DNA-sýnum safnað úr ólöglegum innflytjendum

Það virðist í raun sanngjörn aðferð og væg, miðað við ýmsar harka­legri, að banda­rísk stjórn­völd ætla nú að taka DNA-sýni allra hæl­is­leit­enda sem hafa verið hneppt­ir í varð­hald eft­ir að hafa komið ólög­lega til lands­ins.

Geri viðkomandi ekkert af sér, mun þetta ekki há þeim í landinu, fái þeir að­gang. Verði þeim vísað frá, en birtist aftur, mun auðvelt að bera kennsl á þá.

Trumpstjórnin hefur nú minnkað innflytjendakvóta um 40% og hafið byggingu hinnar rándýru öryggisgirðingar á landamærunum að Mexíkó. Eins og stjórnvöld flestra ríkja vill ríkisstjórn Trumps hafa visst taumhald á innflutningi fólks.

Það kann að vera einbert tíma­spursmál hvenær önnur ríki taki upp þá eftir­lits­aðferð, sem um ræðir hér ofar. En brjóti hún í bága við persónu­verndar­tilskipun Evrópu­samband­ins, munu þjóðirnar í því sambandi, sem og Ísland og Noregur, fara á mis við þá vörn sem felst í því að hafa lífsýni fólks tiltæk í vörslu lögreglu.

Jón Valur Jensson.

Ætla að safna DNA-sýnum úr öllum hælisleitendum

Þjóðfylkingin hugsar sinn gang

Landsfundi Íslensku þjóðfylkingarinnar, sem til stóð að yrði 2. október nk., hefur verið frestað um óákveðinn tíma. Flokks­stjórn­ar­menn ræða nýjar að­stæður og hugsanleg mannaskipti; þetta er þannig ekki síður en í aðdrag­anda fyrri landsfunda ástæða til að kalla eftir nýju blóði inn í forystuhóp flokksins.

  Jón Valur Jensson ritar þessa hugleiðingu.

 

Flokkurinn er, vel að merkja, ekki að hugleiða það að sameinast neinum öðrum, sízt af öllu sósíalískum flokkum, ESB-taglhnýt­inga­flokkum eða gírugum gróða­pungum Sjálfstæðis­flokks og Fram­sókn­ar­flokks. En ekki höfum við fyrir fram útilokað að taka þátt í því með öðrum að mynda regnhlífar­samtök eða kosninga­bandalag, sem sameinað getur okkar sterku rödd fyrir þjóðlegum áherzlum, landvarnarmálum sem og vörnina fyrir þá sem minnst mega sín í samfélaginu, allt frá fullkomlega mannlegum börnum í móðurkviði til elztu kynslóðarinnar sem á allan rétt á tillitssemi og virðingu, bæði til mannsæmandi kjara og traustrar heilsugæzlu.

Endilega haldið sambandi við flokkinn, látið vita af ykkur, en þessi umræða mun halda hér áfram, og allar athugasemdir og tillögur, hvort heldur um menn eða málefni, eru velkomnar.

JVJ.

Vinstri og ESB-flokkar eru illur leiðarvísir í Orkupakkamáli

Það er ekk­ert að treysta á að vinstri flokk­arnir VG og Píratar þjóni þjóð sinni í orku­pakka­málinu og enn síður ESB-undir­gefin Samfylk­ing eða "Viðreisn" sem fá sig aldrei fullsaddar kvölds og morgna á ESB-tilskip­unum og reglu­gerðum í öll mál.

Annarlegar hvatir hafa Sam­fylking og "Viðreisn" fyrir stuðningi sínum við orkupakkann. Þeim er nefnilega ekki aðeins ósárt um að þjóðin flækist, með stóru tjóni, inn í laganet Evrópusambandsins, heldur sækjast beinlínis eftir því að við gerum það og komumst ekki út þaðan aftur.

Píratar geta sem bezt hætt að þykjast vera hlutlausir í mörgum megin-málum, þeir eru orðnir harla gagnsæir og takast ekki á við mál, þótt þjóðarnauðsyn bjóði. Og þegar menn nefna þá leið að hafa þjóðaratkvæða­greiðslu um málið, þá sjá Píratar það ekki sem lausn í anda sinnar gömlu grunnstefnu, heldur hafna því að leyfa þjóðinni að ráða!

Hjá Vinstri grænum virðist tilgangurinn helga meðalið, sá tilgangur að fá sem lengst aðgang að kjötkötlum valdsins. Og umhverfisráðherra Vinstri grænna er hrein hörmung í öllum þessum aðsteðjandi virkjanamálum.

Já, Vinstri græn virðast alveg hafa gleymt "græna" partinum af stefnu sinni og vilja nú opna möguleikann á risavaxna vindorkugarða, til viðbótar við vatnsorkuver.

Ekki var þeim svo farið árið 2002, þegar verið var að hefja þetta orkupakkahlaup. Þá ræddi Morgunblaðið við Árna Steinar Jóhannsson, fulltrúa VG í iðnaðar­nefnd Alþingis, sem sagði að staða raforkumála í Evrópu væri allt önnur en hér á landi.

"Við í Vinstri­hreyfingunni - grænu framboði lítum svo á að raforku­kerfið hér á landi eigi að vera á félagslegum grunni," segir hann. "Við lítum á það sem eitt af stoðkerfum lands­ins." Aðspurður kveðst hann þeirrar skoðunar að Íslendingar eigi að leita eftir undanþágu frá umræddri tilskipun ESB. (Lbr.jvj).

Þarna sýndi Árni Steinar lofsverða varúð í umfjöllun málsins, og vildi að breytingar á orkumálum okkar skyldu gerast á innlendum forsendum. En mikið hefur ástandinu farið aftur í þessum "vinstri græna" flokki -- þau taka nú þátt í stór­kapítalískri einkavæð­ingar­stefnu Evrópu­sam­band­sins á kostnað íslenzkrar náttúru!

JVJ.

Miðflokksmenn „algjörlega óútreiknanlegir“

Sjálfstæðisflokkurinn kominn í mótsögn við grunn­stefnu sína, ef hann svíkur þjóðina í orku­pakka­málinu

Hann er þá ekki að gæta full­veldis lands­ins og almanna­hags og lýð­ræðis­legs vilja meiri­hlutans -- ekki einu sinni vilja eigin flokks­manna og heldur ekki að fara að sam­þykkt síns eigin lands­fundar 2018! -- hvað þá heldur grunn­stefnu sinni frá 1929!

Á orku­pakka­málinu eru margir fletir. Einn þeirra snertir sérstak­lega lífs­kjör almenn­ings. Hér er þá ekki úr vegi að minna á stefnu Alþýðu­sambands Íslands í málinu. 

ASÍ hafn­ar orku­pakk­anum, m.a. með þessum orð­um:

"Raforka er grunn­þjón­usta og á ekki að mati Alþýðu­sambands Íslands að vera háð markaðs­for­sendum hverju sinni. Raforka á að vera á forræði almenn­ings og ekki á að fara með hana eins og hverja aðra vöru á markaði. Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðs­væðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðs­væðinguna og ganga lengra í þá átt. Rafmagn er undirstaða tilveru okkar í dag og það er samfélags­leg ábyrgð að tryggja framleiðslu og flutning til allra, sú ábyrgð er of mikil til að markaðurinn fái að véla með hana enda hefur markaðs­væðing grunnstoða yfir­leitt ekki bætt þjónustu, lækkað verð né bætt stöðu starfsfólks.

Það er forsenda fyrir áframhaldandi uppbyggingu lífsgæða að eignarhald á auðlindum sé í samfélagslegri eigu og að við njótum öll arðs af nýtingu auðildanna og getum ráðstafað okkar orku sjálf til uppbyggingar atvinnu hér á landi." (Alþýðu­samband Íslands)

Guðmundur Ingi Kristinsson alþm., mikill málsvari öryrkja og fátækra, benti á það á Alþingi, að ekki aðeins getur rafmagnsverð þrefaldazt í kjölfar pakkans, heldur hefði það, vegna kostnaðar­auka fyrirtækja, margháttuð hliðaráhrif á verðlag á öðrum sviðum, samfélaginu til tjóns. "Við eigum að fresta þessu máli" og hugsa það betur, er hans afstaða.

Dýrtíð á rafmagni mun fara út í verðlagið (rétt eins og 50% hækkun á næturtaxta rafmagns skv. 2. orku­pakkanum leiddi óhjákvæmi­lega til verðhækkunar á brauði og bakkelsi frá bökur­um). Í þetta sinn mun verðskriðan verða svo víðtæk, að það mun hafa verð­hækkunaráhrif á vörum og þjónustu af margs konar tagi og hafa þá bein áhrif á VÍSITÖLUR neyzluverðs og byggingarkostnaðar o.fl., og það sem verst er: STÓRHÆKKA ÞAR MEÐ VERÐTRYGGÐAR SKULDIR HEIMILANNA, sem og afborganir húsnæðislána.

Allt þetta eru Bjarni Ben, Sigurður Ingi, Katrín Jakobs & Co. reiðubúin að leiða yfir landið! Þau eiga fremur að segja af sér, úr því að þau eru hætt að vinna fyrir alþýðu þessa lands. Og hvað afstöðu Sjálf­stæðis­flokksins varðar, sem þrátt fyrir nafnið er leiðandi í orkupakka-ásókninni, þá eiga 15 múlbundnir þing­menn hans ekki að ráða hér meira en mikill meirihluti landsmanna!*

* Þingmenn flokksins eru vissulega 16, en einn þeirra er nú þegar andvígur orkupakkanum og ætlar að sýna það í verki. Heiður sé honum, og mættu sem flestir samþingmenn hans fylgja hans fordæmi.

 

Jón Valur Jensson.

Um 3,7 millj­ón­ir inn­flytj­enda á Norður­lönd­un­um árið 2018

Það er áhyggjuefni hve hratt hlut­fall inn­flytj­enda og annarr­ar kyn­slóðar inn­flytj­enda í íbúa­fjöld­an­um á Norður­lönd­um hef­ur rokið upp á þess­ari öld.

Í Svíþjóð bjuggu í fyrra tvö­falt fleiri inn­flytj­end­ur en árið 2000. Árið 2000 voru þeir um millj­ón, en um tvær millj­ón­ir í fyrra. Við það bæt­ast inn­flytj­end­ur af ann­arri kyn­slóð. (Mbl.is)

Og eins og nýlega kom fram í fréttum, hefur inn­flytj­end­um einnig fjölgað mikið hér á landi. Þeir voru alls 43.726 í nóvember á liðnu ári (sjá sundurgreiningu þeirra eftir þjóðernum), þ.e. 10,9% mannfjöldans (sjá hér um fjölgun þeirra frá 1950).

En lítum aftur á ástandið hjá frænd­þjóð­um okkar, skv. Mbl.is (leturbr. hér):

Sam­kvæmt gögn­um frá hag­stof­um ríkj­anna bjuggu um 3,7 millj­ón­ir inn­flytj­enda á Norður­lönd­un­um árið 2018, að því er fram kem­ur í um­fjöll­un um mál þetta í Morg­un­blaðinu [24. júlí].

Það er sennilega leitun að þeim lög­gæzlu­mönn­um á Norður­löndunum sem telja þessa mannfjölgun hafa orðið til blessunar fyrir öryggismál íbúanna sem fyrir voru. Þarf naumast að tíunda það hér, hve mjög innbrot, vopnaðar árásir, eignaspjöll og glæpir gegn konum hafa sett sinn svip á fréttir frá Skandinavíu á síðari árum. Er ekki eitthvað af því að læra fyrir okkur Íslendinga? 

Jón Valur Jensson.

Innflytjendum fjölgar á Norðurlöndum

"Alltaf langað til að drepa kristna manneskju!"

sagði hælisleitandi hér á landi í lög­reglu­bíl eftir hand­töku. Hrylli­legar eru líf­láts­hót­anir hans við íslenzka lög­reglu­menn, hótaði jafnvel að afhöfða annan þeirra og drekka blóðið því til fögnuðar! Sjá frétt DV (Mbl.is virðist enn ekki vaknað í málinu).

Minnt skal á, að þótt múslimar á Íslandi séu enn hlutfallslega fáir, um eða undir 2.000, þá hafa þrír múslimskir karlmenn nú þegar myrt hér tvær konur (á Akranesi og Hagamel) og eitt gamal­menni. Slík hryll­ings­verk eru ekkert til að alhæfa út frá, en hitt jafn-ljóst, að kæruleysis­ummæli eins og þau, að múslimar séu almennt meinlausir, eru billeg alhæfing.

Viðauki. 

Nú hefur Mbl.is birt frétt um málið, en virðist ósýnt um, að blogga megi um fréttina. Þar kemur m.a. fram, að Lands­rétt­ur hafi úr­sk­urðað karl­mann þennan í gæslu­v­arðhald til 9. ág­úst "fyr­ir þjófnað, hót­an­ir, vald­stjórn­ar­brot og lík­ams­árás­ir. Maður­inn er hæl­is­leit­andi og á eng­an saka­fer­il hér á landi."

Undarlega brást héraðsdómur við ósk um gæzluvarðhald þessa glæframennis, en Landsréttur gerði betur:

Héraðsdóm­ur Reykja­vík­ur hafnaði því að maður­inn yrði lát­inn sæta gæslu­v­arðhaldi en Lands­rétt­ur sneri þeirri niður­stöðu við í gær.

Sam­kvæmt rann­sókn­ar­gögn­um hafði lög­regla níu sinn­um af­skipti af mann­in­um á tíma­bil­inu 12. mars til 12. júlí á þessu ári. 

Fram kem­ur að maður­inn hafi hótað lög­regluþjóni líf­láti með því að ætla að taka af hon­um höfuðið þegar lög­regla hafði af­skipti af hon­um vegna þjófnaðar í Smáralind. 

„Á leið á lög­reglu­stöðina sagði kærði að h[ann] hafi alltaf langað til þess að drepa kristna mann­eskju og þegar það yrði þá ætlaði hann að skera höfuð henn­ar af og drekka blóðið úr henni því til fögnuðar og beindi þeim orðum til lög­reglu­manns­ins að hann gæti orðið fyr­ir val­inu hjá hon­um,“ seg­ir í greina­rgerð máls­ins.

Alls er maður­inn sakaður um fjög­ur þjófnaðar­brot, tvær lík­ams­árás­ir, hót­an­ir og vald­stjórn­ar­brot. Auk þess er maður­inn sakaður um að hafa hótað starfs­mönn­um líf­láti sem gómuðu hann við þjófnað. (Mbl.is)

Úrsk­urður Lands­rétt­ar.

 

Jón Valur Jensson.

Bandarísk trúfélög vilja hjálpa til við að rétta af vinstri slagsíðuna í evrópskum stjórnmálum

Allir vita hvernig efnis­hyggja og eig­in­hagsmunir stórfyrirtækja tröllríða stjórn­mála­flokkum, hér á landi sem annars staðar. Verða mörg mjúku málin undan að láta, jafnvel líf hinna ófæddu, og heiðar­legir, rétt­lætis­sinn­aðir flokkar eiga erfitt uppdráttar gegn þeim pólitísku veldis­kjörnum sem þrífast á mútu­greiðslum og öðrum framlögum auðkýfinga og fyrirtækja, sem leita áhrifa í löggjafarsamkundum og sveitarstjórnum, sjálfum sér í hag.

Þess vegna er það einmitt svo ágætt, sem Guðrún Hálfdánar­dóttir segir frá í grein sinni á Mbl.is, að a.m.k. 50 millj­ón­ir Banda­ríkja­dala, 6,3 millj­arðar króna, hafa komið frá mörgum banda­rískum trú­ar­hópum til stuðnings við evrópska flokka sem beita sér gegn dæmigerðum vinstri og öfgafrjáls­hyggju-áherzlum eins og fóstur­vígum, harðri LG­BTQ-stefnu og þeirri fásinnu að leyfa svo til hömlulausan innflutning fólks til Evrópu frá næstu heimsálfum.

Meðal þeirra samtaka, sem hafa tekið til hendi í þessu efni, eru Billy Graham-trúboðssamtökin, sem af rausnarskap hafa gefið 20 millj­ón­ir Bandaríkjadala til evrópskra stjórnmála­hreyfinga árin 2008-2014.

Því ber að fagna, að það eru ekki lengur efnishyggju­rekandi stórfyrirtæki sem ein eða öðrum fremur sitja (með útsendurum sínum og áhrifum) að kjötkötlum stjórnmála­flokka, heldur sýna kristin samtök og kirkjufélög í Ameríku nú ábyrgð í verki með því að rétta hjálparhönd hinum fjársveltu kristnu flokkum í Evrópu og þeim sem standa gegn glórulausum glóbalisma í anda Georgs Soros og Angelu Merkel.

Jón Valur Jensson.

Orð eru til alls fyrst, en vitlausri og varasamri hugmyndafræði þarf að hafna

"Flóttabörn" var fullyrt á 17 manna stuðn­ings- og mótmæla­fundi þennan sunnu­dag. En hér er EKKI um flótta­fólk að ræða frá stríðs­svæðum, heldur hælisleitendur frá lönd­um sem teljast örugg.

Það er fráleitt að fara að ráð­um einnar af skipu­leggj­endum mót­mælanna (líkl. Heiðu Hafdísar­dóttur) sem fullyrðir út í bláinn, að "Ísland hafi nóg pláss til að bjóða öll þau börn sem óska eftir veru hér á landi velkomin." Með því að búa til slíka alls­herjar­reglu væri verið að opna landamærin algerlega fyrir öllum hælis­leit­enda­fjölskyldum, og það væri fljótt að spyrjast út, með ásókn margra þúsunda slíkra hingað árlega.

Þótt landið sé bærilega stórt, er þetta mest spurning um fjárhags­lega getu okkar til að bæta öllu slíku fólki (sem á fimm árum gætu orðið tugþúsundir) við okkar lista um fólk í þörf fyrir félagslega aðstoð, læknishjálp, framfærslustyrki, túlkahjálp, húsnæðisaðstoð, Rauðakrosshjálp með þeirra rándýru lögfræðingum o.s.frv. En ríkisstjórnin er ein­mitt á sama tíma að skera niður framlög til öryrkja og heilbrigð­is­kerfisins!

Ábyrgðarlaust er því þetta No Borders-lið, sem er kjarninn á bak við þessi illa til fundnu mótmæli, sem ætluð eru til að þrýsta enn meira á okkar veikgeðja stjórnvöld.

Þar að auki hefur þjóðin aldrei verið spurð, hvort hún vilji á fárra ára fresti halda áfram að margfalda íbúatölu Múhameðstrúar­manna á Íslandi.

Jón Valur Jensson.

Sýna flóttabörnum samstöðu með „barnabrú“

Sundurlyndi vinstri manna birtist víða, meðal annars ...

í gagnrýni Oddnýjar G. Harðard. á Katrínu Jakobsd. á eldhúsdegi Alþingis (sjá tengil).

Guðm. Andri Thorsson segir: "af jarðarinnar hálfu byrja allir dagar fallega," en svo fari mennirnir að böðlast. Skot á Dag B. Egg­erts­son og félaga hans í borgar­stjórn, sem eru á veldi mikillar efnis­hyggju, ofur­skattheimtu og hömlu­lausra ofur­framkvæmda? Allt verður að víkja fyrir sókn þeirra í að leyfa bygg­ingar­aðilum að troða sér alls staðar niður með hótel­bygg­ingar, jafnvel á graf­reit­um gamalla Reykvík­inga, og íbúðablokkir spretta upp á gorkúlu­hraða án þess að vandað sé til verka og án traustra iðnaðar­manna, enda er margt slíkt húsnæði þegar farið að gefa sig.

Svo eru vinstri menn og "umhverfissinnar" almennt farnir að snúa á haus sinni stefnu gagnvart náttúrunni með auðsveipri hlýðni við ESB-miðstýringar-orkumálastefnu sem miðar að meiri gernýtingu vatnsfalla og orkulinda en áður hefur þekkzt, ekki í þágu íslenzks iðnaðar og heimilanna, heldur til að selja slíka orku úr landi, öðrum til gróða og uppbyggingar iðnaðar í öðrum löndum -- áþekkt því að hætta að verka fisk í vandaðar neytendaumbúðir, heldur senda hann í sínu hráasta formi úr landi. En þriðji orku­pakkinn er aðeins ein af fleiri birt­ingar­myndum hins vanhelga sambands "vinstri grænna" og hægri gróðaafla í landstjórninni.

Ögmundur Jónasson, fyrrv. ráðherra Vinstri hreyfingarinnar, græns framboðs, talar nú um þann flokk sem Hreyfinguna, framboð!

Jón Valur Jensson.

Oddný skaut fast á Katrínu

Flokksleiðtogar í uppreisn gegn þjóðarvilja og breiðri grasrót eigin flokka. Óformlegir fyrirvarar þeirra munu ekki halda, heldur gera okkur berskjölduð fyrir ásækni auðhringa!

Þetta sýnir sig í orkupakka­mál­inu, sem klár­lega er reynt að keyra í gegn í trássi við meiri­hluta­vilja. ASÍ hafn­ar orku­pakk­anum, m.a. með þessum orð­um:

"Raforka er grunn­þjón­usta og á ekki að mati Alþýðu­sambands Íslands að vera háð markaðs­for­sendum hverju sinni. Raforka á að vera á forræði almenn­ings og ekki á að fara með hana eins og hverja aðra vöru á markaði. Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðs­væðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðs­væðinguna og ganga lengra í þá átt. Rafmagn er undirstaða tilveru okkar í dag og það er samfélags­leg ábyrð að tryggja framleiðslu og flutning til allra, sú ábyrgð er of mikil til að markaðurinn fái að véla með hana enda hefur markaðs­væðing grunnstoða yfir­leitt ekki bætt þjónustu, lækkað verð né bætt stöðu starfsfólks.

Það er forsenda fyrir áframhaldandi uppbyggingu lífsgæða að eignarhald á auðlindum sé í samfélagslegri eigu og að við njótum öll arðs af nýtingu auðildanna og getum ráðstafað okkar orku sjálf til uppbyggingar atvinnu hér á landi." (Alþýðu­samband Íslands)

Guðmundur Ingi Kristinsson alþm. bendir á, að ekki aðeins getur rafmagnsverð þrefaldazt, heldur hefði það, vegna kostnaðarauka fyrirtækja, margháttuð hliðaráhrif á verðlag á öðrum sviðum, samfélaginu til tjóns. "Við eigum að fresta þessu máli" og hugsa það betur, er hans afstaða.

Það er ekki farið fram á mikið að beina þeim tilmælum til Alþingis að draga afgreislu þessa máls fram á haustið, þegar meðal annars hefur gefizt tóm til að skoða betur afleiðingar þessarar innleiðingar þriðja orkumálabálks ESB.

Ennfremur er ótækt að halda áfram með þetta mál í núverandi mynd án þess að lögspekingar verði að minnsta kosti fengnir til að leggja mat á þá furðulega óvissu "fyrirvara" sem stjórnvöld hafa slengt fram til að réttlæta orkupakkann. En lagalegir fyrirvarar í kjötmálinu (þ.e. þeir skilmálar, að hrátt kjöt mætti aðeins flytja hingað fryst) héldu ekki (eins og Birgir Þórarinsson benti á í þingræðu í dag), þó að þetta hafi verið fyrirvari í lögum, og svo eru sumir þingmenn að tala um að fyrirvarar í greinargerð haldi og gildi í miklu alvarlegra máli!

Raunar er það rétt, að aðeins ein leið er fær í þessu máli til að tryggja stjórnarþingmönnum þau "belti og axlabönd", sem þeir telja sig þurfa á að halda, og þetta er sú leið að fá lögformlega undanþágu samþykkta í sameiginlegu EES-nefndinni. Allt annað býður upp á óvissu og í versta falli dýrkeyptar ófarir íslenzks samfélags.

Íslenska þjóðfylkingin hefur á fundum sínum og á Facebók sinni mótmælt innleiðingu ORKUPAKKA 3 og hvetur landsmenn til að sýna stjórnvöldum hug sinn, hvatti þá m.a. til að mæta á mótmælafundinn á Austurvelli 20. maí sl.

"Seinni sjálfstæðisbarátta Íslands er hafin og er undir landsmönnum komin, framtíð afkomenda okkar er í húfi! HÖFNUM ORKUPAKKA 3."

Merkilegt er, að nánast væri hægt að skipa nýja ríkisstjórn með þeim mörgu fyrrverandi ráðherrum, sem lýst hafa andstöðu sinni við þriðja orkupakkann. Þeir eru Jón Baldvin Hannibalsson, Davíð Oddsson, Guðni Ágústsson, Sighvatur Björgvinsson, Jón Bjarnason, Tómas Ingi Olrich, Hjörleifur Guttormsson og Ögmundur Jónasson (hafi enginn gleymzt úr upptalningunni!). Eins og Þorsteinn Sæmundsson alþm. sagði í þingræðu í dag, "maður skyldi halda," að foringjar flokkanna hlýddu á þessa reyndu menn og ráðagóðu, í stað þess að láta skeika að sköpuðu og ana út í ófæru. 

JVJ.

„Bersýnilega málþóf“