Sjómannadagurinn

Í dag er sjómanna­dagur­inn, sem hefur breyst í tím­anna rás. Man ég þann tíma þar sem allir lands­menn fögn­uðu með sjó­mönn­um á þess­um degi, enda sjávar­útvegur og sjó­mennska aðal-drif­fjöðrin í þessu landi. Útgerð­ar­fyrir­tækin voru stað­sett dreift um allt land, sköp­uðu vinnu og fjöl­breytt menn­ingarlíf.

Því miður hefur þetta verið á undanhaldi, þar sem stór­fyrirtæki hafa sópað að sér kvóta lands­manna í boði stjórn­valda, með þeim afleið­ingum að einungis örfá stór sveitar­félög hafa einhvern sjávar­útveg og halda upp á þennan dag af einhverri reisn, þar má nefna Grindavík sem dæmi.

Frá Grinda­vík­ur­höfn. mbl.is/Ómar

 

Íslenska þjóðfylkingin kom fram með frjálsar strand­veiðar sem stefnu­mál sitt fyrir síðustu kosn­ingar og meinti það, enda fullmótuð aðferða­fræði hvernig koma ætti slíku í framkvæmd. Þetta tóku hinir flokkarnir upp, það er að segja fyrri hlutann, en höfðu ekki hugmynd um hvernig þeir ætluðu að framkvæma slíkt. Aðrir flokkar fóru um landið og buðu byggða­kvótann handa þeim svæðum sem þeir voru í framboði fyrir. Þetta var gert til að koma í veg fyrir að menn myndu ganga til liðs við Íslensku þjóð­fylkinguna. Þetta keyptu trillukarlar um land allt og sitja nú með sárt ennið eftir að enginn hinna flokkanna meinti neitt með því er þeir sögðu. 

Íslenska þjóðfylkingin mun halda áfram að bejast fyrir breyt­ingum á lögum um stjórn fiskveiða, án þess að rústa því sem fyrir er, heldur gera sjávar­útveg sanngjarnan, með það að markmiði að byggðir um land allt geti verið stoltar af sinni þátttöku í þessari atvinnugrein. 

Íslenska þjóðfylkingin vill óska lands­mönnum til hamingju með daginn og þá sérstaklega sjómönnum og fjölskyldum þeirra. Þeir eru og verða alltaf „hetjur hafsins og bjargvættir landsins“, því eiga landsmenn þeim mikið að þakka.

F.h. Íslensku þjóðfylkingarinnar,

Guðmundur Karl Þorleifsson formaður.

Grindvíkingar gleðjast með hetjum sínum

Einkavæðingar- og frjálshyggjustjórnin herðir enn að ríkisfjármálum, almenningi til bölvunar

Fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar til næstu fimm ára felur í sér brot gegn fyrri lögum, 3% samdrátt í samneyzlu, 2% samdrátt til menntakerfisins, sem hafði í kosningum verið lofað rýmri framlögum eftir langtíma samdrátt. Annað eftir þessu!

Engin loforð ráðandi flokka um aukin framlög til heilbrigðismála næsta árið er að finna í þessari áætlun sem var samþykkt sem ályktun Alþingis í nótt. Þar inni í var framlag til að kaupa þriðju þyrlu fyrir Landhelgisgæzluna, en ekki til að standa undir útgjöldum til að manna þá þyrlu!

Samgöngumál eru áberandi vanrækt, og mætti halda, að stefnt sé að því að fjölga slysum á þjóðvegum! 

Almennt er einkavæðingar- og frjálshyggjustefnan á fullu í þessari fimm ára áætlun, og ræður Sjálfstæðisflokkurinn för, einnig um það að standa ekki við loforð um að rétta kjör öryrkja. Vinstrimennska Bjartrar framtíðar heyrir nú til sögubóka.

Undirritaður fylgdist vel með umræðunum á þingfundi sem stóð til kl. 2.10 í nótt og skrifaði um málið þessa grein: Flokksræðið á fullu á Alþingi, í bæði stjórnarflokkum (sem ana áfram í óverjanlegri 5 ára áætlun) og stjórnar­andstöðu. Margt mjög athyglisvert kom fram í þeirri umræðu allri, m.a. að þrjú bandalög virðast nú við lýði á Alþingi og óvæntir "bedfellows" þar í einu þeirra.

Jón Valur Jensson.

PS. Rík­is­stjórn­ar­flokk­arn­ir fengju sam­tals 22 þing­menn ef kosið væri í dag, sem er 10 þing­mönn­um minna en þeir fengu í alþing­is­kosn­ing­un­um síðasta haust, en stuðning­ur við rík­is­stjórn­ina hef­ur dreg­ist jafnt og þétt sam­an frá kosn­ing­um.Stuðning­ur við rík­is­stjórn­ina hef­ur dreg­ist sam­an um 3% frá síðustu mæl­ingu en 36% styðja nú rík­is­stjórn Sjálf­stæðis­flokks, Viðreisn­ar og Bjartr­ar framtíðar. Þetta kem­ur fram í nýj­um þjóðar­púlsi Gallup. Rúv greindi fyrst frá.

Heimild:

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2017/06/01/enn_faerri_stydja_rikisstjornina/

Fjármálaáætlun samþykkt með ágreiningi

Lilja Dögg gerir rétt í því að hlífa ekki brauðfótastjórn hagsmunaaflanna

„Verk­efnið er að koma þess­ari rík­i­s­tjórn frá og sam­ein­ast í því svo þjóðin geti ein­beitt sér að al­vöru­stjórn­mál­um og þurfi ekki að horfa upp á hvert klúðrið á fæt­ur öðru,“ sagði Lilja Dögg Alfreðsdóttir réttilega á fundi miðstjórnar Framsóknarflokksins.

Sig­urði Inga Jó­hanns­syni, formanni flokksins, blandast heldur ekki hugur um, að "svo virðist sem einn flokk­ur, um­fram aðra, stjórni land­inu upp á sitt ein­dæmi," því að "viðheng­in tvö", Björt framtíð og Viðreisn, hafi ekki afl til að standa í lapp­irn­ar. "Viðreisn er úti­bú frá Sjálf­stæðis­flokkn­um, Björt framtíð virðist svo vera orðin úti­bú frá Viðreisn," segir Sig­urður.

Benti hann á að í ell­efu manna rík­is­stjórn sitji sex Sjálf­stæðis­menn og að ekki fyr­ir svo löngu síðan voru 9 af þeim, sem eru ráðherr­ar nú, í Sjálf­stæðis­flokkn­um. „Rík­is­stjórn­in sem nú sit­ur hef­ur því væna hægri slagsíðu,“ sagði Sig­urður skv. frétt Mbl.is.

Þetta Framsóknarþing lofar góðu. Flokkurinn verður ekki lengur misnotaður til að styðja afleitar ríkisstjórnir á brauðfótum -- og heldur ekki þær, sem reyna að vinna sér upp atkvæða­leysið og óvin­sældirnar með því að reyna að gera sig voldugar í krafti fjárráða með því að sópa til sín almannaeignum með einka­væðingu í stíl við fyrri feril núlifandi Engeyinga, ekki sízt í fjölskyldu forsætis­ráðherrans sjálfs.

Og það mun heldur ekki halda þessari ríkisstjórn á floti, að hún er að gerast mesta skattpín­ingar­stjórn sögunnar, svíkst um að efna loforð um skattalækk­anir, en bætir bara í með nýja skatta. Kemst enginn með tærnar þar sem hún hefur hælana í þeim efnum, nema við teljum þar með hinn staðfasta ásetning vinstri-meiri­hlutans í borgarstjórn Reykjavíkur, sem vill leggja þung­bærar klyfjar á alla fasteigna­eigendur -- og raunar með ófyrir­leit­inni, sennilega ólög­mætri skatt­heimtu: "innviðagjaldi" -- í þágu óhag­kvæm­asta samgöngu­verkefnis á norður­hveli jarðar: "Borgarlínunnar"!

Það vantar sannarlega nýtt afl inn í stjórnmálin, bæði á borgar- og landsmála­vettvangi. Íslenska þjóðfylkingin er reiðubúin til þess eftir næstu kosningar, hvort sem þær verða á sviði sveitarstjórna eða jafnvel í landsmálunum strax á þessu ári -- og að taka þátt í stjórnarmyndun með flokkum, sem hægt er að vinna með, en ekki ríkisstjórn sem fylgir leiðarstjörnu sérhagsmuna fámennrar auðstéttar.  

Jón Valur Jensson.

Mun aldrei styðja ríkisstjórnina

Er fiskveiðistjórnunarkerfið komið að fótum fram?

  Eftir formann Íslensku þjóð­fylk­ingar­innar.

    Nú er sú staða komin upp, að sumir stjórn­mála­menn vilja slá sig til ridd­ara með því að þykj­ast hafa áhyggjur af afkomu fisk­vinnslu­fólks og að fisk­veiði­stjórnunar­kerfið sem unnið er eftir sé barn síns tíma. Það þurfi breytinga við ef H.B. Grandi fari ekki að vilja eins sveitar­félags. Ekki kemur fram að viðkom­andi fyrirtæki er að skapa vinnu annars­staðar, ekki einungis í Reykjavík, heldur einnig á Vopnafirði. Hér er bara um fagurgala og upphrópanir stjórn­mála­manna og ráðherra þessa málaflokks að ræða. Þau munu ekki ætla sér að breyta neinu.

    Íslenska þjóðfylkingin hefur það á stefnuskrá sinni að endurskoða fiskveiði­stjórnunar­kerfið frá grunni með það að markmiði að auka frelsi til veiða. Fyrsta skref í þessa átt er að stórauka strandveiðar sem yrðu frjálsar að því marki að menn þyrftu að hafa tilskilin réttindi til slíkra starfa. Haldi einhver að Íslenska þjóðfylkingin vilji rústa núverandi fyrirtækjum í fiskiðnaði er það reginfirra. Ef rétt er gefið geti allir unað vel við sinn hag. Bætt skilyrði sveitarfélaga til að fá aflaheimildir heim í hérað er nauðsyn svo fyrirtæki í fiskvinnslu geti sett sig niður á þeim stöðum þar sem hagkvæmast er að gera út. Þetta myndi styrkja sjávarpláss víða um landið.  

    Það ætti að stefna að því að allur afli fari á markað. Svo að fyrirtæki geti aðlagast því fyrirkomulagi þarf að setja lög um það nú þegar, þannig að fyrirtæki geti ekki selt sjálfum sér afla á undirverði. Það kæmi sjómönnum og litlum og meðalstórum fiskvinnslum best. Þetta má gera með prósentum af aflaheimildum.  

    Til að aflaheimildir bolfisks gangi eðlilega í endurnýjun lífdaga er raun­hæft að þær afskrifist um 5% á hverju ári og komi til úthlutunar að nýju þar sem allir geti boðið í þær á frjálsum markaði. Hér þarf að setja lög um dreifingu miðað við útgerðarform fiskiskipa og stærð þeirra. Banna skuli togveiðar innan 50 mílna landhelgi, til verndar fiskistofnunum. Neta­veiðar yrðu háðar þeim skilyrðum að menn gætu ekki lagt fleiri net en þeir gætu komið með að landi eftir hverja veiðiferð. Þar með væru bönnuð netalögn í sjó á milli veiðiferða.  Þetta ákvæði myndi fækka drauganetum og stuðla að því að aflinn yrði verðmætari og betur farinn við löndun.  

    Íslenska þjóðfylkingin skilur vel vonbrigði, sárindi og áhyggjur þeirra starfsmanna sem missa vinnuna. Ekki einungis þess fiskvinnslufólks sem vinnur hjá viðkomandi fyrirtæki, heldur einnig þjónustuaðila sem hafa sitt lifibrauð af þessari starfsemi.  Það þarf að gera átak í að styrkja þau byggðarlög sem fara, og hafa farið, illa út úr slíkum ráðstöfunum. Oft koma önnur störf í staðinn, en oft verða viðkomandi sveitarfélög  ekki svipur hjá sjón eftir slíkar hamfarir. Því er það skylda viðkomandi stjórn­valda á hverjum tíma að gera sitt besta í að setja lagaramma um grunn­stoðir samfélagsins og auðlindir þess, þannig að fólk geti sest að á þeim stöðum sem hafa upp á eitthvað að bjóða og þurfi ekki að óttast það að hentistefna fyrirtækja geti lagt líf þess í rúst með geðþótta­ákvörð­unum. Hér er ekki verið að dæma einstaka fyrirtæki heldur eru þetta  allt of mörg tilfelli til að við það verði unað. 

    Íslenska þjóðfylkingin er eini flokkurinn sem er tilbúinn að fara í málið af fullri einurð og með fastmótaða stefnu sem getur náðst sátt um. Því er það undir landsmönnum komið hvort þeir vilja í raun einhverjar breytingar eða ekki.

Guðmundur Þorleifsson.

    

Gjaldtaka aðeins áhugamál Viðreisnar

Þjóðin mun ekki fylgja nefbeins­laus­um pólitíkusum eftir í blindni; þrátt fyrir ofríki gamalla flokka getur Þjóðfylkingin því slegið í gegn

Ríkisstjórnina skortir einurð í hælis­leitenda­málum. Ætli leið­togar Sjálf­stæðis­flokks­ins geri sér grein fyrir því, að vesal­dómur þeirra í mál­inu er vatn á myllu Íslensku þjóð­fylk­ingar­innar?

Þrátt fyrir marg­fald­lega rang­látt kosn­inga- og kjör­dæma­kerfi* mun Þjóð­fylk­ing­unni því vaxa ásmegin, einnig í kosn­ingum, eftir því sem æ fleiri lands­menn átta sig á aumingja­skap hinna flokkanna í þessu mikilvæga máli.

Og hafa lesendur tekið eftir því, að betl á vegum útlendra barna er nú hafið í Reykjavík? (ekki síðar en frá og með síðustu viku). Það er hægt að hafa samúð með blessuðum börnunum, en líklegast er hitt, að hinir fullorðnu sendi þau út til slíkrar tekjuöflunar.

Stríðsástand ríkir ekki í flestum upprunalöndum hælisleitenda sem hingað koma. Það er skýr stefna Íslensku þjóðfylkingarinnar, að senda eigi hælis­leit­endur til heima­landsins innan 48 stunda. Þessu gæti Útlend­inga­stofnun vel annað, ef hún fengi til þess nægilegt rekstrarfé, og vitaskuld er það, á heildina litið, margfalt ódýrara en að hafa þetta fólk hér mánuðum saman bíðandi eftir heim­sendingu, en sitjandi á meðan jafnvel í hótel­herbergjum eða í gamla Hjálpræðis­hernum eða íbúðum sem sveitarfélög taka á leigu og skapa með því verð­bólgu­hvetjandi þrýsting á leigu­markaðinn. Á sama tíma þrengir þetta fólk að getu velferðarkerfisins til að uppfylla þarfir fátækra og veikra Íslendinga til brýnnar og stjórnarskrár­varinnar hjálpar þeirra. Það ákvæði stjórnarskrár­innar (76. gr.) tekur ekki til erlendra ríkisborgara.

* Sbr. hér: Full nauðsyn á komu 10 manna ÖSE-eftirlits­nefndar­innar hingað (25.4. 2009)

Bjarni Ben. sér ekki ástæðu til að breyta, hvað þá afnema 5%-lágmarkið! (29.4. 2013)

Af ofríki stóru flokkanna og milljarða fjáraustri þeirra úr vösum skattborgara (13.4. 2015)

og: Íslenzk stjórnvöld verðskulda gagnrýni ÖSE rétt eins og tyrknesk (18.4. 2017).

Jón Valur Jensson.

196 umsækjendur fluttir úr landi

Ávarp formanns Íslensku þjóðfylkingarinnar í tilefni 1. maí

Ástæða er til að taka undir þessi vel völdu orð og kröftugan boðskap Guðmundar Þorleifssonar:

Íslenska þjóðfylkingin sendir öllum landsmönnum baráttukveðju í tilefni dagsins.

1. maí er og á að vera hugleikinn öllum þeim sem annt er um mannréttindi og jöfnuð í samfélagi okkar.

Íslenska þjóðfylkingin hafnar nútíma þrælahaldi með innflutningi á ódýru vinnuafli, til þess eins að moka auðnum undir fáa útvalda.

Íslenska þjóðfylkingin krefst þess að lámarkslaun verði 300.000 kr., þau verði skattlaus og skerðingar krónu á móti krónu á aukatekjum öryrkja og aldraðra verði aflagðar.

Einnig mótmælir Íslenska þjóðfylkingin áformum ríkisstjórnar Íslands, sem hafa það að leiðarljósi að halda áfram skerðingum á framfærslu þeirra sem minna mega sín.

Íslenska þjóðfylkingin skorar á verkalýðsleiðtoga að standa í lappirnar og krefjast réttmætra launa, vera óhræddir við að setja inn ákvæði í samninga sem taka mið af launaskriði þeirra sjálftökustétta sem mismuna samfélaginu.

Íslenska þóðfylkingin krefst þess að hafist verði handa til verndar minni og meðalstórra fyrirtækja.

Íslenska þjóðfylkingin krefst tafarlausra úrbóta á lóðaskorti sveitarfélaganna og þeim verði skylt að útvega lóðir á kostnaðarverði. Fjármálastofnanir verði einnig skyldaðar til að koma á viðunandi fyrirkomulagi lána fyrir þá sem hyggjast ráðast í kaup eða byggingaframkvæmdir á húsnæði til eigin afnota.

Það er kominn tími til að íslenska þjóðin standi saman gegn ósanngjörnu auðvaldskerfi sem lítur á þegna samfélagsins sem þræla sína.

Guðmundur Karl Þorleifsson.

Misskipting leiðir til harðnandi átaka

Dagur verkalýðsins, 1. maí. Ávarp formanns Íslensku þjóðfylkingarinnar.

Íslenska þjóðfylkingin sendir öllum landsmönnum baráttukveðju í tilefni dagsins.

1. maí er og á að vera hugleikinn öllum þeim sem annt er um mannréttindi og jöfnuð í samfélagi okkar.

Íslenska þjóðfylkingin hafnar nútíma þrælahaldi með innflutningi á ódýru vinnuafli, til þess eins að moka auðnum undir fáa útvalda.

Íslenska þjóðfylkingin krefst þess að lámarkslaun verði 300.000 kr., þau verði skattlaus og skerðingar krónu á móti krónu á aukatekjum öryrkja og aldraðra verði aflagðar.

Einnig mótmælir Íslenska þjóðfylkingin áformum ríkisstjórnar Íslands, sem hafa það að leiðarljósi að halda áfram skerðingum á framfærslu þeirra sem minna mega sín.

Íslenska þjóðfylkingin skorar á verkalýðsleiðtoga að standa í lappirnar og krefjast réttmætra launa, vera óhræddir við að setja inn ákvæði í samninga sem taka mið af launaskriði þeirra sjálftökustétta sem mismuna samfélaginu.

Íslenska þóðfylkingin krefst þess að hafist verði handa til verndar minni og meðalstórra fyrirtækja.

Íslenska þjóðfylkingin krefst tafarlausra úrbóta á lóðaskorti sveitarfélaganna og þeim verði skylt að útvega lóðir á kostnaðarverði. Fjármálastofnanir verði einnig skyldaðar til að koma á viðunandi fyrirkomulagi lána fyrir þá sem hyggjast ráðast í kaup eða byggingaframkvæmdir á húsnæði til eigin afnota.

Það er kominn tími til að íslenska þjóðin standi saman gegn ósanngjörnu auðvaldskerfi sem lítur á þegna samfélagsins sem þræla sína.

Guðmundur Karl Þorleifsson.

Lífeyrissjóðirnir bregðast ýmsum sjóðfélögum sínum

Helgi Helgason, fyrrv. formaður Ísl. þjóðfylkingarinnar, fékk þessa frásögn senda í pósti (stytt af honum).

„Ég á íbúð sem ég keypti 2005. Þegar hrunið kom hækkaði afborg­unin úr um 100 þús. á mánuði í tæplega 180 þús. á mánuði. Með auka­vinnu og spar­semi hef ég getað staðið við greiðslur í öll þessi ár, meðal annars með því að hafa núðlur í hvert mál fyrir fjöl­skylduna, í mörg ár.

Svo sá ég að lífeyrissjóðurinn minn býður 3,6% vexti á lánum en lánin mín eru á 4,15% til 5,2% vöxtum. Á lánareiknivél lífeyrissjóðsins reiknaði ég út að ef ég skuld­breytti lánunum á kjörum lífeyris­sjóðsins þá myndi greiðslu­byrði lækka um 45 þús. á mánuði. Svo ég sótti um lán hjá þeim en fékk þau svör að ég gæti ekki borgað af þessu!

Lánið hjá lífeyrissjóðnum hefði verið um 130 þús. á mánuði, en síðastliðin 8 ár hef ég borgað 180 þús. af bankaláninu. Þegar ég benti á þetta var svar lífeyris­sjóðsins: „Computer says NO!“ Þegar ég spurði frekar þá var bent á neyt­endalög sem sett voru af Árna Páli (Samfylkingu og VG) og hafa verið hert af öðrum ráðherrum.

Er nema von að fólk sé að taka smálán sem bera himinháa vexti til að geta keypt sér í matinn? Sem betur fer er ég með svarta vinnu en ég er að gefast upp.“

Svona er því miður ástandið hjá mörgum í dag. En það er merkilegt að það skuli vera stjórnvöld sem standa í vegi fyrir því að fólk geti hjálpað sér sjálft. Ætli Þorsteinn Víglundsson félagsmálaráherra viti af þessu?

Athyglisverð umræða um þennan pistil er hér á opinni Facebók Íslensku þjóðfylkingarinnar, og meðal annarra tekur þátt í henni hinn nýkjörni formaður Guðmundur Þorleifsson. (Aths. JVJ)

Er Dagur B. Eggertsson svona óskaplega lélegur í reikningi?

Hvernig stendur á því að hann lætur Ólaf Ólafsson (Sam­skip­um/Kvía­bryggju) kom­ast upp með að greiða inn­an við eina millj­ón kr. fyrir hverja íbúð sem borg­in leyfir hon­um að reisa? Birtist í þessu ástæða þess, að allt gengur á aft­ur­fót­un­um í rekstri Dags á borginni - hann geti bara ekki betur?

Og margt á hann óút­skýrt um viðskipta­bandalag sitt við Ólaf þennan.

Trúlega er Dagur örvilnun næst vegna aum­legrar frammi­stöðu sinnar í íbúða­mál­unum, sbr. þessa frábærlega fyndnu Bakþanka Sirrýjar Hallgrímsdóttur í Fréttablaðinu í dag.

Jón Valur Jensson.

6.250 íbúðir byggðar á næstu 5 árum

Nær 70% Breta fylgjandi Brexit - en Evrópu­sambandið reynir að leggja stein í götu Breta

Sam­kvæmt niður­stöðum nýrr­ar, víðtækr­ar skoðana­könn­un­ar YouGov telja 69% brezk stjórn­völd gera rétt með því að ganga úr Evrópu­sam­band­inu, aðeins 21% er and­vígt því og telur að koma þurfi í veg fyr­ir þau áform.

Þetta eru skýrar áherzlur og ættu að sýna þjóðarstuðning við stefnu Theresu May sem verður þó að glíma við harla ágenga og ófyrirleitna mótleiki Evrópu­veldisins (sjá hér neðar: Evrópusambandið reynir eftir megni að leggja stein í götu Breta).

Í fréttinni kemur fram, að

af þeim sem telja rétt að ganga úr Evr­ópu­sam­band­inu hafi 44% kosið með þeim hætti í þjóðar­at­kvæðagreiðslunni sem fram fór í Bretlandi síðasta sum­ar þar sem 52% kusu með því að yf­ir­gefa sam­bandið. Fjórðung­ur þeirra kusu gegn því að ganga úr Evr­ópu­sam­band­inu en telja engu að síður stjórn­völd gera rétt í ljósi niður­stöðunn­ar. (Mbl.is)

Þetta er líka mjög áhugavert um afstöðu Breta nú:

Tak­markaður er áhugi á því að halda annað þjóðar­at­kvæði um niður­stöður viðræðna Evr­ópu­sam­bands­ins og Bret­lands um úr­sögn lands­ins sam­kvæmt könn­un­inni. 45% telja að breska rík­is­stjórn­in eigi að klára málið án frek­ari aðkomu þings og þjóðar, 27% vilja annað þjóðar­at­kvæði og 15% vilja að þingið greiði at­kvæði um vænt­an­leg­an samn­ing.

For­sæt­is­ráðherra Bret­lands, Th­eresa May, hef­ur sagt að hún sé reiðubú­in að ganga frá samn­inga­borðinu ef ekki verði í boði nægj­an­lega góður samn­ing­ur. Eng­inn samn­ing­ur sé betri en slæm­ur samn­ing­ur. Meiri­hluti Breta er sam­mála þessu sam­kvæmt skoðana­könn­un­inni eða 55%. Tæp­ur fjórðung­ur tel­ur rétt að fall­ast á þann samn­ing sem verði í boði. (Mbl.is)

Th­eresa May, for­sæt­is­ráðherra Bret­lands. AFP

 

Leið Breta á að verða tvíhliða viðskiptasamningar

Enn­frem­ur er góður stuðning­ur við það með hvaða hætti May hyggst ganga úr Evr­ópu­sam­band­inu. Það er að sækj­ast eft­ir tví­hliða, víðtæk­um fríversl­un­ar­samn­ingi. Þannig telja 61% að leið for­sæt­is­ráðherr­ans virði niður­stöðu þjóðar­at­kvæðis­ins en 11% telja svo ekki vera. Tæp­ur helm­ing­ur, eða 49%, segj­ast ánægð með þá leið en fjórðung­ur óánægður.

Þá hafa fleiri trú á að May geti skilað góðri niður­stöðu fyr­ir Bret­land í viðræðunum við Evr­ópu­sam­bandið en þeir sem hafa það ekki eða 48% gegn 39%. (Mbl.is, nánar þar.)

Evrópusambandið reynir eftir megni að leggja stein í götu Breta

Viðbrögð ESB ættu að geta kennt Íslendingum einhverja lexíu - eða þeim sem ekkert höfðu lært af því, hvernig Brussel-valdaklíkan ætlaði að fara með okkur í makríldeilunni (að "úthluta" okkur 3,2% hlut í veiðunum á NA-Atlantshafi! - og um sama leyti setti ESB löndunarbann á Færeyinga!) og einnig í Icesave-málinu (að dæma á okkur, saklaus, fulla greiðslu­skyldu vegna þeirra reikninga í einka­banka!!!). Bretar hefðu líka mátt búast við svipuðum trakter­ingum af þessum fyrrum samlags­mönnum sínum.

Stórveldasambandið hefur þegar krafið Breta um greiðslu 50-60 milljarða evra vegna úrsagnarinnar, andvirði um 6.000-7.000 milljarða íslenzkra króna! (sbr. erlend skrif hér).

Þá berast fregnir af því, að Evr­ópu­sam­bandið krefst þess nú, að Bretlandi „verði nægj­an­lega ágengt“ í skilnaði sín­um við sam­bandið, áður en viðræður um viðskipta­samn­ing þeirra á milli geti haf­izt! - en þessi kraf­a kemur fram í viðræðuáætlun­um ESB sem birt­ar voru í morg­un (Mbl.is segir frá þessu í annarri frétt að morgni 31. marz: ESB verður ekki við ákalli May). Sbr. einnig hér: ESB vill bolast áfram með harðri valdbeitingu gegn Bretum vegna Brexit.

Hvort minnir þessir erfiðleikar Breta ekki á fleygan kviðling Jóns prófessors Helgasonar í Árnasafni í Kaupmannahöfn:

Sú þjóð sem veit sér ekkert æðra mark

en aurasníkjur, sukk og fleðulæti,

mun hljóta notuð herra sinna spark

og heykjast lágt í verðgangsmanna sæti.

Sú þjóð sem dottar dáðlaus, viljasljó,

og dillar þeim er ljúga, blekkja, svíkja,

skal fyrr en varir hremmd í harða kló.

Hægt er að festast, bágt mun úr að víkja!

 

Undirstrikun hér!

Jón Valur Jensson.

Telja rétt að ganga úr ESB