Umboðslaust mannhatur

Þetta er fyrirsögn greinar Guðmundar Andra Thorssonar, sem að titlar sig rithöfund, sem birtist í Fréttablaðinu 26. september sl. Þau, sem að hafa þrek til þess að lesa pistlahugleiðingar Guðmundar án þess að verða miður sín, ættu að hafa í huga að orðið rithöfundur merkir þann sem er höfundur skáldverka i óbundnu máli, en orðið að skálda getur m.a. þýtt að ýkja og að skrökva samkvæmt orðabókinni. 

Veit ekki en fullyrðir samt

Í greininni ræðst Guðmundur með illmælgi á mann sem að hann þekkir ekki, en sem að ég hins vegar geri. Maðurinn er Helgi Helgason, stjórnmálafræðingur og sem nú er einnig formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar (Íþ) og var sem slíkur ásamt með öðrum formönnum stjórnmálaflokkanna í skammarlegu furðuviðtali Ríksútvarpsins á dögunum, en Rúvið eins og það kallar sig er þekkt fyrir afar vilhallar og óheiðarlegar umfjallanir.

Guðmundur finnur Helga allt til foráttu, ég endurtek: án þess að vita neitt, en ég get þá upplýst að ljúfari og heiðvirðari maður en Helgi er vandfundinn. Rithöfundurinn leyfir sér að kalla Helga rasista, þ.e. kynþáttafordómamann og er vinsælt hatursyrði fólks af sama sauðarhúsi og rithöfundurinn. Ekkert er fjær sannleikanum, en Guðmundur segir jafnframt að Helgi sé “...fulltrúi þeirra sjónarmiða að ekki eigi að rétta öðru fólki hjálparhönd...” og að “... mismunun sé æskileg, óréttlæti sé nauðsyn”.

Ja hérna. Ég þekki engan mann íslenskan sem er með viðlíka skoðanir og birtist í hugarfari rithöfundarins, en uppspuni er þekkt “let them deny it”-baráttuaðferð misindisfólks, sem að svífist einskis til þess að koma höggi á ímyndaða andstæðinga. Guðmundur fullyrðir einnig að það séu firrur og fleipur hvernig ástandið sé í Svíþjóð vegna gettóa sem múslimar hafa helgað sér þar. Vill Guðmundur e.t.v. leggja eitthvað til málanna um ástandið í Marseille, eða fara næstum daglegar fréttir af alls kyns hörmungum í nærlöndum okkar í Evrópu algjörlega fram hjá Guðmundi? Og hver er á móti góðkynja fjölmenningu eins og að borða margþjóða mat og horfa og hlusta á útlenda list og  kvikmyndir og meira að segja lesa útlendar bækur svo einhver dæmi séu tekin? Rithöfundurinn er annaðhvort illa lesinn og að sér eða að fordómar hans ráða för í einhverju umboðslausu hatri á það fólk og þau málefni, sem að eru honum ekki að skapi. 

Algjör vanþekking

Veit rithöfundurinn eitthvað um stefnuskrá Íþ? Íslenska þjóðfylkingin er sjálfsprottið afl alþýðufólks og var stofnuð til þess að koma betra skikki á hag og velferð Íslendinga. Ég tala ekki fyrir hönd Íþ en veit og vil upplýsa rithöfundinn að stefnuskráin er svo til hin sama og Hægri grænir, flokkur fólksins, var með fyrir síðustu kosningar og fjallar vítt og breitt um landsins gagn og nauðsynjar, praktískar lausnir á vandamálum, og leggur ásamt mörgu fleiru áherslu á frelsishyggju; kristin gildi; sjálfstæði og sjálfræði þjóðarinnar; andstöðu við innlimun landsins í ESB; að snúa EES-samningnum yfir í viðskipta­samning svo að við séum ekki neydd til þess að gleypa tilskipanir sem samdar eru af og fyrir ESB-löndin en passa okkur ekki nauðsynlega; öryggismál og löggæslu; gagngera endurskoðun fiskveiðistjórnunarkerfisins og að gera strandveiðar kvótalausar og frjálsar sem fyrsta skref; og svo velferðarmálin, m.a. með því að gjörbylta stuðningi við aldraða og öryrkja, afnema tekju­tengingar og hækka laun þeirra í kr. 300.000 á mánuði skattfrjálst.

Þótt menn geti greint á um markmið og aðferðafræði þá er erfitt að nokkur heilvita maður í jafnvægi geti fundið nokkuð illskiljanlegt hvað þá ljótt í þessari stefnuskrá. Á hverju byggir rithöfundurinn þá sleggjudóma sína?

Rithöfundurinn ætti að vita 

Það þekkja flestir með opin augu hina alvarlegu stöðu í Evrópu vegna landleitarfólks sem smyglar sér þangað til að þvinga fram vilja sinn. Kostnaðurinn og öll vandamálin þessu samfara eru miklu meiri en ríkin og íbúarnir afbera. Eftir að það kemst inn á Schengen-svæðið hrúgar þetta fólk sér einnig hingað og beitir misjöfnum ráðum til þess að öðlast landvist. Allir vilja komst á sósíalinn þótt þeir hafi engan sérstakan áhuga á Íslandi, menningu okkar eða sögu.

Þjóðirnar eru nauðbeygðar farnar að bregðast við með ýmsum hætti og Norðmenn t.d. senda nú alla nema þá sem að þarfnast einhverrar sérskoðunar við til baka úr landi innan tveggja sólarhringa. Sum lönd hafa alveg lokað fyrir fólkstrauminn. Hér er hins vegar allt svo viðkvæmt og vandasamt að lítið má gera af ótta við ofstopa rétttrúnaðarins, sem hirðir ekki um afleiðingarnar, hvorki til skemmri né lengri tíma. Vegna sívaxandi fjölda tekur það yfirvöld gjarnan langan tíma að afgreiða sum málin, en viðkomandi eru á meðan með dagpeninga, frítt uppihald, læknisþjónustu o.m.fl., sem réttrúnaðarfólkinu finnst ágætt vera og ætlast til að aðrir en þeir beri kostnaðinn.

Má ekki læra af reynslu annarra þjóða og ræða þessa hluti til þess að komast að einhverri ábyrgri og skynsamlegri niðurstöðu? Hvað er að því að Ísland hafi góða landamæravörslu og stjórni þvi sjálft hverja við viljum bjóða velkomna hingað og þá hverja ekki? Við þurfum á vinnuafli að halda og sjálfsagt að taka á móti vönduðu kunnáttufólki með óflekkað mannorð, sem að styður uppbyggingu landsins og er með atvinnuleyfi. Og þarf ekki að sundurgreina þau, sem leita að hingað af hagkvæmnisástæðum til að fá frítt uppihald og hafa það gott, og þau sem eru raunverulegir flóttamenn frá stríðshrjáðum svæðum? Og þarf svo ekki að spyrja hvort fátækir og húsnæðislausir Íslendingar eigi ekki að hafa einhvern forgang á landi hér? Ekki var það landleitarfólkið sem byggði upp velferðina á Íslandi.

Varasöm framtíðarsýn 

Formaður vinstri flokksins Björt framtíð lætur hafa það eftir sér að hann vilji að Íslendingar verði orðnir 800 þúsund árið 2050. Þótt landinn hefði sig allan við er þess vart að vænta að afraksturinn klári þá pöntun, sem þýðir að opna þarf landið fyrir öllum hinum. Eitthvað held ég að hrikti í hér og þar þegar bornir og barnfæddir eru orðnir í minnihluta og ráða ekki lengur sínu eigin landi. Er það e.t.v. sú framtíðarsýn sem að rithöfundurinn vill berjast fyrir með ofbeldi í garð hinna sem vilja fara varlega að?

Kjartan Örn Kjartansson.

Grein þessa sendi Kjartan Fréttablaðinu fyrir viku.

Hún birtist í gær á Visir.is og er endurbirt hér með góðfúslegu leyfi hans.

Kjartan, einn stofnenda Íslensku þjóðfylkingarinnar, situr í flokksstjórn hennar.