Þrífst akademískt frelsi án tjáningarfrelsis? Berufsverbot notað í þágu pólitísks rétttrúnaðar!

Er það hlutverk Háskólans í Reykjavík að ofsækja kennara sína vegna þátttöku þeirra í léttu rabbi í lokuðu rými utan vettvangs skólans?

Er það hlut­verk fjöl­miðils eins og DV að lauma blaða­manni inn í rabb­hóp til að slá því síðar upp sem æsi­frétt, að einhver hafi rætt með galsa­fengn­um hætti, meira í gamni en alvöru, um hitt kynið? Birt­ist í því virðing DV fyrir tján­ingar­frelsi manna? Er ekki frelsi manna til "skoð­ana sinna og sann­færingar" (73. gr. stjórn­ar­skrár Íslands) ein megin­forsendan fyrir tilveru­rétti dagblaða eins og DV og samfélagslegu hlutverki þeirra?

Er ritstjórn þess fjölmiðils hreykin af því að hafa komið því til leiðar, að hálærðum háskólakennara var bolað úr starfi með engum fyrirvara vegna skoðana sinna, sem hann gerði ekkert til að dreifa meðal kennara né nemenda og heldur ekki meðal almennings?

Vill ritstjórn DV upplýsa um það, hve alvarleg brot hún telur menn þurfa að fremja til að verðskulda tafarlausa uppsögn úr starfi? Á dóms­vald í slíku máli í háskóla að vera í höndum einnar mann­eskju eða háskóla­ráðs? Og skiptir engu við mat á meintum glæp, með hverjum hætti hann var "framinn" -- er t.d. einkahjal manna engu síður refsivert fyrirbæri þar en opinber orð eða gjörðir?

Hæstaréttardómur mun falla í máli Snorra kennara Óskarssonar gegn Akur­eyrar­bæ hinn 1. nóvember n.k., þ.e.a.s. lokaþáttur réttarhalda gegn bæjarstjórninni, sá sem lýtur að bótakröfu hans vegna ólögmætrar uppsagnar hans úr starfi fyrir 6 árum. 

 Horfir Háskólinn í Reykjavík fram á það með eftir­vænt­ingu að verða dæmdur í tugmilljóna sekt vegna ólögmætrar uppsagnar vinsæls og hæfs og vel máli farins kennara, Kristins Sigurjónssonar?

Hvort stuðlar þetta framferði HR að vaxandi eða minnkandi trausti á skólanum úti í samfélaginu, meðal væntanlegra háskólanema, kennara og stuðnings­aðila? Hyggur æðsta ráð skólans, að þessi skyndilega aðför hans að starfsöryggi og lífs­viður­væri hins ágæta kennara hvetji fyrirtæki, stofnanir og einstaklinga til að láta meira fé af hendi rakna til skóla­starfs Háskólans í Reykjavík?

Og hefur háskóla­rektor HR ekki hugkvæmzt, að með þessum gjörðum hafi háskólinn brotið gegn ákvæðum 73. greinar stjórn­ar­skrárinnar um tjáningarfrelsi? Braut hin fyrir­vara­lausa uppsögn starfsmannsins ekki þennan lokalið 70. gr. stjórnar­skrárinnar að auki: "Hver sá, sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð."

Selur mannauðs­stjóri HR sjálfri sér sjálf­dæmi sem í senn sak­sókn­ara og dómara í máli kennara skólans og hvað þeir kunna að hafa sér til gaman­mála úti í bæ?

Munu Bandalag háskóla­menntaðra manna (BHM) og BSRB ekki mótmæla þessari ófyrir­leitnu árás á starfs­réttindi eins af sínum skjól­stæðingum?

PS. Er það ekki ótrúlegt að einhver stelpa, sem kallast mannauðs­stjóri, geti á nokkrum mínútum rúínerað áratuga kennslu­starfi mikil­hæfs og vel menntaðs kennara? Takið líka eftir, að hann kaus EKKI að kynna þessar skoðanir, þessi gamanmál öllu heldur, fyrir mér og þér og hverjum sem er, heldur lét orð sín falla í lokuðum hópi. Hann myndi t.d. aldrei tala svona í alvöru á Útvarpi Sögu. Þar þekkja menn hann einmitt sem einn hinn al-málefna­legasta sem þar kemur í þætti, yfirvegaður og jafnan með góð rök á takteinum. Og ég ber fullkomið traust til orða hans um að hann meti konur mikils, enda á hann konu, móður, dóttur eða dætur ...

Um þetta mál Kristins hefur mjög mikil umræða farið fram á Facebókar-þráðum í dag og fram á nótt, enfremur að nokkru á Útvarpi Sögu, en þar var einmitt Snorri Óskarsson í viðtali á 5. tímanum í dag, sjá hér: Var vísað úr starfi í miðri kennslu­stund, í stuttri frétt og svo hljóðskrá þar sem hlusta má á allt viðtalið. 

Almennt hefur straumurinn verið með Kristni í Facebókar-umræðu málsins og sitthvað vel sagt. Tökum t.d. með þessa tilvitnun í Guðmund Pálsson lækni: 

Hann ætti að fara í mál og sjá hvernig reiðir af. Kona sem hefði sagt svona á "karlastað" með karlforstjóra (eða mann­auðs­stjóra) hefði aldrei verið rekin fyrir að segja "að hún vilji helst ekki vinna með körlum". Ég held engum hefði dottið í hug að reka konu fyrir svo ágætleg og persónuleg orð. Menn hefðu gantast svolítið með þetta um stund og reynt að dekra hana upp og gera ánægða, málið búið. 
Þetta er bara klaufaskapur og húmors­leysi, hún kann sig ekki manneskjan.

Og Sigurður Þórðarson í Ginseng, stýrimanns­lærður, var með góða ábendingu:

Kristinn sendur á atvinnu­leysis­bætur eftir 19 ára farsælan feril við Háskólann í Reykjavík. Hildur Lilliendahl sem haft hefur uppi svo svívirðileg ummæli um karlmenn á netinu að þau eru alls ekki eftir hafandi hefur hlotið starfsframa hjá Reykjavíkur­borg, verkefnastjóri á sviði jafnréttismála.

Og Olafur Isleifsson bætir við: Maður hefur oft heyrt konur segja verri hluti um karla.

Jón Valur Jensson.

Leitar lögfræðings og vill lítið segja