunni að ímynda sér, að við í ÍÞ gefum okkur, að allir múslimar séu hryðju­verkamenn, þá er það alls ekki svo, þótt sumir þeirra séu það óneitan­lega, eins og sannazt hefur með hörmu­legum hætti víða um lönd á þessari öld. Eðlilega hafa lögreglu- og leyniþjónustu-yfirvöld í viðkomandi löndum þurft að leggja í miklar forvarnir og eftirlit vegna þessara hörmunga, jafnvel með þátttöku herja þeirra í yfirgengilegustu dæmum af fjöldamorðum öfgaislamista, eins og við höfum séð í Frakklandi, á Spáni og Bretlandi.

En Íslenska þjóðfylkingin fordæmir bæði kynþáttahyggju og útlendingahatur, og meiri hluti fjölskyldna flokks­stjórnar­manna í Þjóðfylkingunni, þar á meðal undir­ritaðs, er með erlent blóð í bland og allir meðteknir jafnt. 

Jón Valur Jensson. Höfundur skipar 4. sæti á framboðs­lista Íslensku þjóðfylk­ingarinnar til borgarstjórnar í kosn­ing­unum nk. laugardag.

Ákærður fyrir hatursorðræðu

Flóttamannastefnu vinstri flokka hafnað í skoðanakönnun

Þótt vinstri flokkar* vilji bæta við a.m.k. 2.000 flótta­mönn­um til 2021, segir þjóðin ýmist NÓG KOMIÐ! (44,9%) eða OF MARGIR KOMNIR! (25,7%) skv. nýrri skoðana­könn­un MMR. Aukning er mæl­an­leg í þessari and­stöðu frá fyrri könnun fyrir rúmu ári: Þeim, sem telja of marga flótta­menn fá hæli, fjölg­ar um 2%, og þeim, sem telja of fáa flótta­menn fá hæli, fækk­ar um 2% (mbl.is).

* Það er yfirlýst stefna Vinstri grænna að við Ís­lend­ingar "eigum að taka á móti umtals­vert fleiri flótta­mönn­um, að lág­marki 500 á ári. Jafna þarf að­stæð­ur hælis­leit­enda og svo­kall­aðra kvóta­flótta­manna," segja þeir líka í stefnuskrá sinni. Þetta þýðir að lágmarki 2.000 nýja flóttamenn árin 2017-2021, á sama tíma og Danir hafa stöðvað slíkan straum, komnir niður í núll-kvóta um óákveðinn tíma. Og þeim hælisleitendum, sem hingað eru komnir, m.a. múslimunum frá Balkanskaga, vilja VG veita sömu aðstæður og kvótaflóttamönnum. Píratar vilja enn fleiri flóttamenn hingað en VG.

"Samfylkingin vill byggja upp fjölmenningarsamfélag á Íslandi. Við viljum að Ísland beri meiri ábyrgð og taki á móti fleiri flóttamönnum og vandi betur móttöku á fólki sem sækir um alþjóðlega vernd hér á landi." (Úr stjórnmála­ályktun flokksins, samþykktri á landsfundi 2018.)

Ljóst er af öllu, að vinstri flokkarnir eru ekki í takti við vilja meirihluta landsmanna í þessu efni, heldur vilja allir miklu meiri straum flóttamanna og hælisleitenda hingað heldur en vilji almennings stendur til. Einungis 29,4% lands­manna telja of lít­inn fjölda flótta­manna fá hæl­isveit­ingu hér á landi. Fréttamiðillinn mbl.is slær þessu samt upp í fyrirsögn: "Um þriðjungur telur of fáa fá hæli". Er þó munurinn á 33,3% og 29,4% næstum fjögur prósent! Nákvæmara hefði verið að orða þetta þannig: "Innan við þrír af hverjum tíu telja of fáa fá hæli"!

En skyldu þessir vinstri menn nokkurn tímann læra? Það er góð lexía fyrir þá til næsta dags, að í þessu máli er Íslenska þjóðfylkingin miklu nær þjóðarvilja um flóttamannamál heldur en þeirra eigin úreltu vinstri flokkar!

Jón Valur Jensson tók saman. Hann skipar 4. sæti á framboðslista ÍÞ í Reykjavík í vor.

Um þriðjungur telur of fáa fá hæli

Kosningaþáttur RÚV: Guðmundur undirstrikaði andstöðu við mosku í Reykjavík

Guðmundur Karl Þorleifsson formaður Íslensku þjóðfylk­ingar­innar stóð við stóru stefnumálin sem Þjóð­fylkingin hefur sett fram í þessum borgar­stjórn­ar­kosn­ingum í fyrsta kosn­inga­þætti RÚV fyrir þessar sveit­ar­stjórna­kosningar.* Flokk­urinn býður fram í Reykjavík.

Guðmundur tók strax fram í upphafskynningu á stefnu flokksins að flokk­urinn ætli að draga til baka loforð um lóð undir mosku í Reykjavík, að flokkurinn ætli að gera ferðir með strætó fríar fyrir námsmenn og að flokkurinn ætli að endurreisa Verkamannabústaðakerfið og koma fátækum Íslendingum í húsaskjól. Til að greiða fyrir umferð í Reykjavík ætlar flokkurinn að reisa mislæg gatnamót og minnka svifryk með því að láta sópa götur reglulega líkt og er gert í okkar nágrannalöndum. Guðmundur gat líka komið því að, að flokkurinn ætlar að endurreisa véladeild Reykjavíkur (oft kallað bæjarvinnan hér áður fyrr).

Aðrir flokkar í þessum kosningaþætti voru mjög uppteknir af því að lofa frekara fjáraustri í að taka hér á móti sem flestum hælisleitendum og vildu að börn hælisleitenda gengju fyrir í menntakerfinu.

Það er þvert á stefnu Íslensku þjóðfylkingarinnar sem ætlar að rifta öllum samningum við Útlendingastofnun og Rauða krossinn um að hælisleitendur gangi fyrir í húsnæði og skóla á vegum borgarinnar.

Helgi Helgason. Höfundur er menntaskólakennari og varaformaður ÍÞ.

* Guðmundur Karl kemur fram í Rúv-þættinum þegar um hálftími er liðinn frá upphafi hans og áfram annað veifið næsta hálftímann, ásamt fulltrúum annarra flokka.

Hér er mynd af forystu Íslensku þjóðfylkingarinnar, frá vinstri til hægri: Geir Harðarson ritari, Guðmundur Þorleifsson formaður og Helgi Helgason varaformaður:

 

Fylgi Svíþjóðardemókrata er nú 3,4 sinnum meira en 2010 (og af ÍÞ)

Fylgið var 5,7% í kosningum í ríkisþingsins 2010, 12,86% 2014 (eru með 47 þingmenn af 349) og er nú 19,4% skv. skoðanakönnun birtri í gær. 

Sví­þjóðar­demó­krat­arn­ir sem eru utan fylk­inga [vinstri og hægri flokka] mæl­ast með 19,4% sem ger­ir fylgisaukn­ing­una 0,6% frá síðasta mánuði. Flokk­ur­inn með 15,4% í fe­brú­ar síðastliðnum og er talið að fylgið gæti farið hækk­andi fram að kosn­ing­um. Þessi aukn­ing er þrátt fyr­ir að ýms­ir trúnaðar­menn og kjörn­ir full­trú­ar flokks­ins hafa yf­ir­gefið hann að und­an­förnu og gengið til liðs við nýtt fram­boð (mbl.is).

Menn skyldu ekki láta sér á óvart koma, að þróunin hér á landi geti orðið eitthvað í líkingu við þessa fylgisaukningu Svíþjóðardemókrata næsta áratuginn og lengur. Íslenska þjóðfylkingin er vitaskuld sjálfstæður flokkur sem endurtekur ekki eins og páfagaukur það sem neinir erlendir flokkar boða, en ljóst er, að þessi sænski flokkur er að benda á, að pottur er nú víða brotinn í sænskum borgum og að jafnaðarmannaflokkurinn (sósíaldemókratar) leiddist á villubraut fyrir mörgum árum og mun seint eða aldrei takast að bæta að fullu fyrir það. Þó er jafnvel hann farinn að lagfæra stefnu sína, ólíkt vinstri mönnum á Íslandi, sbr. að nú vill flokkur Stef­ans Löf­ven, for­sæt­is­ráðherra og for­manns Jafnaðarmanna­flokks­ins, "skera niður viðtöku flóttamanna um helming," eins og Páll Vilhjálmsson blaðamaður bendir á, ennfremur:

"Aumingja Logi [Einarsson] verður einn krata um það á Norðurlöndum að vilja hleypa flóttamönnum óhindrað í velferðarkerfið. Viðtaka flóttamanna kostar sex til sjö milljarða á ári. Logi vill setja meira í hítina.

Kratismi Loga er séríslenskur,"

segir Páll að endingu. Og þetta á líka við um stefnu Vinstri grænna og Pírata!

Svo sannarlega verður, auk annarra mála, tekizt á um innflytjenda- og moskumál í komandi kosningum til borgarstjórnar 26. maí næstkomandi. Fordæmi skandi­nav­ísku landanna á liðnum árum má verða okkur þar víti til varnaðar -- þvílíkt sem þau lönd hafa mátt þola vegna síaukinnar islamsvæðingar margra byggðar­laga þar og ekki sízt vegna ófarsælla áhrifa á öryggi skandinavískra sem og múslimskra kvenna.

Jón Valur Jensson.

Svíþjóðardemókratar bæta við sig

2/3 þeirra, sem afstöðu taka í Gallupkönnun, eru andvígir byggingu mosku í Sogamýri

Fram er komin mjög eindregin andstaða stórs hluta kjósenda við byggingu mosku í Sogamýri (á áberandi stað á milli Miklubrautar og Suður­lands­brautar). Gallup­könnun um málið, birt í Mbl. í dag, er mjög ýtarleg, og koma þar m.a. fram ástæður þeirra, sem eru andvígir byggingu moskunnar. 39,3% þeirra eru andvíg stað­setn­ingunni, og 3,4% segja hana "of áberandi", en meirihluti andvígra (51,3%) má segja að hugnist ekki þessi framsókn islams hér á landi: 14,1% segja: á ekki heima hér, 12,7% segja: vil ekki mosku, 7,2% til viðbótar: "er á móti múslimatrú", 7%: [við erum] kristin þjóð, 4,2% nefna: "öfgahópar og hryðjuverk", 2,4%: "mun skapa vandamál", 2,3%: "myndum ekki fá að byggja kirkju í islamsríki" og 1,4%: "neikvæð þróun". Þá telur 1% hana "óþarfa". Þá er yfirgnæfandi meirihluti hlynntur því, að íbúakosning fari fram um málið. Sjá nánar greinina sjálfa í Morgunblaðinu í dag, eftir Árna Má Jónsson framkvæmdastjóra, áhugamann um lýðræði og betra líf, sem og tengilinn hér neðar á mbl.is-frétt um málið.

Þegar menn voru spurðir: "Ert þú hlynnt(ur) eða andvíg(ur) byggingu mosku í Sogamýri í Reykjavík," svöruðu 35,8% hvorki né, en 42,4% voru andvíg og 21,9% hlynnt þessu, og eru það nær tveir andvígir á móti hverjum einum sem hlynntur er byggingu moskunnar.

45,4% vildu, að haldin  yrði íbúakosning um byggingu moskunnar samhliða næstu sveitarstjórnarkosningum (26. maí nk.), 18,2% vildu að það yrði gert síðar (alls 63,6%), en 36,4% höfðu ekki skoðun á tímasetningu slíkrar kosningar um byggingu mosku eða var alveg sama. Borgarfulltrúar vinstri flokkanna taka hins vegar ekki í mál að leyfa íbúakosningu um málið -- í því birtist þeirra takmarkaða virðing fyrir lýðræði í borginni.

Vinstri menn í stjórn borgarinnar taka islamstrú fram yfir kristna trú, eins og kom fram í andstöðu þeirra við að láta trúfélagið Hjálpræðisherinn (sem hefur hjálpað bágstöddum hér í meira en 100 ár) njóta jafnræðis við múslimasöfnuð handarhöggs-predikarans Salmanns Tamimi. Þessir vinstri flokkar beita sér jafnvel gegn því að skólabörnum sé gefið Nýja testamentið, virðast óttast kærleiksboðskap Jesú Krists og postula hans og það, sem hann gaf okkur, langtum meira en boðskap Kóransins og þann Múhameð sem ofsótti Gyðinga og framdi viðurstyggileg fjöldamorð á fólki í Medína og víðar til að augðast og breiða út islam.

Með öllu sínu trúboði á 12-13 árum í Mekka (til 622 e.Kr.) hafði Múhameð einungis fengið um 50-60 eða í mesta lagi 150 fylgjendur, en eftir að hafa gert Medínu að miðstöð sinni tókst honum á næstu tíu árum að safna um 100.000 manns undir fána islams með sinni vopnuðu baráttu, "heilögu stríði," jihad, í margendurteknum árásar-, ráns- og herförum um Arabíu­skagann. 67% af ævisögu Múhameðs, al-Sira, er helgað hinni vopnuðu baráttu jihad, sjá rit Hege Stor­haug, Þjóða­plágan Íslam (Rvík 2016, bls. 177-8, 185). Islam er trú hins grimma stríðsmanns Múhameðs, ekki trú friðarins.

Jón Valur Jensson, einn frambjóðenda Íslensku þjóðfylkingarinnar til borgarstjórnar.

42% vilja ekki mosku í Sogamýri

Enga islamsvæðingu landsins okkar!

Það er engum blöðum um það að fletta, að Íslenska þjóð­fylk­ingin er fram­sýnasti flokkur lands­ins í inn­flytj­enda­málum. Við sjáum hvert stefnir í Norður-Evrópu* og beitum okkur gegn því að það sama gerist hér. Fyrst alls er þar mikil­vægt að upp­fræða fólk um hið pólitíska islam og hætt­urnar sem í því eru fólgnar. Í öðru lagi þarf að taka upp ein­arða varnar­stefnu út frá þeirri þekkingu og framfylgja henni jafnt á vegum ríkis sem sveitarfélaga.

Strax við setningu innflytjenda­laganna nýju mótmælti Íslenska þjóð­fylk­ingin þeim, og nú þegar hefur komið í ljós, hvernig þau hafa gefið ófyrirleitnum aðkomumönnum með fölsuð og engin skilríki höggstað á okkur, valdið okkur miklum kostnaði og fyrir­höfn, og hátt í fjórar tylftir gróða­fíkinna lögfræðinga neyta þar færis til að fita sig á því að tefja máls­meðferð í stað þess að vísa viðkomandi burt.

Vitað er, að meðlimir hryðju­verka­samtaka hafa þegar haft við­komu hér á landi, og er það stóralvarlegt, hvort heldur þeir eru að reyna að stofna hér hryðju­verka­sellu, sem virkjuð yrði við útkall frá samtökum þeirra, eða hvort reynt er að koma hættu­leg­um ISIS- eða al-Qaída-liðum héðan til Vesturheims, en ítrekað hafa múslimskir reynt að laumast hér í farskip í Sundahöfn.

Þótt mikill meirihluti múslimskra í Evrópu hafi fram undir þetta verið friðsamir borgarar í leit að vinnu og byggt upp heimili sín af eljusemi, eru róttækir straumar meðal þeirra undir niðri, vaxandi islams­væðing einmitt meðal hinnar yngri 2. og 3. kynslóðar múslima í löndunum, einkum ungra karlmanna sem láta blekkjast af áróðursmönnum í moskum þeirra og víðar, mönnum sem skírskota til sjálfsvitundar þeirra sem fylgjenda "spámannsins", þ.e. Múhameðs, og að reisn þeirra sé undir því komin, að þeir láti ekki samlagast evrópskum hugsunarhætti.

Margítrekað hefur komizt upp um það (m.a. með földum upptökuvélum), að moskur múslima í Danmörku, Bretlandi og víðar hafa verið notaðar til að dreifa öfgastefnu salafista og annarra islamista í takt við saudi-arabískt réttarfar og takmörkun mannréttinda þar og víðar í múslimskum löndum. Ennfremur gætir þar fyrirlitningar- og hatursáróðurs um vestrænt siðferði og kristna menn.

Einungis með markvissri stefnu í innflytjendamálum er hægt að stemma stigu við uppgangi öfgaislamisma í Evrópu, og Ísland er þar engin undantekning. Víða um lönd er þessi þróun komin svo langt, að erfitt er að koma á hana böndum úr þessu. En þannig er ekki ástandið í löndum eins og Póllandi, Slóvakíu, Tékklandi og Ungverjalandi, þar sem múslimar eru ekki aðeins fáir, heldur hömlum beitt gegn fjölgun þeirra.

Íslenska þjóðfylkingin hafnar allri útlendingaandúð sem slíkri og fordæmir kynþáttahyggju (rasisma). Flokkurinn hefur ekkert á móti því, að útlendingar starfi hér, t.d. bæði evrópskir og frá Norður- og Suður-Ameríku, sem og t.d. frá Indlandi, þar sem um 10.000 læknar útskrifast árlega úr háskólum, svo að dæmi sé nefnt. Við höfnum heldur engum frá Norður-Afríku eða Miðjarðarhafsbotnum á grundvelli kynþáttar þeirra eða húðlitar, enda höfum við t.d. mælt með móttöku jasidískra og kristinna flóttamanna frá Sýrlandi, sem sé af sýrlenzku kyni, og varla ber það vott um "rasisma"!

Meðal t.d. flokksstjórnarmanna Íslensku þjóðfylkingarinnar eru þeir í meirihluta sem eiga "blandaðar fjölskyldur" með "útlenzku blóði" heldur en hinir, sem eiga "alíslenzkar" fjölskyldur. (Þetta á t.d. við um undirritaðan, stjúpsonur hans hálf-indverskur að ætt og barnabörn hans bæði hálf-afrísk og öll mjög mannvænleg og tvö þeirra farin að hasla sér völl á sínum sviðum, og kærasta eldri sonarins er víetnömsk.)

Eðlileg fjölgun útlendinga hlýtur að verða hér, en má þó ekki verða í þeim hraða mæli, að við ráðum ekki við að hjálpa því fólki að ná tökum á íslenzkri tungu og tileinka sér þau samfélagsgildi sem hér hafa ríkt. En flokkurinn varar sterklega við hinu pólitíska islam, sem er vel að merkja samhæfðari pólitísk hreyfing en flestir gera sér ljóst og á gildari rót í trúarritum múslima en almennt er kunnugt. Meðal þess, sem nauðsynlegt er, að fólk kunni deili á í þessu efni, eru hugmyndafræðileg áhrif Múslimska bræðralagsins allt frá stofnun þess á fyrri hluta síðustu aldar og hvernig draumurinn um endurreisn khalífats múslimaþjóða hefur orðið að virkum áhrifaþætti í stefnu margra múslima, einnig í Evrópu.

Meðal bezt upplýstra rithöfunda um þessi mál má telja Bill Warner, og fagna ber því, að stofnað hefur verið til íslenzks fræðsluhóps, e.k. grein af alþjóðastofnuninni Center for the Study of Political Islam, í anda þess víðlesna höfundar. Ennfremur má benda hér á geysilega fróðleg og yfirgripsmikil rit Hege Stor­haug, norskrar blaðakonu og rithöfundar, en tvær bækur hennar eru til á íslenzku: Dýrmætast er frelsið -- innflytjendastefna og afleiðingar hennar (Rv. 2008: Ugla bókafélag, 359 bls.), og Þjóðaplágan Íslam (Rvík 2016: Tjáningarfrelsið ehf., 424 bls.).

Eða hvernig lízt mönnum á þessa framtíðarsýn: https://www.youtube.com/watch?v=y5R1T2BxtSc

* Gert er ráð fyrir, að múslimum í Þýzkalandi fjölgi úr um fimm milljónum, þ.e. á sjöunda prósent íbúa nú, í um 20% árið 2050, en í Danmörku upp í 16% og í Svíþjóð í 30,6%, sjá nánar pistilinn stutta: Múslimar verða um 20% íbúa Þýzkalands eftir aðeins 32 ár, 18% íbúa Frakklands, 17% íbúa Bretlands og Noregs og 30,6% íbúa Svíþjóðar! og tilvísun þar á ýtarlegri grein. 

Jón Valur Jensson.

Enga islamsvæðingu landsins okkar!

Það er engum blöðum um það að fletta, að Íslenska þjóð­fylk­ingin er fram­sýnasti flokkur lands­ins í inn­flytj­enda­málum. Við sjáum hvert stefnir í Norður-Evrópu* og beitum okkur gegn því að það sama gerist hér. Fyrst alls er þar mikil­vægt að upp­fræða fólk um hið pólitíska islam og hætt­urnar sem í því eru fólgnar. Í öðru lagi þarf að taka upp ein­arða varnar­stefnu út frá þeirri þekkingu og framfylgja henni jafnt á vegum ríkis sem sveitarfélaga.

Strax við setningu innflytjenda­laganna nýju mótmælti Íslenska þjóð­fylk­ingin þeim, og nú þegar hefur komið í ljós, hvernig þau hafa gefið ófyrirleitnum aðkomumönnum með fölsuð og engin skilríki höggstað á okkur, valdið okkur miklum kostnaði og fyrir­höfn, og hátt í fjórar tylftir gróða­fíkinna lögfræðinga neyta þar færis til að fita sig á því að tefja máls­meðferð í stað þess að vísa viðkomandi burt.

Vitað er, að meðlimir hryðju­verka­samtaka hafa þegar haft við­komu hér á landi, og er það stóralvarlegt, hvort heldur þeir eru að reyna að stofna hér hryðju­verka­sellu, sem virkjuð yrði við útkall frá samtökum þeirra, eða hvort reynt er að koma hættu­leg­um ISIS- eða al-Qaída-liðum héðan til Vesturheims, en ítrekað hafa múslimskir reynt að laumast hér í farskip í Sundahöfn.

Þótt mikill meirihluti múslimskra í Evrópu hafi fram undir þetta verið friðsamir borgarar í leit að vinnu og byggt upp heimili sín af eljusemi, eru róttækir straumar meðal þeirra undir niðri, vaxandi islams­væðing einmitt meðal hinnar yngri 2. og 3. kynslóðar múslima í löndunum, einkum ungra karlmanna sem láta blekkjast af áróðursmönnum í moskum þeirra og víðar, mönnum sem skírskota til sjálfsvitundar þeirra sem fylgjenda "spámannsins", þ.e. Múhameðs, og að reisn þeirra sé undir því komin, að þeir láti ekki samlagast evrópskum hugsunarhætti.

Margítrekað hefur komizt upp um það (m.a. með földum upptökuvélum), að moskur múslima í Danmörku, Bretlandi og víðar hafa verið notaðar til að dreifa öfgastefnu salafista og annarra islamista í takt við saudi-arabískt réttarfar og takmörkun mannréttinda þar og víðar í múslimskum löndum. Ennfremur gætir þar fyrirlitningar- og hatursáróðurs um vestrænt siðferði og kristna menn.

Einungis með markvissri stefnu í innflytjendamálum er hægt að stemma stigu við uppgangi öfgaislamisma í Evrópu, og Ísland er þar engin undantekning. Víða um lönd er þessi þróun komin svo langt, að erfitt er að koma á hana böndum úr þessu. En þannig er ekki ástandið í löndum eins og Póllandi, Slóvakíu, Tékklandi og Ungverjalandi, þar sem múslimar eru ekki aðeins fáir, heldur hömlum beitt gegn fjölgun þeirra.

Íslenska þjóðfylkingin hafnar allri útlendingaandúð sem slíkri og fordæmir kynþáttahyggju (rasisma). Flokkurinn hefur ekkert á móti því, að útlendingar starfi hér, t.d. bæði evrópskir og frá Norður- og Suður-Ameríku, sem og t.d. frá Indlandi, þar sem um 10.000 læknar útskrifast árlega úr háskólum, svo að dæmi sé nefnt. Við höfnum heldur engum frá Norður-Afríku eða Miðjarðarhafsbotnum á grundvelli kynþáttar þeirra eða húðlitar, enda höfum við t.d. mælt með móttöku jasidískra og kristinna flóttamanna frá Sýrlandi, sem sé af sýrlenzku kyni, og varla ber það vott um "rasisma"!

Meðal t.d. flokksstjórnarmanna Íslensku þjóðfylkingarinnar eru þeir í meirihluta sem eiga "blandaðar fjölskyldur" með "útlenzku blóði" heldur en hinir, sem eiga "alíslenzkar" fjölskyldur. (Þetta á t.d. við um undirritaðan, stjúpsonur hans hálf-indverskur að ætt og barnabörn hans bæði hálf-afrísk og öll mjög mannvænleg og tvö þeirra farin að hasla sér völl á sínum sviðum.)

Eðlileg fjölgun útlendinga hlýtur að verða hér, en má þó ekki verða í þeim hraða mæli, að við ráðum ekki við að hjálpa því fólki að ná tökum á íslenzkri tungu og tileinka sér þau samfélagsgildi sem hér hafa ríkt. En flokkurinn varar sterklega við hinu pólitíska islam, sem er vel að merkja samhæfðari pólitísk hreyfing en flestir gera sér ljóst og á gildari rót í trúarritum múslima en almennt er kunnugt. Meðal þess, sem nauðsynlegt er, að fólk kunni deili á í þessu efni, eru hugmyndafræðileg áhrif Múslimska bræðralagsins allt frá stofnun þess á fyrri hluta síðustu aldar og hvernig draumurinn um endurreisn khalífats múslimaþjóða hefur orðið að virkum áhrifaþætti í stefnu margra múslima, einnig í Evrópu.

Meðal bezt upplýstra rithöfunda um þessi mál má telja Bill Warner, og fagna ber því, að stofnað hefur verið til íslenzks fræðsluhóps, e.k. grein af alþjóðastofnuninni Center for the Study of Political Islam, í anda þess víðlesna höfundar. Ennfremur má benda hér á geysilega fróðleg og yfirgripsmikil rit Hege Stor­haug, norskrar blaðakonu og rithöfundar, en tvær bækur hennar eru til á íslenzku: Dýrmætast er frelsið -- innflytjendastefna og afleiðingar hennar (Rv. 2008: Ugla bókafélag, 359 bls.), og Þjóðaplágan Íslam (Rvík 2016: Tjáningarfrelsið ehf., 424 bls.).

Eða hvernig lízt mönnum á þessa framtíðarsýn: https://www.youtube.com/watch?v=y5R1T2BxtSc

* Gert er ráð fyrir, að múslimum í Þýzkalandi fjölgi úr um fimm milljónum, þ.e. á sjöunda prósent íbúa nú, í um 20% árið 2050, en í Danmörku upp í 16% og í Svíþjóð í 30,6%, sjá nánar pistilinn stutta: Múslimar verða um 20% íbúa Þýzkalands eftir aðeins 32 ár, 18% íbúa Frakklands, 17% íbúa Bretlands og Noregs og 30,6% íbúa Svíþjóðar! og tilvísun þar á ýtarlegri grein. 

Jón Valur Jensson.

Grunaðir um að undirbúa hryðjuverk

Fjölmenningin sýnir sig í Kaupmannahöfn!

Jens G. Jensson deildi færslu með hópnum: Íslenska Þjóðfylkingin X-E

Er það þetta sem er kallað fjölmenning ?

 

Bill Malmgren

15. apríl kl. 09:42 · 

 

Aths. JVJ: Ísland er ekki næst í röðinni, langt á undan okkur eru Svíþjóð, Þýzkaland, Danmörk, Noregur, Bretland, Spánn ... En ef við verðum jafn-andvaralaus og þjóðirnar í nefndum löndum, þá verður þetta einhvern tímann veruleikinn sem við þurfum að búa við. Og minnizt þess, að þegar múslimar hafa náð 10% af íbúafjölda landa, þá er talið, að nær óviðráðanlegt verði að stemma stigu við frekari uppgangi þeirra, þeir verði þá komnir með svo mikil áhrif víða í samfélaginu, sbr. að nú þegar eru múslimar setztir á borgarstjórastjól í mörgum helztu borgum Bretlands.