Nú skal reynt að blekkja landann til að mjólkurkýr Engeyjarættarinnar þrífist sem best, eins og púkinn á fjósbitanum

Íslenska þjóðfylkingin hafnar alfarið arfavitlausum tillögum sem komu eru fram frá efnahags- og fjármálaráðuneytinu.  

Í fyrsta lagi er hvergi minnst á ríkið, ríkissjóð og framgang Alþingis sem og ríkisstjórna þegar kemur að kennitöluflakki. Ætli það séu ekki meiri fjármunir sem þessir gæðingar stinga undan með aðstoð fjármálakerfisins? Tökum til dæmis fyrirtækin sem breytt var um kennitölu á í hruninu og fengu afskrifaða milljarða. Bankana sem fengu nýjar kennitölur og var gefið veiðileyfi í boði alþingismanna á hinn almenna borgara. 900 fjölskyldur misstu heimili sín, eða ef við reiknum með að í hverri fjölskyldu séu fjórir fjölskyldumeðlimir, þá erum við að tala um 3600 einstaklinga, auk áþjánar á tengda vini og ættingja. Millj­arða tilfærslur á Keflavíkurflugvelli og svo mætti lengi telja. Hversu margir verktakar, verslanir, sem og fólk sem stundaði almennan rekstur, þurftu að axla ábyrgð vegna misvitra embættismanna?

Þarna tala þessir menn digurbarkalega um verktakabransann. Ekki var hætt að skipta við stóru verktakafyrirtækin, t.d. Ístak, ÍAV eða aðra stórtæka bygging­ar­verktaka þó svo að þeir fengju nýjar kennitölur. En skýrt var tekið fram í útboðsgögnum að menn þyrftu að hafa hreinar kennitölur í að minnsta kosti 2 til 3 ár og eiginfjárstöðu jákvæða. Þessi atriði voru aðeins látin gilda um lítil og meðalstór fyrirtæki.  

Að koma í veg fyrir að menn noti peninga í stað korta er galin hugmynd og einungis ætluð til að fita Engeyjarpúkana sem og önnur kortafyrirtæki. Hér ætti frekar að banna að taka við greiðslum sem eru innan við 1000 kr. vegna umsýslugjaldsins þó við séum ekki að mæla með slíku. Hvernig almenningur hagar sínum fjármálum á hvorki að vera miðstýrt af hinu opinbera né á það að hafa nokkrar letjandi tillögur til að stýra slíku.

Íslenska þjóðfylkingin telur að fjármála­ráðuneytið ætti frekar að taka til heima hjá sér og styrkja lítil og meðalstór fyrirtæki með því að bjóða verkefni sem einungis eru ætluð þeim. Banna ætti stóru fyrirtækjunum að bjóða í slíkar fram­kvæmdir vegna þess að þau hafa notið óeðlilegrar aðstoðar annaðhvort frá hinu opinbera eða bankaelítunni. Þá á hið opinbera að hætta að bjóða út verkefni sem eru tilsniðin fyrir einhver sérstök fyrirtæki eða afhenda þeim þau án útboðs. Þetta á við um fleira en bygg­ingar­geirann. Ég vísa í hann sérstaklega því fjármála­ráðuneytið sá ástæðu til að nefna þá starfsemi. Þetta yrði til þess að leggja grunn að nýrri og öflugri millistétt í landinu sem mun skila þjóðar­búinu margföldum tekjum til baka. Í góðu samfélagi er það millistéttin sem er grunnur þess.

F.h. flokksstjórnar Íslensku þjóðfylkingarinnar,

Guðmundur Karl Þorleifsson formaður.


mbl.is Meira yrði prentað af verðminni seðlum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Guðmundur Ásgeirsson

Aflandsviðskipti Falson & Co. sem ahjúpuðust með birtingu Panamaskjalanna fóru ekki fram í reiðufé heldur með bankamillifærslum.

Annað frægt aflandsfélag, Wintris Inc., á ekkert reiðufé heldur eru eignir þess aðallega í formi skuldabréfa og bankainnstæðna.

Ávinningur af einkavæðingu Búnaðarbankans sem fjallað er um í skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis var ekki greiddur til félagsins Dekhill Advisors Ltd. með reiðufé heldur með bankamillifærslum.

Fjármögnunarfyrirtæki frömdu stórfelld skattsvik með því að innheimta virðisaukaskatt af lánum vegna bíla- og tækjafjármögnunar (sem þau kusu að kalla kaupleigu) en aldrei hefur verið upplýst hvort þau höfðu skilað þeim skatti til ríkissjóðs áður en þau fóru á hliðina í hruninu. Þann skatt innheimtu þau ekki í reiðufé heldur með bankamillifærslum.

Bankarnir hafa veitt ólögleg lán sem nema á annað þúsund milljörðum króna, en ekki í reiðufé heldur í formi bankainnstæðna.

Svokölluð smálánafyrirtæki veita ekki ólögleg okurlán í reiðufé heldur eru þau greidd út og innheimt með bankamillifærslum.

Þunn eiginfjármögnun álfyrirtækja sem þau nota til skattasniðgöngu er ekki framkvæmd með reiðufé heldur bókhaldsæfingum.

Ekkert af þessum dæmum sem hér eru nefnd væru neitt öðruvísi þó að reiðufé hefði verið bannað í slíkum viðskiptum. Þess vegna er sú hugmynd að bann við notkun reiðufjár sé heppileg leið til að stemma stigu við vafasömum viðskiptaháttum, einfaldlega rökvilla. Umfangsmestu svikin fara nefninlega ekki fram í reiðufé heldur með tölum á blaði eða í tölvu.

Góðar stundir.

Guðmundur Ásgeirsson, 23.6.2017 kl. 16:55

2 Smámynd: Íslenska þjóðfylkingin

Undirritaður biðst afsökunar á seinni birtingu þessa ágæta, fróðlega innleggs þíns, Guðmundur; minn var feillinn að kanna ekki hvort athugasemdir hefðu borizt fyrr en nú. Komi þetta aftur fyrir, máttu gjarnan láta mig vita með netpósti eða hringingu. ––Með virðingu, JVJ.

Íslenska þjóðfylkingin, 24.6.2017 kl. 23:25

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband