Sexflokkurinn er gjaldþrota í innflytjendamálum

Augljóst var af sjónvarpsþætti um utanríkismál í gærkvöldi, að fulltrúar flokk­anna þar voru allir galopnir fyrir áfram­haldandi aðstreymi hælis­leit­enda, þótt fjöld­inn verði á bilinu 1000-1500 á árinu. Nokkrir mæla því þar bót, að af því að við séum ekki strangt til tekið bundin við Dyfl­innar­samn­inginn, getum við bara leyft aðkomnum að vera!

Þetta er ekki að gæta hagsmuna Íslands: að láta fólk frá Albaníu og Makedóníu umfram allt hafa sjálfval um að koma hingað, þótt engin sé stríðsneyðin hjá þeim heima fyrir. Yfirvöld láta hafa okkur öll að fíflum með því að beita ekki brottvís­unarrétti okkar tafarlaust, enda er augljóst, að við höfum ekki pláss fyrir allt þetta fólk, sem nú þegar býr afar þröngt og við jafnvel heilsuspillandi og félagslega varasamar aðstæður, eins og átök innan hópa þar hafa sýnt.

En Sexflokkinn og "Viðreisn" og Alþýðufylk­inguna að auki skortir bein í nefið til að taka á þessum málum. Þau þora jafnvel ekki að fylgja fordæmi jafnaðar­manna í Skandinavíu um að fækka stórlega í veitingu innflytjendaleyfa. Hræðsla við aðkast (hinna) vinstri flokkanna, í formi harla kjánalegra kynþáttahaturs-aðdróttana, virðist stýra þessum flokkum, en á meðan þau blaðra hástemmt um gæzku sinna flokka í þessum efnum, leggur enginn fram eitt einasta herbergi til að létta á aðstæðunum.

Vel má taka við fleiri flóttamönnum frá Sýrlandi en þeim 50 sem hafa verið að koma hingað. Æskilegt væri þó að leita sérstaklega eftir kristnum flótta­mönn­um, sem mest hafa liðið af völdum ISIS-manna, eins og allir ættu að vita, jafnvel Össur Skarphéð­insson, sem er þó enn við sama heygarðshornið og fann sér ástæðu til að bjóða alla aðra velkomna hingað fremur en kristna menn. En bæði yrði líka aðlögun að íslenzku samfélagi auðveldari kristnum flótta­mönnum en múslimum og einnig auðveldari okkur sem þjóð, því að kristnir samlagast okkur betur en hinir -- geta t.d. gengið hér að kirkjusamfélögum við hæfi og skjótt tekið þátt í helgihaldi og safnaðarstarfi.

En yfirboð Vinstri grænna (að við eigum að taka við 500 flóttamönnum á ári hverju!), pírata og "Bjartrar framtíðar eru jafn óskynsamleg og þjóðfélagslega óábyrg eins og margt annað í stefnu þeirra flokka. Það mun aldrei stefna í, að landsmenn verði orðnir 800.000 um miðja öldina, þótt óraunsæja pírata dreymi um það, enda mun íslenzka þjóðin taka fast á móti slíkri stjórnarstefnu og mun fremur margfalda félagatölu Íslenskrar þjóðfylkingar en að sjá slíkt verða að veruleika.

Þótt flokkur þessi hafi vissulega beðið mikinn hnekki við óverjanlega uppgjöf ýmissa frambjóðenda hans á Reykjavíkurlistunum, manna og kvenna sem bera ábyrgð á því, að þar er ekki unnt að bjóða fram þetta árið, þá mun hann aftur rísa til meiri áhrifa eftir þær raunir, og fátt er betri auglýsing fyrir hann en ömurleg vettlingatök stjórnarflokkanna á málunum og gapuxaleg meðvirkni vinstri manna með sjálfvöldum aðsækjendum hingað til lands úr röðum albanskra og makedónskra múslima -- allt á sama tíma og þessir hælisleitendur eru að áttfaldast eða jafnvel tólffaldast í fjölda frá árinu 2014! (voru þá 127, verða nú 1000-1500!).

Jón Valur Jensson.

Íslenska þjóðfylkingin getur enn keyrt áfram á fullum hraða inn í kosningabaráttuna

Engin ástæða er til að láta hug­fallast þótt ein­stak­lingar hlaup­ist undan merkj­um. Þeim, sem standa að fram­boðs­list­um flokks­ins, ber sið­ferð­is­leg skylda gagn­vart með­mæl­end­um sínum og fram­bjóð­end­um til að af­henda yfir­kjör­stjórn­um sín fram­boðs­gögn og inn­sigla þar með form­legt fram­boð sitt, en það hef­ur engin stofnun flokks­ins, hvorki kjör­dæma­ráðin né flokks­stjórnin, dregið til baka, þótt nokkrir meðal leið­andi manna hafi af óskilj­an­legum ástæð­um kastað frá sér gullnu tæki­færi til að taka þátt í meiri háttar glæsi­legri inn­komu þessa stjórn­mála­afls inn á hið pól­itíska svið, þ.m.t. inn á lög­gjafar­þing Íslendinga.

Róðurinn verður að sönnu þyngri með fráhvarfi svo sterks manns sem Gunn­laugs Ingv­ars­sonar, eins vinnu­samasta og mesta aktívista flokksins, manns sem þar að auki á sér nánast engan sinn líka í mælsku og rökfestu í sambandi við innflytjendamál (sbr. hér).

En við látum engan bilbug á okkur finna, hug­sjónir okkar eru ekki bundnar við nokkra ein­staklinga eða öfluga menn sem móti fram­vindu sögunnar, heldur samvinnu­afl samhuga liðs­manna, sem í trúmennsku við hugsjónir sínar og af þjónustu­lund við heill og hag landsins halda ótrauðir áfram baráttunni.

Þessi hugsjónamál eru fjarri því að vera bundin við innflytj­enda­mál, því að snöggtum þungvægara málefni er full­veldi þjóðar­innar, sjálf­stæði okkar gagn­vart erlendum ríkja­blokkum, velferð alþýðu til sjávar, sveita og þétt­býlis, réttlæti fyrir fólk sem hefur skilað sínu lífs­verki á vinnu­markaðnum, sem og fyrir stétt sjálf­stæðra sjómanna, lýðræðis­væðing bæði lífeyris­sjóða og sjávar­útvegsins, sem felur í sér endur­reist frelsi hins vinnandi manns til athafna sinna og framlags í þágu síns samfélags og átthaga.

Síðustu forvöð til að skila meðmælenda- og frambjóðendalistum ÍÞ til skrifstofu flokksins, Dalshrauni 5, Hafnarfirði, eru í dag, föstudag 14., kl. 11.30, en þeim ber að skila fyrir kl. 12 á hádegi í Ráðhús Reykjavíkur vegna kjördæmanna þar og í öðrum kjördæmum til yfirkjörstjórna á Akureyri og víðar samkvæmt auglýs­ingum þeirra. Hafi einhverjir slíka lista enn undir höndum, með hve mörgum eða fáum nöfnum sem er, er skorað á þá að hafa strax samband við skrifstofu flokksins í síma 789-6223.

Jón Valur Jensson.

Gunnlaugur telur Ísl. þjóðfylkinguna geta orðið stærsta flokkinn með tímanum, ef ...

... hinir skella skollaeyrum við ábend­ingum hennar. Glæsi­lega stóð hann sig í löngu viðtali á Stöð 2. Þar var hann þrá­fald­lega spurður út úr, en hafði svör við öllu. Hér er það augljóst öllum að sjá og frammistaða hans frábær:

„Ef hinir flokk­arnir hlusta ekki á þau varnaðarorð sem Íslenska þjóð­fylk­ingin hefur fram að færa þá skal ég lofa ykkur því að Íslenska þjóð­fylk­ingin verður innan skamms orðin stærsti flokkur á Íslandi,“ sagði Gunn­laugur Ingvars­son, oddviti Íslensku þjóðfylk­ingarinnar í Reykja­víkur­kjör­dæmi suður, í beinni útsendingu í Kosn­inga­spjalli Vísis í morgun.

Gunnlaugur sagðist aðspurður finna fyrir hræðslu meðal fólks að opinbera stuðning sinn við flokkinn. „Fólk er hrætt við það að vegna þess að það er hér í gangi svo pólitískur rétt­trúnaður og rétthugsun að ég hugsa að þetta sé verra heldur en þetta var nokkurn tímann í Austur-Þýskalandi á tíma kommúnismans og Erichs Honecker, því hér er fólki hreinlega hótað,“ sagði hann og bætti við að hann hefði sjálfur orðið fyrir aðkasti vegna skoðana sinna.

 

Orð hans um, að ÍÞ gæti orðið flokka stærst, styðjaast ekki aðeins við það, hvílíkt leiðtogaefni hér er augljóslega komið fram í sjálfum honum (já, horfið á myndbandið!), heldur nefnir hann sjálfur dæmin frá Danmörku og Svíþjóð þar sem einmitt þetta hefur verið að gerast, með Sví­þjóð­ar­demókrata með mesta fylgið nú í skoðanakönnunum og danska Þjóðarflokkinn sem stærsta og leiðandi flokkinn á þinginu.

Og þannig ritar fréttakona 365 um málið og vitnar í Gunnlaug Ingvarsson:

Íslenska þjóðfylkingin, sem býður fram í öllum kjördæmum, er einna helst þekkt fyrir umdeildar skoðanir sínar á málefnum innflytjenda. Hefur flokkurinn verið kallaður rasískur, þjóðernisflokkur, flokkur sem ali á andúð á útlendingum og þar fram eftir götunum. Gunnlaugur hafnar því þó alfarið að um sé að ræða rasískan flokk.

„Við viljum halda í okkar menningu, í okkar tungu og okkar sérkenni. Við erum enginn rasistaflokkur. Við viljum bjóða útlendinga velkomna sem eru tilbúnir að samlagast okkar þjóðfélagi og vinna landinu hér gagn. [...] Við erum bara venjulegt fólk. Við erum bara að segja að lærum að reynslu nágrannaþjóða okkar þar sem þessi reynsla er mjög slæm.“

Það var sannarlega tími til kominn asð þessi rödd fengi að heyrast hátt og snjallt og án þess að vera kveðin í kútinn með því að meina henni umfram aðra um málfrelsi, eins og andinn hefur gjarnan verið á RÚV.

Hér er kjördæmasíða flokksins (smellið á línuna, skrollið aðeins niður til að sjá Íslandskortið, smellið þar á línu ykkar kjördæmis, og þá blasir við undirskriftalisti meðmælenda). Hafið samband við skrifstofu flokksins um skil á meðmælendalistum í kjördæmum á höfuðborgarsvæðinu, í síma 789-6223 (Dalshrauni 5, Hafnarfirði) en um skil á listum í Norðausturkjördæmi, hringið annaðhvort í Snorra Óskarsson á Akureyri: 897-1174, hs. 481-1876, eða í mig í síma 616-9070, og við reddum málunum og útvegum hjálp til að koma öllum meðmælenda- og frambjóðendalistum í NA-kjördæmi til yfirkjörstjórnar á Akureyri í tæka tíð fyrir kl. 12 á hádegi nk. föstudag 14. okt., hálfum mánuði fyrir kosningarnar þar sem við þurfum koma rækilega á óvart með fylgi í takt við hinn góða málstað sem Gunnlaugur flutti svo vel í rökræðu sinni á Stöð 2 í gær.

Hér er hægt að skrá sig í flokkinn (afritið): x-e.is

Hér er stefnuskrá flokksins: thjodfylking.is/stefnan

Jón Valur Jensson.

Sjálfstæðisflokkurinn stærstur

Íslenska þjóðfylkingin hefur skynsamlega stefnu í útlendingamálum ... XE

Takið eftir, að Íslenska þjóðfylkingin er ekki haldin útlendingaandúð, hvað þá að hún sé "rasista-flokkur". Við látum engan kalla okkur það. "ÍÞ fordæmir allt kynþátta- og útlendingahatur," þótt hún vilji "herta innflytjendalöggjöf og innleiða 48 tíma regluna í málefnum hælisleitenda" í stað þess stjórnleysis sem nú ríkir í innflæði hælisleitenda, sem fimmfaldast í fjölda frá því í hittiðfyrra (127) þar til nú (7–800 á þessu ári og þar af 2/3 síðustu mánuðina frá Albaníu og Makedóníu, þar sem engin stríðsneyð er fyrir hendi).  Þessu fólki er þó boðið upp á það að gista nú fínustu hótel í Reykjavík og Hafnarfirði á kostnað þjóðarinnar, í stað þess að beita Dyflinnar-reglugerðinni og senda það tafarlaust til baka! 

Ekki bötnuðu horfurnar með samþykkt sameinaðs Sexflokksins á Alþingi á nýjum útlendingalögum sem gefa hælisleitendum "rétt" til að koma inn í landið vegabréfslausir og setjast upp á okkur! Fjölkvænismenn frá fjarlægum heims­álfum fá þar líka "rétt til að sameina fjölskyldur sínar" með því að kalla hingað foreldra sína og öll sín börn, sama hve mörg. Dæmin eru ýmis um slíka í Noregi, eins og Sómala sem gat kallað til sín 17 í fjölskyldunni (þó aðeins eina af eiginkonum sínum), en einmitt þetta er hin nýja stefna stjórnarflokkanna, í útlendinga­lögunum sem taka hér gildi 1. janúar næstkomandi: þ.e. að taka upp þá stefnu sem norrænar frændþjóðir okkar eru nú sem óðast að hafna eftir að hafa haft af henni mjög slæma reynslu, svo að vægt sé til orða tekið. Eini flokkurinn, sem stendur gegn þessu og gegn hugsanlegri islamsvæðingu landsins, er Íslenska þjóðfylkingin.

En flokkurinn "vill styðja þá innflytjendur sem aðlagast íslensku samfélagi" og er meðal annars með fjórar konur frá Brasilíu, Portúgal, Póllandi og Fil­ipps­eyjum á framboðslistum sínum. En til þess að nýbúar aðlagist hér vel og geti fallið vel að samfélaginu, m.a. í þjónustu­störfum á hjúkrunar-, elli- og aðhlynn­ingar­stofnunum, þurfa þeir að læra tungumálið að gagni. Við fögnum slíku.

Vefsíður ÍÞ: x-e.is – thjodfylking.is – stefnuskrá: http://www.thjodfylking.is/stefnan – thjodfylking.blog.is – https://www.facebook.com/groups/447238292142338/ 

JVJ.

Fram og til baka vegna misskilnings

Glæsilegur framboðslisti í Rvík-norður

Kjördæmisráð Ísl. þjóðfylkingarinnar í Reykjavík sendi frá sér fullskipaðan framboðslista fyrir Rvík-norður nú í kvöld. "Vekjum athygli á því að á listanum eru 3 góðir innflytjendur sem við erum stolt af að hafa í framboði E-listans!" segir Gunnlaugur Ingvarsson, oddamaður á lista flokksins í Rvík-suður.

1. Gústaf Níelsson sagnfræðingur, Reykjavík
2. Inga Guðrún Halldórsdóttir félagsliði, Reykjavík
3. Svanhvít Brynja Tómasdóttir, öryrki, fv. markaðsstjóri, Reykjavík
4. Marteinn Unnar Heiðarsson bifreiðastjóri, Reykjavík
5. Ágúst Örn Gíslason ráðgjafi, Reykjavík
6. Natalia Vico framkvæmdastjóri, Kópavogi
7. Magnús Sigmundsson rafiðnfræðingur, Reykjavík
8. Cirila Rós Jamora snyrtifræðingur, Reykjavík
9. Kristinn Snæland, eldri borgari, fv. leigubílstjóri, Reykjavík
10. Guðmundur Jónas Kristjánsson bókari, Reykjavík
11. Unnar Haraldsson trésmiður, Reykjavík
12. Hanna Björg Guðjónsdóttir vaktstjóri, Reykjavík
13. Arnór Valdimarsson flugvirki, Reykjavík
14. Hilmar Sigurðsson málarameistari, Reykjavík
15. Árni Thoroddsen kerfishönnuður, Reykjavík
16. Kári Þór Samúelsson stjórnmálafræðingur, Reykavík
17. Guðmunda Guðrún Vilhjálmsdóttir sjúkraliði, Kópavogi
18. Elena Skorobogatova íþróttakennari, Reykjavík 
19. Magnea Grímsdóttir, eldri borgari, Reykjavík
20. Andri Þór Guðlaugson verslunarmaður, Reykjavík
21. Benedikt Heiðdal öryrki, Reykjavik
22. Marta Bergmann, fv. félagsmálastjóri [Hafnarfjarðar], Garðabæ

Hræðslubandalag Sjöflokksins útilokar Íslensku þjóðfylkinguna, þótt æ fleiri sjái þverbrestina í innflytjenda­stefnunni

Þetta gefa þeir allir út, foringj­ar bæði stjórnar- og stjórn­ar­and­stöðu­flokka á Alþingi og "Við­reisn" að auki, í frétta­skýr­ingu í nýju DV og þykj­ast ugg­laust snöggt­um skárri fyrir vikið. Allt þetta óforsjála fólk, með Sigurð Inga og Bjarna Ben. í farar­broddi og Katrínu Jakobs, Oddnýju Harðar, Óttar Proppé, Benedikt Jóhannesson (sem er skotspónn sérstakrar aðfinnslu­greinar í Mbl. í dag vegna hugsan­legra innherja­viðskipta) og Smára McCarthy í sínu föruneyti, kann fótum sínum greinilega ekki forráð. Þau ætla ekki að sjá að sér í inn­flytj­enda­málum fyrir kosn­ing­arnar, og þó er þegar farið að kvarnast úr sannfæringu sumra í flokkum þeirra.

Svo er nefnilega mál með vexti, að jafnvel innanríkisráðfrúin, Ólöf Nordal, hefur sýnt merki um, að hún sé farin að læra af reynslunni í þessu efni: "Við þurf­um kannski að herða á regl­un­um, þannig að þeir sem ekki upp­fylla skil­yrði um neyðar­hjálp verði sem fyrst send­ir aft­ur úr landi,“ seg­ir Ólöf Nor­dal inn­an­rík­is­ráðherra skv. þessari frétt í Mbl. í morgun.

Um þetta ritar Ívar Pálsson viðskiptafræðingur, einn af gleggstu mönnum á Moggabloggi:

"Nú rignir yfir Ísland hælisleitendum á röngum forsendum, þar sem t.d. 2/3 hluti þeirra í september var frá Albaníu og Makedóníu. Ekki eru það stríðshrjáð sýrlensk börn. Fullhraustir ungir menn frá þessum og öðrum löndum taka sénsinn á því að koma hingað og nýta sér upplausnarástandið sem skópst fyrir botni Miðjarðarhafs, en á okkar kostnað og með okkar fyrirhöfn." (Ber­um enga ábyrgð á þeim)

Og hann bendir á stóran meinbug á landamæravörzlu okkar: 

Auðvelt er að komast hingað eftir að búið er að lauma sér inn á Schengen-svæðið. Ef eitthvert vit á að vera í kerfinu hér, þá verður að snúa þeim umsvifalaust við sem ekki uppfylla einföld skilyrði eins og það að vera frá stríðshrjáðu landi til þess að umsóknin verði tekin til greina. Ekki á að taka mark á hælisumsókn frá þegnum landa sem eru í lagi, þótt erfitt sé að búa þar. Auðvitað er sósíalisminn ýmsum erfiður, en við getum ekki tekið á þeim mistökum annarra, nógu erfitt er slíkt hér á landi. (Lbr.jvj)

En Íslenska þjóðfylkingin er eini flokkurinn sem vill uppsögn Schengen-samningsins. Höfum þá líka í huga, að hvorki Bretland né Írland eru á Schengen-svæðinu, og hefur það hjálpað þeim að hafa meiri stjórn á innflytjendastraumnum en ella hefði tekizt.

Þá ritar Ívar:

Milljón á mann?

Íslendingar gera sér fæstir grein fyrir því hvað þessi efnahags-ferðalög ungu mannanna kosta okkur. Hver og einn sem fær þessa flugu í höfuðið að sækja um á rokbitna eldfjallaskerinu (til þess gjarnan að koma sér síðan annað) er verulega íþyngjandi fyrir kerfin hér ...

Auk Ólafar Nordal hefur fyrrverandi dómsmálaráðherra, Björn Bjarnason, ritað af viti og hyggindum um þessi mál, m.a. þetta (leturbr. jvj):

Jón Brynjar Birgisson, sviðsstjóri neyðarvarnasrviðs Rauða krossins, segir Rauða krossinn hafa verið viðbúinn auknum fjölda hælisleitenda hér á landi á þessu ári en ekki hafi verið búist við að svo margir kæmu í einu, líkt og hefur verið á síðustu vikum.

Allt ber hér að sama brunni og áður. Á sama tíma og nágrannaþjóðir fagna fækkun hælisleitenda, fjölgar þeim hér. Fjölgunin á einkum rætur að rekja til komu fólks frá Albaníu og Makedóníu sem á engan lagalegan rétt til að fá hér hæli en er í nokkrar vikur, mánuði og jafnvel ár á opinberu framfæri hér á meðan mál þess velkist í kerfinu – nú dragast mál á langinn hjá opinberri kærunefnd og þeim sem framkvæma brottflutning fólksins eftir úrskurð um brottvísun.

Þarna sést, í hvílíkan ólestur ríkisstjórn og Alþingi hafa komið þessum málum. En einnig þetta í sama pistli Björns er harla lærdómsríkt:

"Það er í sjálfu sér frekar nöturlegt að gamalt húsnæði Lögregluskólans skuli notað sem neyðarrými til bráðabirgða fyrir hælisleitendur. Virðist þeirri ráðstöfun tekið sem næsta sjálfsögðum hlut í fréttum í stað þess að leita skýringa á hvers vegna svona er komið í þessum málaflokki þegar unnt er að beita mun öflugri úrræðum en gert er til að draga úr fjölda þeirra sem hingað koma.

Ólöf Nordal innanríkis­ráðherra hefur lýst áhyggjum af ástandinu. Hún glímir hins vegar við sama vanda og ýmsir forverar hennar á stóli dómsmála­ráðherra sem sætt hafa gagnrýni þingmanna, vilji þeir efla varnir á þessu sviði sem öðrum.

Sé því hreyft að huga þurfi að hervörnum Íslands eða vopnum fyrir lögreglumenn reka þeir gjarnan upp ramakvein sem mega ekki heyra minnst á að allt sé gert sem lög leyfa til að stemma stigu víð ólöglegri komu fólks hingað. Hér er áhrifamikill hópur sem vill engar ráðstafanir til að verja eða vernda land og þjóð, allt á að standa opið."

En varnaðarorð hins reynda Björns Bjarnasonar hrína ekkert á frænda hans Bjarna Benediktssyni. Áfram skal fylgt í fullri meðvirkni þeirri innflytjenda­stefnu sem hönnuð var af vinstri­flokkunum á Alþingi, unz fjallið tók jóðsótt og fæddi ... ekki mús, heldur þessi lúseralög, sem fengu nafnið Útlendingalög og opna landið nánast upp á gátt frá 1. janúar næstkomandi, en þar fá hælisleitendur t.d. "rétt" til að farga vegabréfum sínum og eiga samt heimtingu á langtíma-afgreiðslu hér og fínu uppihaldi, jafnvel þeir sem ljúga því til, að þeir séu á barnsaldri þrátt fyrir augljóst útlit um annað. Að vísu mætti þá taka af þeim lífsýni til að ganga úr skugga um aldurinn, og er þá ekki málið farsællega leyst? Ekki aldeilis, því að þá búa þessi Útlendingalög til nýja undankomuleið: að ekki megi neyða neinn til að gefa lífsýni, af því að það brjóti í bága við lög um persónuvernd! Og svo mega hælisleitendur flytja stórfjölskyldur sínar hingað, jafnvel allt að 20 manns hver, til að "sameina fjölskylduna" í nýrri heimsálfu!

En nógu slæmt var ástandið fyrir: Hælisleitendum fjölgar úr 127 árið 2014 í um 700-800 á þessu ári. Ánægjulegt hlýtur það að vera fyrir Unni Brá Konráðs­dóttur (sem sendi tveimur stórum, albönskum fjölskyldum gratís vegabréf án lagaheimildar um síðustu jól), að um 2/3 þeirra eru Albanir og Makedóníumenn og frá síðarnefnda landinu mest albanskt fólk, en þar í landi er meirihlutinn múslimskur.

Engin furða að handarhöggsmaðurinn Salmann fagni þessu og hafi jafnvel, hinn 15. ágúst sl., látið sig hafa það að taka sér stöðu á Austurvelli við hlið Samtak­anna 78 til að fylkja sér um Útlendingalögin, þótt máttar­stólpar trúboðs strang­trú­ar-súnníta á Vestur­löndum, wahhabítarnir í Saudi-Arabíu, kasti samkyn­hneigðum fram af klettum og háhýsum í því pílagríma­landi hins meinta höfuðspámanns.

En það er engan bilbug að finna á forystuliði Sjöflokksins í pólitíska rétttrún­aðinum. Jafn-harðákveðið er það í því og Salmann Tamimi að lýsa Íslensku þjóðfylkinguna óalandi og óferjandi, og samt er hún einfaldlega að tjá hér hógværan þjóðarandann og þó fastan fyrir, þegar á hann er gengið, rétt eins og í Icesave-málinu, þegar þjóðin hafði vit fyrir sínum stjórnmálamönnum.

En þannig talar Sigurður Ingi forsætisráðherra, nýbúinn að finna sér annan og skæðari andstæðing en forvera sinn: "Ákveðin stef í grunnstefnu Íslensku þjóð­fylkingarinnar eru ósamrým­anleg stefnu Framsóknar­flokksins."

Og hin siðprúða Oddný Harðardóttir vill ekki að minnsti grunur falli á hana um husanlegt makk við þennan flokk: "Ég get algjörlega útilokað samstarf við hann, algjörlega [gott að tvítaka þetta, aldrei er of varlega farið!]. Við í Sam­fylkingunni munum ekki starfa með Íslensku þjóðfylkingunni, aldrei. Það er alveg á hreinu." (Feitletr. jvj.)

Þá dregur enn einn formaður, Óttarr Proppé, ekki af sér hér í innihalds­lausum stórmælum: "Þeir sem standa fyrir rasisma og kynþáttafordóma, flokkar sem kynda undir fordómum, sundrung og hræðslupólitík, þeir koma ekki til greina sem samstarfsflokkar Bjartrar framtíðar, hvort sem það er Íslenska þjóð­fylk­ingin, sem sannarlega stendur fyrir þetta allt, eða aðrir." --Hann hefði ekki getað staðið sig laklegar í rökstuðningi þessi!

Og IPA-konan Katrín Jakobsdóttir, sem útilokaði svo sannarlega ekki samstarf við Evrópusambandið (sjá nýútkomna Villiketti Jóns Torfasonar og Atla Gísla­sonar), hún segir hér í sínu hvítþvegna sakleysi um samstarf við Íslensku þjóðfylkinguna: "Ég sé það ekki fyrir mér. Stefnumál flokkanna virðast mér algjör­lega ósam­rýmanleg hvað varðar málefni útlendinga. Ég held ég geti sagt það hreint og beint að ég útiloka samstarf við þennan flokk."

Ekki kannski furða þegar hún burðast með annað eins og þetta í bakpokanum frá stefnumótun VG um alþjóðamál nú fyrir kosningarnar (leturbr.jvj):

Tökum á móti fleiri flóttamönnum
Sífellt fleiri eru á flótta í heiminum undan stríðsátökum og afleiðingum loftslagsbreytinga. Ísland þarf að taka þátt í því að axla ábyrgð í þessum efnum. Þess vegna eigum við að taka á móti umtalsvert fleiri flótta­mönnum, að lágmarki 500 á ári. Jafna þarf aðstæður hælisleitenda og svokallaðra kvótaflóttamanna og tryggja fullnægjandi framkvæmd nýrra útlendingalaga með fjármagni og mannafla.

Það er eins gott að kjósendur VG hingað til viti af þessari ofurróttækni flokksins!

Og þá er það Smári McCarthy, meint forsætisráðherraefni Pírata að sögn Birgittu, þessi sem "sagði í myndbandi árið 2010 að hann vilji sjá atvinnuleysi fara í 40-50% sem yrði frábært" (Viðskiptablaðið), hann hlýtur jú að hafa einhverja lífsspeki að færa okkur, og hér er hún: að "hann hafi kosið að leiða ekkert hugann að Íslensku þjóðfylkingunni," og bætir við: "Íslenska þjóð­fylk­ingin stendur fyrir málefni sem eru eiginlega eins langt frá málefna­stöðu Pírata og hægt er að hugsa sér." --Já, bezt að hann haldi áfram að láta sig dreyma um atvinnuleysið og sín "borgaralaun" fyrir að gera ekki neitt!

Benedikt Jóhannesson, sá sem var í fréttum í morgun, formaður ESB-fanklúbbsins Viðreisnar, svaraði spurningunni um hugsanlegt samstarf við ÍÞ með eindregnum hætti: "Nei."

Og þá er það sá síðasti í hópi sjömenninganna, Bjarni Benediktsson, sem tjáir sig um Íslensku þjóðfylkinguna: hann taldi Sjálfstæðisflokkinn og ÍÞ "eiga litla samleið":

"Ég ætla ekki að segja annað en að ég er mjög ósammála flestu í stefnu Íslensku þjóðfylkingarinnar" [t.d. örugglega um það að gera fiskveiðar frjálsar og margfalda strandveiðar, aths. jvj.], "en tjái mig að öðru leyti ekki um það hvað ég geri ef einhverjar aðstæður koma upp að loknum kosningum. Þannig staða er uppi í stjórnmálum í dag að það getur orðið snúið og flókið verkefni að mynda ríkisstjórn. Þess vegna ætla ég ekkert að tjá mig um það hvernig við munum vinna úr niðurstöðum kosninganna. Það verður bara verkefni þess tíma. Það er augljóst að þeir flokkar sem eru lengst frá okkur í stefnumálum, og ég lít á Þjóðfylkinguna í þeim hópi, það eru minnstar líkur á því að maður nái saman við þá aðila. Mér finnst að á sumum sviðum séu þeir með algjörlega óásættanlega nálgun," sagði Bjarni í þessu DV-viðtali án áþreifanlegra raka!

Samflokksmaður hans, a.m.k. til skamms tíma, Halldór Jónsson verk­fræð­ingur, ritar hins vegar í grein á Moggabloggi sínu í kvöld: Þjóð­fylk­ingin, og takið nú eftir nýjum og hressi­legum andblæ -- reyndar gustar af honum:

"Þjóðfylkingin er ekki rasistaflokkur heldur þjóðernis­sinnaflokkur sem vill ekki óheftan innflutning múslíma til landisins. Þetta get ég skrifað undir.

Þjóðfylkingin vill ganga úr Schengen og verja landamæri ríkisins. Það vil ég líka.

Þjóðfylkingin vill nota þá peninga sem nú fara í hælisleitendur til aðstoðar í heimalöndum þeirra.  Þeir segja féð rýrna hérlendis í allsskyns óþarfa kostnaði. Ég er sammála þessu.

Þjóðfylkingin vill draga dám af reynslu Norður­landanna af inn­flutn­ingi múslíma. Það vil ég líka.

Þjóðfylkingin vill beita 48 tíma reglunni á hælis­leit­endur eins og Norðmenn gera. Það vil ég líka.

Þjóðfylkingin styður aðild Íslands að SÞ, NATO, EFTA og norrænu sam­starfi. Það geri ég líka.

Þjóðfylkingin vill endurskoðun á EES með tvíhliða viðskipta­samning við ESB í huga, sbr. Sviss. EES hentar ekki íslenskum hagsmunum. Þetta samþykki ég heilshugar.

Þjóðfylkingin hafnar alfarið aðild Íslands að ESB og TISA af pólitískum ástæðum. Það geri ég líka.

Þjóðfylkingin vill stórefla löggæslu, landhelgis- og tollgæslu og auka þátttöku Íslands í eigin vörnum. Varðskipaflotinn verði stórefldur og nýjar þyrlur keyptar fyrir gæsluna og sótt verði um styrk til þess til mannvirkja­sjóðs NATÓ. Þátttaka Íslands í vörnum landsins verði aukin, meðal annars með endurreisn Varnarmálastofnunar. Þessu er ég sammála.

Þjóðfylkingin er alfarið á móti að moskur verði reistar á Íslandi eins og þegar er gert í fjölmörgum ríkjum, bann verði lagt við búrkum, umskurði kvenna af trúarlegum ástæðum og skólum íslamista á Íslandi. Þessu fylgi ég af sannfæringu.

Þjóðfylkingin vill að núverandi staðsetning innlandsflugvallar verði til framtíðar. Þessu fylgi ég af hita. Vil fá beint millilandaflug líka frá Reykjavíkurflugvelli.

Þjóðfylkingin vill að Landsvirkjun verði ætíð að fullu í eigu þjóðarinnar og ekki verði lagður rafmagns-sæstrengur úr landi. Sumu af þessu er ég sammála.

Þjóðfylkingin hafnar hugmyndinni um fjölmenningu á Íslandi en styður öflugar aðgerðir til aðlögunar þeirra sem setjast hér. Þessu er ég mjög harðfylgjandi sammála.

Af hverju get ég ekki fengið neinu þessu framgengt með því að kjósa Sjálfstæðisflokkinn? Þar verð ég að horfa á þær Unni Brá og Áslaugu Örnu, uppáhaldsframbjóðanda formannsins, dansa stífidans á Landsfundi fyrir óheftum innflutningi múslíma undir stjórn formanns kjördæmisráðs í SV og velvilja formanns og þola bælingu umræðna um málefni flóttamanna.

Á ég að styðja þetta?

Af hverju fæ ég ekki einu sinni að ræða þessi innflytjendamál á vettvangi flokksins míns? Þar eru reyndustu stjórnmálamennirnir sem ég hef trú á og vil fylgja. En af hverju hunsa þeir mig og aðra svona gersamlega? Erum við svona lítið seglskip sem ekki getur pípt, að þeir geti látið sem við séum ekki til? 

Hvað er Sjálfstæðisflokkurinn að reyna að gera mér?

Það er eðlilegt að maðurinn spyrji! -- sá reynslumikli vitmaður. Og einnig hér sjáum við brestina í meðvirku innflytjendastefnunni, þeirri sem Bjarna og ráðandi félögum hans í flokknum þókknaðist að taka upp til þægðar vinstri flokkunum og ríkinu í ríkinu: Fréttastofu Rúv, í stað þess að læra af mistökum hinna Norðurlandaþjóðanna, sem eru óðara að snúa bakinu við þessari afleitu og dýrkeyptu stefnu.

Jón Valur Jensson.

Umboðslaust mannhatur

Þetta er fyrirsögn greinar Guðmundar Andra Thorssonar, sem að titlar sig rithöfund, sem birtist í Fréttablaðinu 26. september sl. Þau, sem að hafa þrek til þess að lesa pistlahugleiðingar Guðmundar án þess að verða miður sín, ættu að hafa í huga að orðið rithöfundur merkir þann sem er höfundur skáldverka i óbundnu máli, en orðið að skálda getur m.a. þýtt að ýkja og að skrökva samkvæmt orðabókinni. 

Veit ekki en fullyrðir samt

Í greininni ræðst Guðmundur með illmælgi á mann sem að hann þekkir ekki, en sem að ég hins vegar geri. Maðurinn er Helgi Helgason, stjórnmálafræðingur og sem nú er einnig formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar (Íþ) og var sem slíkur ásamt með öðrum formönnum stjórnmálaflokkanna í skammarlegu furðuviðtali Ríksútvarpsins á dögunum, en Rúvið eins og það kallar sig er þekkt fyrir afar vilhallar og óheiðarlegar umfjallanir.

Guðmundur finnur Helga allt til foráttu, ég endurtek: án þess að vita neitt, en ég get þá upplýst að ljúfari og heiðvirðari maður en Helgi er vandfundinn. Rithöfundurinn leyfir sér að kalla Helga rasista, þ.e. kynþáttafordómamann og er vinsælt hatursyrði fólks af sama sauðarhúsi og rithöfundurinn. Ekkert er fjær sannleikanum, en Guðmundur segir jafnframt að Helgi sé “...fulltrúi þeirra sjónarmiða að ekki eigi að rétta öðru fólki hjálparhönd...” og að “... mismunun sé æskileg, óréttlæti sé nauðsyn”.

Ja hérna. Ég þekki engan mann íslenskan sem er með viðlíka skoðanir og birtist í hugarfari rithöfundarins, en uppspuni er þekkt “let them deny it”-baráttuaðferð misindisfólks, sem að svífist einskis til þess að koma höggi á ímyndaða andstæðinga. Guðmundur fullyrðir einnig að það séu firrur og fleipur hvernig ástandið sé í Svíþjóð vegna gettóa sem múslimar hafa helgað sér þar. Vill Guðmundur e.t.v. leggja eitthvað til málanna um ástandið í Marseille, eða fara næstum daglegar fréttir af alls kyns hörmungum í nærlöndum okkar í Evrópu algjörlega fram hjá Guðmundi? Og hver er á móti góðkynja fjölmenningu eins og að borða margþjóða mat og horfa og hlusta á útlenda list og  kvikmyndir og meira að segja lesa útlendar bækur svo einhver dæmi séu tekin? Rithöfundurinn er annaðhvort illa lesinn og að sér eða að fordómar hans ráða för í einhverju umboðslausu hatri á það fólk og þau málefni, sem að eru honum ekki að skapi. 

Algjör vanþekking

Veit rithöfundurinn eitthvað um stefnuskrá Íþ? Íslenska þjóðfylkingin er sjálfsprottið afl alþýðufólks og var stofnuð til þess að koma betra skikki á hag og velferð Íslendinga. Ég tala ekki fyrir hönd Íþ en veit og vil upplýsa rithöfundinn að stefnuskráin er svo til hin sama og Hægri grænir, flokkur fólksins, var með fyrir síðustu kosningar og fjallar vítt og breitt um landsins gagn og nauðsynjar, praktískar lausnir á vandamálum, og leggur ásamt mörgu fleiru áherslu á frelsishyggju; kristin gildi; sjálfstæði og sjálfræði þjóðarinnar; andstöðu við innlimun landsins í ESB; að snúa EES-samningnum yfir í viðskipta­samning svo að við séum ekki neydd til þess að gleypa tilskipanir sem samdar eru af og fyrir ESB-löndin en passa okkur ekki nauðsynlega; öryggismál og löggæslu; gagngera endurskoðun fiskveiðistjórnunarkerfisins og að gera strandveiðar kvótalausar og frjálsar sem fyrsta skref; og svo velferðarmálin, m.a. með því að gjörbylta stuðningi við aldraða og öryrkja, afnema tekju­tengingar og hækka laun þeirra í kr. 300.000 á mánuði skattfrjálst.

Þótt menn geti greint á um markmið og aðferðafræði þá er erfitt að nokkur heilvita maður í jafnvægi geti fundið nokkuð illskiljanlegt hvað þá ljótt í þessari stefnuskrá. Á hverju byggir rithöfundurinn þá sleggjudóma sína?

Rithöfundurinn ætti að vita 

Það þekkja flestir með opin augu hina alvarlegu stöðu í Evrópu vegna landleitarfólks sem smyglar sér þangað til að þvinga fram vilja sinn. Kostnaðurinn og öll vandamálin þessu samfara eru miklu meiri en ríkin og íbúarnir afbera. Eftir að það kemst inn á Schengen-svæðið hrúgar þetta fólk sér einnig hingað og beitir misjöfnum ráðum til þess að öðlast landvist. Allir vilja komst á sósíalinn þótt þeir hafi engan sérstakan áhuga á Íslandi, menningu okkar eða sögu.

Þjóðirnar eru nauðbeygðar farnar að bregðast við með ýmsum hætti og Norðmenn t.d. senda nú alla nema þá sem að þarfnast einhverrar sérskoðunar við til baka úr landi innan tveggja sólarhringa. Sum lönd hafa alveg lokað fyrir fólkstrauminn. Hér er hins vegar allt svo viðkvæmt og vandasamt að lítið má gera af ótta við ofstopa rétttrúnaðarins, sem hirðir ekki um afleiðingarnar, hvorki til skemmri né lengri tíma. Vegna sívaxandi fjölda tekur það yfirvöld gjarnan langan tíma að afgreiða sum málin, en viðkomandi eru á meðan með dagpeninga, frítt uppihald, læknisþjónustu o.m.fl., sem réttrúnaðarfólkinu finnst ágætt vera og ætlast til að aðrir en þeir beri kostnaðinn.

Má ekki læra af reynslu annarra þjóða og ræða þessa hluti til þess að komast að einhverri ábyrgri og skynsamlegri niðurstöðu? Hvað er að því að Ísland hafi góða landamæravörslu og stjórni þvi sjálft hverja við viljum bjóða velkomna hingað og þá hverja ekki? Við þurfum á vinnuafli að halda og sjálfsagt að taka á móti vönduðu kunnáttufólki með óflekkað mannorð, sem að styður uppbyggingu landsins og er með atvinnuleyfi. Og þarf ekki að sundurgreina þau, sem leita að hingað af hagkvæmnisástæðum til að fá frítt uppihald og hafa það gott, og þau sem eru raunverulegir flóttamenn frá stríðshrjáðum svæðum? Og þarf svo ekki að spyrja hvort fátækir og húsnæðislausir Íslendingar eigi ekki að hafa einhvern forgang á landi hér? Ekki var það landleitarfólkið sem byggði upp velferðina á Íslandi.

Varasöm framtíðarsýn 

Formaður vinstri flokksins Björt framtíð lætur hafa það eftir sér að hann vilji að Íslendingar verði orðnir 800 þúsund árið 2050. Þótt landinn hefði sig allan við er þess vart að vænta að afraksturinn klári þá pöntun, sem þýðir að opna þarf landið fyrir öllum hinum. Eitthvað held ég að hrikti í hér og þar þegar bornir og barnfæddir eru orðnir í minnihluta og ráða ekki lengur sínu eigin landi. Er það e.t.v. sú framtíðarsýn sem að rithöfundurinn vill berjast fyrir með ofbeldi í garð hinna sem vilja fara varlega að?

Kjartan Örn Kjartansson.

Grein þessa sendi Kjartan Fréttablaðinu fyrir viku.

Hún birtist í gær á Visir.is og er endurbirt hér með góðfúslegu leyfi hans.

Kjartan, einn stofnenda Íslensku þjóðfylkingarinnar, situr í flokksstjórn hennar.

Íslenska þjóðfylkingin heilsar lands­mönn­um á nýjum baráttu­vettvangi

Velkomin á bloggsíðu Íslensku þjóð­fylkingar­innar!

Við horfum djarfhuga fram til kom­andi alþingis­kosn­inga, hugsjóna­fólkið í þessum unga flokki sem er kominn til að gæta hagsmuna almennings, landsréttinda í bráð og lengd og að vera afl til skynsamlegra og réttlátra stjórnarhátta.

Mörg okkar hafa nú þegar að baki baráttu fyrir landi og lýð í Icesave-málinu, þar sem við Íslendingar fórum með sigur af hólmi gegn því sem ýmsir töldu ofurefli liðs: tveimur yfirgangssömum fyrrverandi nýlenduríkjum, Bretlandi og Hollandi. 

Þá hafa margir hér reynt að standa dyggan vörð um fullveldisréttindi Íslands í ræðu og riti, en ekki sízt í vefskrifum, og borið vitni um fásinnu þess, að Íslendingar gefi eftir fyrir þeirri ásókn áhrifaafla, að við látum sogast inn í stórveldi Evrópusambandsins.

Við höfum lagt réttlætismálum lið, fjallað um kjara- og lífeyrismál, tekið þátt í verkalýðsbaráttu, félags- og hugsjónastörfum, erum með breiða starfsreynslu til lands og sjávar að baki, sem gefur okkur innsýn í kjör alþýðu, ólíkt þeim sem fæddir eru með silfurskeið í munni og áttu greiða leið að völdum í gamla Fjórflokknum.

Eins og við höfum unnið þannig kauplaust í þágu réttlætis- og þjóðþrifa­mála, þannig vinnum við einnig fyrir þennan nýja flokk, sem enn hefur engan launaðan starfsmann og ekki launaða erindreka um allt land eins og stóru flokkarnir (launaðir með ríkisframlagi, teknu af skattgreiðendum).

Við erum þó með ágætt skrifstofuhúsnæði á leigu að Dalshrauni 5 í Hafnarfirði; með eigin framlögum flokksmanna höfum við getað staðið undir því, sem og nokkrum auglýsingum, skilta- og fánagerð o.fl. Einmitt nú, næstu vikurnar, vantar meira fé í hálftómann kassann til að standa undir frekara útbreiðslu­starfi, ekki sízt með ferðum í NV- og NA-kjördæmin til að safna bæði meðmæl­endum og fleiri frambjóðendum á listana. Framlög berist á styrktarreikning Íslensku þjóðfylkingarinnar, bankanr. 1161-26-4202 (kt. 420216-0330).

Þið munuð öll hafa heyrt flokk okkar atyrtran, en trúið því ekki! Við erum að sönnu eini flokkurinn sem hefur þor og dug til að hafna nýju útlendinga­lögunum og það af ærnum ástæðum, ekki sízt með hliðsjón af gjaldþrota innflytjenda­stefnu annarra norðlægra landa, sem komin eru allt of langt í háskalegu ferli sem virðist erfitt að gíra niður eftir á og haft hefur nú þegar margar sorglegar afleiðingar (sjá dæmin mörg í nýrri bók Hege Storhaug: Þjóðaplágan Íslam).

En hitt er þó fjarri öllum sanni, að við höfnum nokkrum manni vegna húðlitar hans eða trúar. Þvert á móti fordæmum við allt kynþátta- og útlendinga­hatur og viljum að vel sé gert við þá innflytjendur sem aðlagast íslensku samfélagi. 

Fyrir þá, sem vilja gerast meðmælendur framboðs okkar (án þess þar með að verða sjálfkrafa meðlimir flokksins og án skuldbindingar um það, hvað þeir muni kjósa hinn 29. næstkomandi!), er hér vefslóð á síðu með öllum kjör­dæmunum:  http://www.thjodfylking.is/kjoerdaemi 

Til dæmis er hér vefslóð beint inn á NA-kjördæmis-eyðublaðið (sem þar er svo hægt að prenta út úr tölvuprentara):

http://media.wix.com/ugd/6d9610_0c10e264741543ceaa50030c20a8f51d.pdf  

 

Fáið nöfn meðmælenda á blaðið og sendið vinsamlegast Þjóðfylkingunni, Dalshrauni 5, 220 Hafnarfirði.

 

Og hér er stefnuskrá flokksins með öllum helztu stefnumálum hans:  http://www.thjodfylking.is/stefnan

Þar gefst ykkur gott lesefni. Látum þetta nægja hér í bili. X-E fyrir Ísland og Íslensku þjóðfylkinguna!